H μείωση του ποσοστού της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές συνοδεύτηκε από ένα επιφώνημα ανακούφισης ως δείγμα θετικό. Με μια πιο προσεκτική ματιά, όμως δεν δικαιολογείται ούτε η ικανοποίηση ούτε ο εφησυχασμός για την ακροδεξιά στη χώρα.

Σε πρώτη ανάγνωση, η μείωση των ποσοστών ενός νεοναζιστικού κόμματος, προφανώς και είναι θετική, πλην όμως τα ποσοστά μετακινήθηκαν σχεδόν αυτούσια στο κόμμα του Βελόπουλου, ο οποίος θα εκπροσωπεί την ακροδεξιά στο Ευρωκοινοβούλιο με ένα πιο εύπεπτο μείγμα φασισμού, ανορθολογισμού, ξενοφοβίας και τηλεπωλήσεων. Το αποκρουστικό και υπόδικο χρυσαυγίτικο μόρφωμα είναι εδώ και καιρό απομονωμένο και συμπιεσμένο ως παρίας του πολιτικού συστήματος. Σε αντίθεση με το Βελόπουλο που καλλιεργεί τον ίδιο σκοταδισμό και φόβο, με ένα πιο light, συχνά και γραφικό, περιτύλιγμα. Είναι, ενδεχομένως, η εκδοχή της Χρυσής Αυγής που αναζητούσαν κάποιοι ως εφεδρεία του πολιτικού κατεστημένου. Εξάλλου ο Κυριάκος Βελόπουλος έχει περάσει από τα έδρανα της ΝΔ. 

Η εκλογή Βελόπουλου αναδεικνύει ένα πιο βαθύ και σύνθετο πρόβλημα που είναι η επίδραση των ιδεών της ακροδεξιάς γενικότερα. Ανήκει στη “σπορά του Καρατζαφέρη”, ο οποίος είχε συνενώσει στο ΛΑΟΣ,  διάσπαρτα ακροδεξιά στοιχεία, από δηλωμένους νεοναζί μέχρι γραφικούς συνωμοσιολόγους και προγονόπληκτους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μετά την πτώση του Καραμανλή, όλα τα “πρωτοπαλίκαρα” του Καρατζαφέρη βρέθηκαν το 2012 στη ΝΔ: Άδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης, Θανάσης Πλεύρης  και άλλοι, ανάμεσά τους και ο Βελόπουλος, πριν αυτονομηθεί. Ήδη, και με το Σαμαρά στην ηγεσία της συντηρητικής παράταξης, ξεκίνησε μια συστηματική προσπάθεια “ξεπλύματος” της ακροδεξιάς ρητορικής και μεθοδολογίας που ανέδειξε τη Χρυσή Αυγή και ανακόπηκε στο δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Όμως ήδη, η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ κυριαρχεί στο κόμμα και επιβάλει την ατζέντα της, ακολουθεί την ευρωπαϊκή τάση του “νεοφιλοφασισμού“, το πάντρεμα ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού. Ο συντηρητικός χώρος συγκλίνει στις ξενοφοβικές και ρατσιστικές απόψεις και ενσωματώνει αυτές τις θεωρίες στον πολιτικό της λόγο, που λειτουρογούν ως μανδύας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών οι οποίες βρίσκονται στον πυρήνα της σκέψης του.

Στη “Δεξιά Πολυκατοικία” η ακροδεξιά κατέχει πλέον τα ρετιρέ και τα προνομιούχα διαμερίσματα ενώ η κεντροδεξιά έχει συμπιεστεί στον πρώτο όροφο, στα διαμερίσματα των “οικοπεδούχων” της αντιπαροχής. Η Χρυσή Αυγή μπορεί να συρρικνώνεται σε ποσοστά όμως εδώ και χρόνια η πολιτική της επιρροή στο πολιτικό σύστημα έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα εκλογικά της ποσοστά.