Οκτώ προσφυγές ευάλωτων προσφύγων από τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης Λέσβου, Σάμου, Χίου και Κω, για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξετάζει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).

Σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών», το ΕΔΔΑ ζητά εξηγήσεις από την Ελλάδα για τις απάνθρωπες συνθήκες διαμονής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, που εκθέτουν τους πρόσφυγες σε κίνδυνο και παραβιάζουν βασικά τους δικαιώματα.

Οι τέσσερις από τις οκτώ υποθέσεις εκπροσωπούνται νομικά από τις οργανώσεις HIAS Ελλάδος και Equal Rights Beyond Borders, που δημοσιοποίησαν τη δικαστική εξέλιξη στο ΕΔΔΑ.

Χαρακτηριστικές είναι οι μαρτυρίες των προσφύγων.

Η E.F. έφτασε στη Μόρια τον Δεκέμβριο του 2019 και αμέσως ενημέρωσε την αρμόδια υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής ότι είναι θύμα βιασμού και οροθετική και ότι έπαιρνε αντιρετροϊκή αγωγή μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, όταν κρατήθηκε αυθαίρετα και βασανίστηκε από τις Αρχές της χώρας της.

Ωστόσο, οι Αρχές δεν την υπέβαλαν στον προβλεπόμενο ιατρικό έλεγχο.

Τέσσερις μήνες μετά την άφιξή της, μία εξέταση αίματος επιβεβαίωσε ότι ήταν οροθετική και οι γιατροί ζήτησαν να μεταφερθεί στην Αθήνα, ώστε να παρακολουθείται η πορεία της υγείας της από νοσοκομείο με Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων.

Οι Αρχές αδιαφόρησαν για την υπόδειξη των γιατρών και η E.F. άρχισε να υποφέρει από χρόνιο βήχα, αιμόπτυση, σοβαρά δερματικά εξανθήματα, πυρετό, διάρροια και απώλεια όρεξης.

Έξι μήνες μετά την άφιξή της, διαγνώστηκε με καρκίνο του αίματος σχετιζόμενο με HIV, συνέπειατης συνεχιζόμενης έλλειψης πρόσβασης σε κατάλληλη αγωγή.

Ή A.R., θύμα έμφυλης βίας στην πατρίδα της, μεταφέρθηκε με χειροπέδες στο προαναχωρησιακό κέντρο της Κω με το που έφτασε στην Ελλάδα, χωρίς να ενημερωθεί ποτέ για τον λόγο κράτησής της.

Έπασχε από σοβαρά γυναικολογικά προβλήματα και ζήτησε πολλές φορές να δει γιατρό, ψυχολόγο και δικηγόρο, αλλά οι Αρχές απέρριψαν τα αιτήματά της, δίνοντάς της παυσίπονα για να μπορεί να κοιμάται.

Ή πόρτα που διαχώριζε το κελί της από το κελί των ανδρών ήταν σπασμένη, όπως και η πόρτα του ντους. Μήνες μετά, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει.

Ο Μ.Α,, ηλικιωμένος με σοβαρά προβλήματα υγείας, μεταξύ των οποίων διαβήτης και καρδιακές παθήσεις, ζούσε μήνες στη ΒΙΑΛ της Χίου, σε μια μικρή σκηνή χωρίς κρεβάτι, κατάχαμα, στερούμενος και το σαπούνι ακόμα.

Άλλος ένας ασθενής πρόσφυγας στη ΒΙΑΛ προσπαθούσε μήνες να δει γιατρό χωρίς επιτυχία. Όσο περίμενε, ανέπτυξε σοβαρό βήχα που συνοδευόταν συχνά με αιμόπτυση και εμετό.

«Στο ευρωπαϊκό προσφυγικό δίκαιο υπάρχουν κανόνες που απαγορεύουν τα όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη. Αυτό όμως δεν νοιάζει κανέναν. Ήρθε η ώρα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να τοποθετηθεί ανάλογα», σημειώνει η Νίκη Γεωργίου από τους Equal Rights Beyond Borders.

«Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός της ενοποίησης των υποθέσεων μιας και κάτι τέτοιο συμβαίνει πρώτη φορά. Και μόνο αυτό το γεγονός δείχνει ότι αυτή τη φορά οι καταγγελίες αντιμετωπίζονται με την πρέπουσα προσοχή», επισημαίνει και η δικηγόρος Ελλη Κριωνά-Σαράντη από την HIAS Ελλάδας.