Εάν το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών ήταν διαφορετικό, η σημερινή επίσκεψη Ντάισελμπλουμ στην Αθήνα θα μπορούσε να σηματοδοτεί και την αφετηρία της – ούτως ή άλλως – μακράς διαπραγμάτευσης για τις συνθήκες και τους όρους εξόδου της Ελλάδας από το Μνημόνιο.

Ads

Στη σκιά όμως του πολιτικού σοκ που έβγαλαν οι κάλπες στην Γερμανία, όλοι οι σχεδιασμοί «παγώνουν« έως ότου ξεκαθαρίσει το ποια – και στην βάση ποιων συμφωνιών και παραχωρήσεων – θα είναι η νέα κυβέρνηση του Βερολίνου. Το δε μοναδικό μήνυμα που κομίζει πλέον ο επικεφαλής του Eurogroup στις συναντήσεις του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι η επαναβεβαίωση της δέσμευσης, και της ανάγκης, να κλείσει το ταχύτερο δυνατό η τρίτη αξιολόγηση.

Παράλληλα, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ φρόντισε να επαναλάβει, με το βλέμμα στραμμένο και στο Βερολίνο, ότι η Ελλάδα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ευρωζώνης και της ΕΕ. «O Αλέξης Τσίπρας κατάφερε κάτι πολύ σημαντικό. Πήρε μια οικονομία σε αποσταθεροποίηση και κατάφερε να την μεταβάλει σε μια οικονομία που καταγράφει ρυθμούς ανάπτυξης», σημείωσε μεταξύ άλλων και έκανε λόγο για «σημαντικό πολιτικό κατόρθωμα που αναγνωρίζεται όχι μόνο από τους υπουργούς Οικονομιών της ευρωζώνης αλλά και από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους».

Διαβάστε επίσης:

Η τρίτη αξιολόγηση

Ads

Η ταχεία ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης  αποτελεί  μια ανάγκη την οποία υποδεικνύει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση πλέον και η ελληνική κυβέρνηση: Με τις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Γερμανία να θεωρείται δεδομένο ότι θα χρειαστούν μήνες και με εξαιρετικά πιθανό έναν ετερόκλητο συνασπισμό «Τζαμάικα» – Χριστιανοδημοκρατών, Φιλελευθέρων και Πρασίνων – το τελευταίο που επιθυμεί η Αθήνα είναι να βρεθεί υπόλογη για νέες καθυστερήσεις.

«Το πολιτικό σκηνικό στο Βερολίνο γίνεται πλέον πολύ σύνθετο. Κι εκείνο που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να μην αφήσουμε σε κανέναν περιθώριο να βρει “πάτημα” και άλλοθι για νέα σκλήρυνση της στάσης στο ελληνικό ζήτημα», λέει με εμφανή προβληματισμό κυβερνητικό στέλεχος.

Το FDP προειδοποιεί

Τροφή άλλωστε σ’ αυτόν τον προβληματισμό φρόντισαν να δώσουν ήδη, την επόμενη κιόλας ημέρα των εκλογών, οι Φιλελεύθεροι του FDP που εξ αρχής είχαν σκληρές θέσεις έναντι της Ελλάδας. Ο αντιπρόεδρος του FDP Βόλφγκανγκ Κουμπίτσκι κατέστησε σαφές το πλαίσιο που θα βάλει το κόμμα του ως προς τα δημοσιονομικά ευρωπαϊκά ζητήματα κατά τις διαπραγματεύσεις για την ενδεχόμενη συμμετοχή του στην κυβέρνηση: Έθεσε ως προϋπόθεση για τα πακέτα διάσωσης στην ευρωζώνη την συμμετοχή του ΔΝΤ, είπε ότι θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για αποχώρηση χωρών από την ευρωζώνη χωρίς παράλληλη αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ζήτησε αυστηρότερη εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας.

Πρόκειται για ένα πλαίσιο στην αφετηρία μεν μιας σκληρής εσωτερικής διαπραγμάτευσης στο Βερολίνο, το οποίο ωστόσο δείχνει καθαρά ότι εάν το FDP μετάσχει στην νέα κυβέρνηση Μέρκελ η συζήτηση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, τον ρόλο του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και συνολικά για τις θεσμικές αλλαγές στην Ευρώπη θα γίνει πολύ πιο δύσκολη.

Τα προαπαιτούμενα και το ΔΝΤ

Με αυτά τα δεδομένα, και παρακολουθώντας πάντα τις εξελίξεις στο Βερολίνο, η κυβέρνηση καλείται να κλείσει μέχρι το τέλος του χρόνου τα 95 προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης και ταυτοχρόνως να αποκρούσει πιθανές νέες απαιτήσεις από πλευράς ΔΝΤ.

Σε ό,τι αφορά αυτά καθαυτά τα προαπαιτούμενα, τα πιο δύσκολα κεφάλαια θεωρούνται εκείνα που αφορούν τον «εξορθολογισμό» των επιδομάτων, τα ενεργειακά (πώληση λιγνιτικών μονάδων ΔΕΗ), το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, το πτωχευτικό δίκαιο και η συνδικαλιστική νομοθεσία. Ωστόσο, οι ανησυχίες στο κυβερνητικό επιτελείο αφορούν κυρίως την συζήτηση επί των δημοσιονομικών στόχων και την επιμονή του ΔΝΤ στο ζήτημα της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών.

Στα δημοσιονομικά, η υστέρηση στα έσοδα του Αυγούστου αφήνει πεδίο συζητήσεων για το πόσο εφικτό είναι το πλεόνασμα του 3,5% το 2018, χωρίς να μπορούν να αποκλειστούν νέες αμφισβητήσεις και απαιτήσεις από την πλευρά του Ταμείου. Επίσης ανοιχτό είναι και το θέμα της νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που επιμένει να βάζει το ΔΝΤ παρά την κατηγορηματική άρνηση των ευρωπαίων.

Σαφέστερη εικόνα επ’ αυτών αναμένεται να έχει η κυβέρνηση μετά την ετήσια σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στα μέσα Οκτωβρίου. Όπως και για το εάν  το Ταμείο θα διεκδικήσει αυξημένο ρόλο στην διαπραγμάτευση εκμεταλλευόμενο την κυβερνητική εκκρεμότητα στο Βερολίνο.