Η αντικομμουνιστική υστερία, στην ελληνική πολιτική σκηνή, που ξέσπασε μετά την απόφαση Κοντονή να μην παρευρεθεί στο αποτυχημένο, όπως αποδείχθηκε, συνέδριο της Εσθονίας, που επιδίωκε την «εξίσωση κομμουνισμού και ναζισμού», έφερε στο φως, εκτός των άλλων, και την υποκρισία πολλών ηγετικών στελεχών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Ads

Οι ίδιοι άνθρωποι που την περίοδο 2005 – 2006 επέκριναν την ταύτιση του κομμουνισμού και του ναζισμού, όπως αυτή επιχειρήθηκε με ψηφίσματα που κατατέθηκαν στο ευρωκοινοβούλιο προς ψήφιση, υπερασπίστηκαν με «πάθος» την ατζέντα του Συνεδρίου στην Εσθονία. Όλοι οι Έλληνες ευρωβουλευτές, μεταξύ αυτών και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, είτε καταψήφισαν, είτε απείχαν από τη διαδικασία.

Εκείνη την περίοδο ο «Ριζοσπάστης» πραγματοποίησε μια καμπάνια ενάντια στην υιοθέτηση του κειμένου, ενώ οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ είχαν συγκεντρώσει υπογραφές από τους συναδέλφους τους του ελληνικού κοινοβούλιου. Μέσα σε αυτούς ήταν και ο Αντώνης Σαμαράς, όπως αναφέρει στο σημερινό της φύλλο η Εφημερίδα των Συντακτών, που δημοσιεύει τις θέσεις ορισμένων στελέχων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ένας από αυτούς ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος μαζί με τη ΝΔ, κατακεραύνωσε την κυβέρνηση και τον Σταύρο Κοντονή για την απόφασή τους να μη συμμετέχουν στο συνέδριο. [Εδώ μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικότερα κείμενό του, όπως δημοσιεύθηκε χτες από το Tvxs.gr]

Μάλλον τα εγκλήματα που εξισώσουν τον κομμουνισμό με τον ναζισμό θα έγιναν την περίοδο που ακολούθησε, δηλαδή από το 2006 έως σήμερα…  Ακολουθούν τα σχόλια για το ψήφισμα που είχε κατατεθεί στο ευρωκοινοβούλιο, όπως δημοσιεύονται στην Εφημερίδα των Συντακτών: 

Ads

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (22/1/2006):

«Πάντως είναι ανιστόρητο να επιχειρεί κάποιος να εξομοιώσει τα φαινόμενα του ναζισμού ή του φασισμού ή τα φαινόμενα των αυταρχικών δικτατοριών της Νοτίου Ευρώπης, με τον κομμουνισμό ως σύστημα σκέψης και ως σύστημα κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης. […] Το κείμενο αυτό είναι απαράδεκτο. […] Υπήρξαν δυστυχώς προβλήματα σε πολλές χώρες που μετά την πτώση των συστημάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν αναδρομικά πολιτικές συμπεριφορές και στάσεις. Νομίζω ότι αυτό έχει οριστικά ξεπεραστεί».

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ (25/12/2005):

«Οι στόχοι είναι πολλοί. Ο ένας είναι κυρίως της άκρας Δεξιάς, δηλαδή, αναθεώρηση της ευρωπαϊκής Ιστορίας, να ξαναγραφτεί η ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και να στιγματιστεί η Σοβιετική Ενωση, οι Ενοπλες Δυνάμεις της Σοβιετικής Ενωσης που έπαιξαν τεράστιο ρόλο και βεβαίως οι απανταχού κομμουνιστές […] Η άλλη προσέγγιση έχει πρακτικούς στόχους στις χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, Τσεχία, Ουγγαρία κ.λπ., όπου οι δυνάμεις της Δεξιάς προσπαθούν να ταυτίσουν συνολικά την Αριστερά με ορισμένα λάθη του παρελθόντος».

ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (22/1/2006):

«Η ταύτιση, η εξίσωση και ο συμψηφισμός του φασισμού και του ναζισμού τόσο με τις ιδέες, τη διαδρομή, την παράδοση και το αξιακό φορτίο των κομμουνιστικών κομμάτων όσο και με την εξέλιξη των κρατικών μορφωμάτων και καθεστώτων του “υπαρκτού σοσιαλισμού” αποτελούν μια συνειδητή απόπειρα ανατροπής ορισμένων ιστορικών δεδομένων και ιστορικών αληθειών».

ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ (8/1/2006):

«Κανείς δεν μπορεί να ταυτίσει ιστορικά τον κομμουνισμό και τους αγώνες του με τις θηριωδίες του ναζισμού και με τη φασιστική ιδεολογία. Πρόκειται για μια ιστορική παραχάραξη».

ΦΩΦΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (25/12/2005):

«Οταν ταυτίζουμε την κομμουνιστική ιδεολογία με τον ναζισμό, δεν προσβάλλουμε μόνο τους κομμουνιστές. Προσβάλλουμε γενιές και γενιές αγωνιστών για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα».

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ (25/12/2005):

«Πιστεύουμε ότι όσες διαφορές κι αν υπάρχουν ιδεολογικές μέσα στη δημοκρατία, που είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας, δεν επιτρέπεται να έχουμε κείμενα τα οποία, στην ουσία, μας διαχωρίζουν με τέτοιο τρόπο και που πολλά από τα γεγονότα που αναφέρονται πιθανόν και να μην είναι και αληθή και να μην αναφέρονται με ειλικρίνεια».

ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ (10/1/2006):

«Αφήστε την Ιστορία που θα περάσει καιρός να διαμορφώσει την άποψη, ώστε να έχουμε μια πιο αντικειμενική θεώρηση των πραγμάτων».