Λύση α λα καρτ κομμένη στα προεκλογικά μέτρα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, παραπομπή της ρύθμισης του χρέους στις καλένδες του 2018 και επ’ αόριστον μετάθεση της συμμετοχής στην ποσοτική χαλάρωση, εάν και εφ’όσον αυτή εξακολουθεί να υφίσταται μετά το τέλος του 2017: Δεν είναι σίγουρα το σενάριο στο οποίο ποντάριζε και επένδυε η Αθήνα, αυτή τη στιγμή όμως είναι το βασικό σενάριο που βρίσκεται στο τραπέζι των δανειστών με – βαριά και ευκρινή – την υπογραφή του Βερολίνου.

Στην πράξη, πρόκειται για μια οριακά διαφοροποιημένη εκδοχή του ανέντιμου συμβιβασμού Σόιμπλε-Τόμσεν που παρουσιάστηκε στο Eurogroup της 22ας Μαίου και, με βάση τα έως τώρα μηνύματα και πληροφορίες, θα επανέλθει στη νέα σύναξη των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις 15 Ιουνίου. Η δε οριακή βελτίωση που μπορεί να προσδοκά η Ελλάδα είναι μία, κατά τι, πιο γενναιόδωρη εκταμίευση στη δόση του Ιουλίου – ίσως λίγο πάνω από 7 δις ευρώ – και μια θολή και ασαφή επαναφορά της υπόσχεσης για μεσοπρόθεσμη ελάφρυνση του χρέους. Τόσο θολή και ασαφής, που θα επιτρέπει μεν την… μισή παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα σε ρόλο «τεχνικού συμβούλου» και θα εγγυάται την πολιτική ηρεμία του Βόλσφγκανγκ Σόιμπλε στο προεκλογικό τερέν της Γερμανίας, και ταυτόχρονα θα καθιστά απαγορευτική μια άμεση απόφαση Ντράγκι για την ένταξη της Ελλάδας στο QE.

Διαβάστε επίσης: Μαξίμου για χρέος: Τέτοιες διαρροές μας βγάζουν από το δίλημμα… πάμε σε Σύνοδο Κορυφής

Η απειλή της πιστωτικής ασφυξίας

Σ’ αυτήν την – δύσκολα διαχειρίσιμη – για την Αθήνα κατεύθυνση κατατείνουν όλα τα μηνύματα που εξαπολύουν, εν είδει συγχροδίας, το τελευταίο 24ωρο ο γερμανός υπουργός Οικονομικών και οι δορυφόροι του, απαντώντας στο μπαράζ των πιέσεων από Κομισιόν, ΕΚΤ και Παρίσι για υπαναχωρήσεις ουσίας στη ρύθμιση του χρέους.

«Δεν πιστεύω ότι στις 15 Ιουνίου θα αποφασιστούν ήδη μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Κατά συνέπεια αυτό θα σημαίνει ότι το ΔΝΤ δεν θα είναι διατεθειμένο να διαθέσει πόρους και άλλα δάνεια στην Ελλάδα. Αυτό οδηγεί σε μια συμβιβαστική φόρμουλα, βάσει της οποίας το ΔΝΤ θα παραμείνει τυπικά στο πρόγραμμα, αλλά θα εκταμιεύσει χρήματα το 2018», ήταν το πιο χαρακτηριστικό από αυτά τα μηνύματα, διατυπωμένο από τον Λαρς Φελντ, έναν από τους πέντε οικονομολόγους που στελεχώνουν το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

«Η πρόταση αυτή κατατέθηκε ήδη κατά την τελευταία συνάντηση, αλλά η Ελλάδα δεν μπορούσε να τη δεχτεί. Τώρα όμως ενδεχομένως να βρεθεί λύση προς αυτή την κατεύθυνση”, πρόσθεσε ο ίδιος, παραπέμποντας ευθέως στις μεγάλες αποπληρωμές που καλέιται να κάνει η Ελλάδα και υποδεικνύοντας εμμέσως πλην σαφώς την απειλή μιας νέας πιστωτικής ασφυξίας.

Το μήνυμα της Bundesbank

Είχε προηγηθεί η νέα σκληρή επίθεση του ίδιου του Σόιμπλε κατά της ελληνικής κυβέρνησης στην οποία χρέωσε ότι επιβαρρύνει τους φτωχούς αντί των ελίτ, το αντίστοιχα σκληρό μήνυμα του «δορυφόρου» του στον ESM Νίκολα Τζιαμαρόλι ότι η λύση βρίσκεται «στις μεταρρυθμίσεις και όχι στο χρέος», και ακολούθησε εν είδει υστερόγραφου η έκθεση, και κατηγορηματική «ετυμηγορία» της γερμανικής Bundesbank:

«Η ελάφρυνση χρέους θα υπονόμευε την αξιοπιστία των προγραμματικών συμφωνιών και θα αδυνάτιζε την υπευθυνότητα της χώρας του προγράμματος, ιδίως σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων (…) Το επιχείρημα ότι η βιωσιμότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς ελάφρυνση χρέους δεν είναι πειστικό (…) Αν το πρόγραμμα εφαρμοζόταν πλήρως και οι δημοσιονομικοί στόχοι εκπληρώνονταν, αυτό θα έφερνε μια συνεχή πτώση του λόγου χρέους κι έτσι θα αποκαθιστούσε ξανά τη βιωσιμότητα», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση που αποτυπώνει πλήρως και τη σκληρή γραμμή του Βερολίνου.

ESM: Ξεχάστε τον στόχο του QE

Μεθερμηνεύοντας, δε, όλα αυτά η Deutsche Welle γράφει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να απεγκλωβιστεί από τη λογική του QE και επικαλούμενη κύκλους του ESM καταλήγει ότι ο στόχος της ποσοτικής χαλάρωσης πρέπει να εγκαταλειφθεί τουλάχιστον επί του παρόντος. Ανάλογη εκτίμηση διατύπωσε και αξιωματούχος της ευρωζώνης ο οποίος χαρακτήρισε «νομικά εφικτό μεν, απίθανο δε» το ενδεχόμενο να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης χωρίς έκθεση βιωσιμότητας του χρέους από το ΔΝΤ.

Η τακτική της Αθήνας

Ενώπιον αυτών των ομαδικών πυρών η Αθήνα απαντά μέχρι στιγμής με ψυχραιμία και «νηφαλιότητα», όπως χαρακτηριστικά συνέστησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης στην συνεδρίαση του προχθεσινού πολιτικού συμβουλίου. Και, σε επίπεδο τακτικής, εξακολουθεί να χτίζει τη συμμαχία του Νότου, να ποντάρει στο σχέδιο συμβιβασμού Μακρόν – συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους με ρήτρα ανάπτυξης – και να ελπίζει σε ένα ρήγμα, την ύστατη έστω στιγμή, στον άξονα Μέρκελ – Σόιμπλε. Απομένουν 14 ημέρες για να κριθεί εάν αυτή η τακτική και το συμμαχικό «τόξο αντίστασης» Γαλλίας, Ιταλίας και Κομισιόν αρκούν για να σπάσουν το τείχος της γερμανικής Ευρώπης…