Η είδηση θα μπορούσε να περάσει στα ψιλά των εφημερίδων και των ιστοσελίδων (και εντελώς εκτός των δελτίων ειδήσεων). Στη Λάρισα, το πρωί της Τρίτης, ένας 29χρονος διανομέας έχασε τη ζωή του, κατά τη διάρκεια μεταφοράς προϊόντων και σε πρόσκρουση με φορτηγό.

Ο θάνατος του 29χρονου διανομέα στη Λάρισα υπήρξε ακαριαίος. Σε σχετική ανακοίνωσή του, το τοπικό Εργατικό Κέντρο τόνισε ότι και το συγκεκριμένο δυστύχημα «αναδεικνύει την εντατικοποίηση που επιβάλλουν οι εργοδότες στους μεταφορείς και τους κινδύνους για τη ζωή τους ή τη σωματική ακεραιότητα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο, οι οποίοι εργάζονται σε πολύ επικίνδυνες συνθήκες, κάτω από την ανάγκη της επιβίωσης και τον φόβο της απόλυσης και με άθλιους μισθούς».

Το Εργατικό Κέντρο έκανε και ένα βήμα παραπάνω, υπογραμμίζοντας τη συλλογικη δράση, την ανάγκη προστασίας και τον σεβασμό στη ζωή του εργαζόμενου: «Σε κάθε χώρο δουλειάς να μην αποδέχονται οι εργαζόμενοι, μπροστά στην ανάγκη του μεροκάματου για την επιβίωση, να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία και η προστασία της ζωής τους».

Ένα ακόμη θανατηφόρο τροχαίο-εργατικό δυστύχημα στην άσφαλτο ήρθε για να επιβεβαιώσει και προς τους τελευταίους δύσπιστους, το νόημα και το περιεχόμενο της απεργίας των δικυκλιστών μεταφορέων, η οποία πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη, στο Κέντρο της Αθήνας και μπροστά από το υπουργείο Εργασίας.

Σύμφωνα με το ειδικό, απεργιακό φύλλο «Ρελαντί» της Συνέλευσης Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), η οποία και καλούσε τους περίπου 4.000 διανομείς και μεταφορείς δικυκλιστές της Αθήνας, στην απεργία, μόνο τον τελευταίο μήνα (Μάρτιο-Απρίλιο) και μόνο στην Αττική, έχουν καταγραφεί τρία, θανατηφόρα, εργατικά ατυχήματα κατά τη διάρκεια διανομών ή μεταφοράς- σταγόνες που ξεχειλίζουν ένα προ πολλού γεμάτο ποτήρι σκληρής, εργασιακής εκμετάλλευσης.

Και αυτός είναι ο φανερός, ο γνωστός αριθμός,η κορυφή του παγόβουνου, καθώς δεκάδες άλλα ατυχήματα των διανομέων στην άσφαλτο, που δεν επιφέρουν, ευτυχώς, τον θάνατο, αλλά προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς ή σημαντική ζημιά στον εξοπλισμό και το δίκυκλο του μεταφορέα, είτε δεν καταγγέλλονται είτε δεν αναφέρονται καν, κάτω από το βάρος και την απειλή μιας απόλυσης ή άλλων δυσμενών επιπτώσεων στο εργασιακό καθεστώς.

Ένα καθεστώς, κάτω από το οποίο, ο δικυκλιστής μεταφορέας αμείβεται, στην καλύτερη περίπτωση, με πραγματικούς μισθούς που δεν ξεπερνούν τα 400-500 ευρώ μηνιαίως, δεν πληρώνεται υπερωρίες και προσαυξήσεις, επωμίζεται εξολοκλήρου τα έξοδα κίνησης και συντήρησης του κατά κανόνα δικού του δικύκλου, και τέλος, αναλαμβάνει μόνος του να αγοράσει τον ατομικό του εξοπλισμό προστασίας (κράνος, γάντια, προστατευτικό μπουφάν μηχανής κτλ), έχοντας πάντοτε την ψυχολογική και σωματική πίεση των όλο και πιο γρήγορων παραλαβών και παραδόσεων.

Στα αιτήματα της απεργίας περιλαμβάνονταν ακριβώς όλα αυτά που θα αποτελούσαν δίχτυ ασφαλείας και εργασιακής αξιοπρέπειας σε αυτό το παραγνωρισμένο επάγγελμα: Συλλογική σύμβαση εργασίας σε έναν κλάδο με αυξανόμενο αριθμό εργαζομένων, αλλά εξαιρετικά επισφαλείς σχέσεις ημιαπασχόλησης, δίκυκλο και μέσα ατομικής προστασίας που θα παρέχονται και θα χρηματοδοτούνται από τον εκάστοτε εργοδότη, ένσημα βαρέων και ανθυγιεινών και ενιαία ειδικότητα.

Εκπρόσωπος του υπουργείου Εργασίας που συναντήθηκε με αντιπροσωπεία τους, υποσχέθηκε ότι σύντομα θα προχωρήσει νομοθετική ρύθμιση, με την οποία οι επιχειρήσεις, που χρησιμοποιουν διανομείς και ταχυμεταφορείς θα είναι υποχρεωμένες να δίνουν εταιρικά οχήματα, κράνη και άλλα μέσα προστασίας. Παράλληλα και μέσα στον Ιούνιο, προγραμματίστηκε νέα συνάντηση, προκειμένου να εξεταστεί το αίτημα των διανομέων που ζητούν να συμπεριληφθούν στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών.

Έως τότε, οι διανομείς και οι ταχυμεταφορείς θα συνεχίσουν να διασχίζουν τους ελληνικούς δρόμους, κουβαλώντας φακέλους,δέματα και προϊόντα εστίασης, με την απειλή του επόμενου, διόλου μοιραίου, εργατικού ατυχήματος. Όπως συνέβη στους συναδέλφους τους, χθες στη Λάρισα, προχθές στον Βοτανικό, πριν μερικές εβδομάδες, στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης.