Για το περιστατικό με το λεωφορείο του ΟΑΣΑ που «βούλιαξε» στην παλαιά λεωφόρο Ποσειδώνος, μίλησε ο Θανάσης Σταυράκης, ο οποίος από το καλοκαίρι του 2014 είναι προϊστάμενος των φωτογραφικών τμημάτων του ASSOCIATED PRESS για την Ελλάδα, Κύπρο, Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία, τονίζοντας ότι ο οδηγός του είπε ότι βάσει της ενημέρωσης που είχε λάβει η υπηρεσία από την τροχαία, δεν υπήρχε πρόβλημα στη διαδρομή του.

Ads

Σημειώνεται, ότι η είδηση με το λεωφορείο που βούλιαξε στην λεωφόρο Ποσειδώνος και οι επιβάτες του που κατάφεραν να βγουν σχεδόν «κολυμπώντας», αναπαράχθηκε από πολλά μέσα διεθνώς. Ο ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες ΑΕ) υποστηρίζει ότι δεν υπήρχε απαγόρευση διέλευσης και μέσα σε λίγα λεπτά μεγάλος όγκος υδάτων από τα παρακείμενα έργα, άρχισε να πλημμυρίζει τη γέφυρα με αποτέλεσμα τη διακοπή λειτουργίας του κινητήρα του οχήματο. Από τη μεριά του, ο τομεάρχης Υποδομών και Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Παππάς, επισκέφθηκε το πρωί της Παρασκευής το αμαξοστάσιο της ΟΣΥ και υπογράμμισε ότι στο σημείο αν και το έργο είναι καινούργιο μιας και παραδόθηκε πριν από μερικά χρόνια, έχει μείνει επί της ουσίας μισό καθώς σταμάτησαν τα αντιπλημμυρικά έργα, ενώ προειδοποίησε τους αρμόδιους «να μην γίνει ο οδηγός ο αποδιοπομπαίος τράγος».

Την ίδια στιγμή, μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, και ο Περιφερειάρχης Αττικής, Γ. Πατούλης, επιβεβαίωσε ότι το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί και μάλιστα στο κρίσιμο σημείο της απορροής του Ιλισού, δηλαδή, το αποστραγγιστικό έργο που είναι τμήμα του μεγάλου έργου που γίνεται στο Φάληρο, ενώ στο Kontra Channel ανέφερε, ότι το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί γιατί… πτώχευσε ο ανάδοχος. Η Ρένα Δούρου κατήγγειλε παιχνίδια αδιαφάνειας σχετικά με τις συμβάσεις, κατηγορώντας τον Πατούλη για το πάγωμα του έργου.

«Ξεκινήσαμε για αλλού -όπου είχαμε ενημερωθεί πως υπάρχει πρόβλημα- και πέσαμε πάνω στο λεωφορείο»

Ο Θανάσης Σταυράκης μιλώντας στο news247 ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ήμασταν το γραφείο και περιμέναμε να κοπάσει λίγο η ισχυρή βροχόπτωση, για να βγούμε στους δρόμους να κάνουμε τη δουλειά μας, με ασφάλεια. Αυτό όμως, δεν γινόταν οπότε αποφασίσαμε με τον εικονολήπτη του Associated Press να κατευθυνθούμε στα σημεία που πάντα υπάρχει πρόβλημα όταν βρέχει. Βάλαμε διπλά αδιάβροχα και ό,τι άλλο μπορούσε να μας προστατέψει πάνω στο scooter και κινήσαμε για τη Χαμοστέρνας -κάτω από τον Ταύρο-, όπου μας είχαν ενημερώσει πως έχει ‘κολλήσει’ ένα ταξί. Δεν φτάσαμε ποτέ εκεί, καθώς είχαν κολλήσει τα πάντα στην Πειραιώς, σε κομμάτι που επίσης παραδοσιακά παρατηρείται πρόβλημα. Πήραμε τις πρώτες εικόνες και δεχθήκαμε τηλεφώνημα από την τηλεοπτική παραγωγό του ΑΡ.

Μας είπε πως έχει πλημμυρίσει η Πεισιστράτου -στις Τζιτζιφιές- δυο τετράγωνα από τη γέφυρα που έγινε τελικά, το θέμα -κοντά στο ‘Νιάρχος’. Επιβιβαστήκαμε στο scooter με αυτόν τον προορισμό. Επειδή στη Θησέως γινόταν χαμός και είχε ‘κλείσει’, έστριψα από τον Ιλισό και συνέχισα για το σημείο που μας είχαν πει.

Το ποτάμι είχε φουσκώσει, οπότε προτίμησα την παραλιακή, δηλαδή την παλιά Ποσειδώνος προς τη Γλυφάδα. Είχε κλείσει ο δρόμος που είναι μπροστά από το σχολείο που είναι κοντά στο ‘Νιάρχος’. Φαντάστηκα θα είχε πλημμυρίσει. Είδαμε πλημμυρισμένες τις γραμμές του τραμ και αποφασίσαμε να κινηθούμε με τα πόδια και να καταγράφουμε καθ’ οδόν τα γεγονότα. Όπως περπατούσα, έφτασα έως τη γέφυρα και είδα το λεωφορείο μέσα στα νερά.

Αρχικά, νόμισα πως θα έχει γίνει η αποβίβαση των επιβατών και θα έχει εγκαταλειφθεί. Ξαφνικά, άρχισε να βγαίνει κόσμος. Μετά έμαθα πως ο εγκλωβισμός έγινε λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα.

Διάβασα πως είπαν ότι υπήρχαν 25 επιβάτες. Μου φάνηκαν περισσότεροι. Και ο οδηγός που ρώτησα, μου είπε πως το λεωφορείο ήταν γεμάτο. Προς τιμή του, να πω ότι ο οδηγός ήταν ο τελευταίος που αποχώρησε και βοήθησε στην έξοδο των επιβατών. Όλοι αναρωτιόνταν γιατί πέρασε από εκεί το λεωφορείο».

Στη συζήτηση που έκανε ο κύριος Σταυράκης με τον οδηγό, εκείνος του είπε πως η πληροφόρηση που είχε ήταν ότι δεν υπήρχε πρόβλημα στη διαδρομή της γραμμής -πως μπορούσε να περάσει κάτω από τη γέφυρα. Τα λεωφορεία, πριν ξεκινήσουν την όποια διαδρομή (την όποια μέρα) ενημερώνονται από την ειδική υπηρεσία που υπάρχει, για τυχόν προβλήματα που υπάρχουν στο προγραμματισμένο δρομολόγιο. Ο οδηγός είπε χαρακτηριστικά, στον φωτορεπόρτερ πως βάσει της ενημέρωσης που είχε λάβει η υπηρεσία από την τροχαία, δεν υπήρχε πρόβλημα στη διαδρομή του.

«Αφότου βγήκαν οι πρώτοι επιβάτες, πλησίασα και τους άκουσα να λένε μεταξύ τους πως θα ήταν χρήσιμο να κάνουν ανθρώπινη αλυσίδα και να κινηθούν άκρη άκρη του δρόμου, καθώς δεν ήξεραν ποιο είναι το βάθος. Ήταν όλοι ταραγμένοι και φοβισμένοι. Κάποιες γυναίκες είχαν ξεσπάσει σε κλάματα. Μεταξύ τους ήταν και μια οικογένεια μεταναστών, με δυο μικρά παιδιά. Σε ένα τέταρτο το λεωφορείο είχε αδειάσει. Στο μεσοδιάστημα είχε εμφανιστεί ένα πυροσβεστικό όχημα, τύπου αγροτικού αυτοκινήτου», πρόσθεσε ο κ. Σταυράκης.

Και συνέχισε: «Στην αρχή το πλήρωμα προσπαθούσε και αυτό να καταλάβει τι έχει γίνει. Ένας πυροσβέστης μπήκε στο λεωφορείο για να βοηθήσει στην εγκατάλειψη. Έσπευσε και κόσμος από τα συνεργεία και τα καταστήματα που είναι εκεί κοντά, για να βοηθήσει. Τελικά δεν χρειάστηκε. Οι διασωθέντες έστυβαν τα ρούχα τους (ήταν όλοι μούσκεμα από την κορυφή έως τα νύχια). Κάποιοι πήγαν στην πλησιέστερη στάση, από την οποία δεν πιστεύω πως πέρασε λεωφορείο εκείνη τη μέρα».

«Στα 29 χρόνια που δουλεύω η συσσώρευση υδάτων γίνεται σχεδόν πάντα στους ίδιους κόμβους»

Ο κύριος Σταυράκης  υπογράμμισε μάλιστα ότι «είναι τρομακτικό αυτό που συμβαίνει όταν ένας χώρος πλημμυρίζει σε μηδενικό χρόνο. Έχω δει ανάλογες εικόνες σε παλαιότερες πλημμύρες, με ανθρώπους που προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν σπίτια. Πρώτη φορά είδα να εγκαταλείπουν λεωφορείο, που εγκλωβίστηκε σε δρόμο. Θυμάμαι όταν περνούσα από την περιοχή την εποχή που φτιάχνονταν οι γέφυρες, σκεφτόμουν ‘θα τελειώσουν και όσα τραβούσαν όλοι παλιά στο παραλιακό μέτωπο’. Τώρα που το συζητάμε, το πιο τρελό που θυμάμαι να έχω δει και να έχω καταγράψει, που να αφορά πλημμύρα ήταν το 1993 -ή 1994-, στα Άνω Λιόσια, όπου είχε βγει άνθρωπος με φουσκωτή βάρκα και βοηθούσε τους γείτονες του».

Στα 29 χρόνια που δουλεύει ως φωτορεπόρτερ «κάθε φορά που ενημερωνόμαστε για συσσώρευση υδάτων στον τάδε ή τον δείνα κόμβο, είναι σχεδόν πάντα οι ίδιοι. Και οι λόγοι είναι πάντα οι ίδιοι -εννοώ δεν αλλάζει κάτι μέσα στα χρόνια, ενώ υπάρχει διαπιστωμένο πρόβλημα.

Βέβαια, θυμάμαι και ότι το 1993 είχαμε ειδοποιηθεί να ‘τραβήξουμε’ την έκταση στην οποία θα γινόταν η σύγχρονη υγειονομική ταφή που θα γινόταν στην Μαλακάσα. Να θυμίσω εδώ, πως ακόμα δεν υπάρχει αυτή η χωματερή».