Αρχίζουμε σήμερα τη δημοσίευση των συνεντεύξεων των 4 υποψηφίων για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, με την συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Απόστολο Διαμαντή. Επειδή μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν κατέστη δυνατόν να ακουστούν οι πολιτικές θέσεις των υποψηφίων – πλην ίσως του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος είναι αλήθεια, έχει περισσότερο σαφώς εκθέσει το πολιτικό του πρόγραμμα – η δημοσίευση αυτών των συνεντεύξεων θα βοηθήσει στο ξεκαθάρισμα αυτής της κάπως θολής ακόμη εικόνας στο εσωτερικό στρατόπεδο της ΝΔ. Μετά τον κ. Μητσοτάκη θα ακολουθήσουν κατά σειρά, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Απόστολος Τζιτζικώστας και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης.

Κύριε Μητσοτάκη, το τετράπτυχό σας είναι ελευθερία, αξιοκρατία, δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες. Ελευθερία για να κάνει ο καθένας ό,τι τον συμφέρει; Δεν πρέπει να υπάρχουν κανόνες;

Το δίπτυχό μου είναι ελευθερία με αλληλεγγύη. Ελευθερία σημαίνει ίσες ευκαιρίες και όχι ισοπέδωση της προσωπικής αξίας. Σημαίνει ότι η παράταξή μας πρέπει να δίνει τη δυνατότητα σε όλους, ανεξαρτήτως οικονομικής δύναμης, κοινωνικής τάξης, οικογενειακής καταβολής, να διεκδικήσουν με ίσους όρους την επιτυχία στη ζωή. Ίσες ευκαιρίες στην αφετηρία της ζωής μας είναι αυτό μας διαφοροποιεί από τα άκρα, που γενικώς πρεσβεύουν τον ισοπεδωτικό εξισωτισμό στο αποτέλεσμα. Βέβαια, ελευθερία δεν σημαίνει ασυδοσία. Ελευθερία πάνω από όλα σημαίνει υπευθυνότητα. Άρα η ελευθερία προϋποθέτει μία οργανωμένη κοινωνία με κανόνες, ώστε η ελεύθερη άσκηση οποιασδήποτε δραστηριότητας να μην μπορεί να συγκρούεται με την ελευθερία του άλλου. Η δεύτερη μεγάλη αξία για την οποία μιλώ είναι η αξία της αλληλεγγύης. Κάνουμε μεγάλο λόγο στη χώρα μας για την ανάγκη να αποκτήσουμε, και σωστά, μία ισχυρή οικονομία. Μία ισχυρή οικονομία όμως, χωρίς μία ισχυρή κοινωνία θα οδηγήσει τελικά σε μη αποδεκτές κοινωνικές ανισότητες. Η προστασία των αδυνάτων, η μέριμνα γι’ αυτούς τους συμπολίτες μας ώστε να σηκωθούν και να αγωνιστούν ξανά στο πεδίο της αγοράς, πρέπει να είναι απόλυτη προτεραιότητά μας, προνομιακός μας χώρος επιρροής.  Εγώ θέλω η Νέα Δημοκρατία να γίνει πάλι η παράταξη της δημόσιας ευημερίας. Μια παράταξη που θα εμπεδώσει την αρχή  ότι όταν η χώρα πάει καλά, όταν νοιαζόμαστε συλλογικά για τους πιο αδύναμους, τελικά είμαστε όλοι κερδισμένοι. Αυτό είναι το δίπτυχό μου. Ελευθερία με αλληλεγγύη. Με πυξίδα το κοινό όφελος και όχι τον απόλυτο ατομισμό.

Έτσι όπως προτάσσεται το αίτημα περί ελευθερίας, εφόσον δεν έχουμε πρόβλημα δημοκρατικών θεσμών, τότε πάει στην ελευθερία του  επιχειρηματία να κερδοφορεί ανενόχλητα. Χωρίς κανόνες, χωρίς προστασία της εργασίας.

Είναι πέρα για πέρα λανθασμένη η άποψη, που δυστυχώς αναπαράγεται από τους εχθρούς της ελευθερίας, ότι η ελευθερία τάχα ισοδυναμεί με την ασυδοσία, την αντικοινωνική συμπεριφορά, το χυδαίο μοντέλο του «οικονομικού ανθρώπου» που ενδιαφέρεται μόνο για την μεγιστοποίηση του μετρήσιμου, χρηματικού του οφέλους. Οι σημαντικότεροι στοχαστές του φιλελευθερισμού δεν υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, ο Αδαμάντιος Κοραής, ο κορυφαίος φιλελεύθερος Έλληνας στοχαστής έλεγε: «Λατρεύω την ελευθερία, αλλά θα ήθελα να τη βρίσκω θρονιασμένη ανάμεσα στην δικαιοσύνη και τον ανθρωπισμό». Γιατί η ελευθερία είναι για τον Κοραή αφετηρία και προϋπόθεση της αρετής. Ποτέ δε θα με ακούσετε να μιλώ για ελευθερία, δίχως να μιλώ ταυτόχρονα για υπευθυνότητα και αλληλεγγύη.

Επομένως, προτάσσοντας την ελευθερία ως αίτημα, προφανώς έναντι της κρατικής εξουσίας, τότε βρίσκεστε στην καρδιά του νεοφιλελευθερισμού. Αλλά υπάρχει κράτος λιγότερο ισχυρό από το ελληνικό; Εδώ  ο καθένας κάνει ό,τι του κατέβει!

Μα ο καθένας κάνει ό,τι του κατέβει στην Ελλάδα, κύριε Διαμαντή, όταν δεν εφαρμόζονται οι νόμοι. Όπως σας είπα, οι νόμοι πρέπει να ισχύουν για όλους και σε κάθε περίπτωση. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, το κράτος είναι ανίσχυρο, αλλά ταυτόχρονα και ο πολίτης είναι ανίσχυρος έναντι του κράτους. Και αυτό γιατί ισχυροποιούνται η διαφθορά, η διαπλοκή, οι συντεχνίες, κάθε είδους μικρό ή μεγάλο συμφέρον, δημιουργούνται πολίτες α’ και β’ κατηγορίας και καταστρατηγείται κάθε έννοια αξιοκρατίας. Δίχως αποτελεσματικό κράτος και ισχυρούς θεσμούς, η ελευθερία του ενός θα καταπατά την ελευθερία του άλλου. Για αυτό αγωνίστηκα για την αξιοκρατία στο κράτος. Ο νόμος της ασύδοτης ζούγκλας δεν έχει σχέση με το δίπτυχο ελευθερία με αλληλεγγύη, που σας ανέπτυξα.

Μιλάτε επίσης για αξιοκρατία. Κατανοητό. Αλλά δεν πρέπει να δώσουμε περιεχόμενο στον όρο αξία; Ποιος αξίζει; Αυτός που έχει προσόντα ατομικά ή αυτός που είναι κατάλληλος για τον σκοπό που πρόκειται να υπηρετήσει; Δεν ταυτίζονται αυτά τα δύο.

Άξιος είναι και ο ένας, άξιος είναι και ο άλλος. Όταν μιλάμε όμως για αξιοκρατία στην πολιτική και τη δημόσια διοίκηση μιλάμε κυρίως για αυτόν που είναι κατάλληλος για μια θέση ευθύνης. Και αυτό μπορεί να κριθεί από τις σπουδές του, την εμπειρία του, τις δεξιότητές του, τις επιδόσεις του σε προηγούμενες θέσεις. Απαραίτητη λοιπόν προϋπόθεση για την αξιοκρατία είναι η αξιολόγηση. Αυτό άλλωστε ήταν και το πρώτο μου μέλημα κατά τη θητεία μου στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Για την δικαιοσύνη δεν θα διαφωνήσουμε. Αλλά ας πάμε στις ίσες ευκαιρίες. Πώς μπορούμε να έχουμε ίσες ευκαιρίες, όταν έχουμε άνιση κοινωνική αφετηρία; Εσείς σπουδάσατε ενδεχομένως σε ακριβό κολλέγιο, εγώ σε λαϊκό σχολείο. Έχουμε άλλη εκπαίδευση. Εάν προταχθεί το αίτημα για ίσες ευκαιρίες, τότε προφανώς θα βρίσκομαι μονίμως εκτός.

Μα αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που θέλω να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους στην αφετηρία. Αυτή είναι και μια βασική διαχωριστική γραμμή που μας διακρίνει από την Αριστερά. Εμείς θέλουμε να έχουμε όλοι ίσες ευκαιρίες στην αφετηρία της ζωής μας και όχι στην κατάληξη. Όντως εγώ είχα την τύχη να πάω σε ένα καλό σχολείο και θέλω λοιπόν όλα τα παιδιά στην Ελλάδα να έχουν αυτή τη δυνατότητα. Γι’ αυτό και δίνω πολύ μεγάλη σημασία στα πρότυπα και στα πειραματικά σχολεία, που είναι αταξικά σχολεία «αριστείας». Σκοπός τους είναι η μεταφορά τεχνογνωσίας «καλής εκπαίδευσης» στα δημόσια σχολεία της χώρας. Εμείς προκρίναμε την εισαγωγή σε αυτά με εξετάσεις, ώστε να μπορούν οι μαθητές των σχολείων αυτών, να δεχθούν εξειδικευμένες διδασκαλίες από εκπαιδευτικούς με υψηλά προσόντα. Ο μαρξιστής υπουργός κ. Μπαλτάς κατήργησε τις εισαγωγικές εξετάσεις στα πειραματικά σχολεία. Στέρησε έτσι από έναν άριστο μαθητή, που δεν έχει την οικονομική άνεση να φοιτήσει σε ιδιωτικό, τη δυνατότητα να πάει σε ένα πολύ καλό σχολείο. Και όλα αυτά, προς χάρη της ιδεοληψίας του εξισωτισμού προς τα κάτω.

Θέλω να πω πως οι ίσες ευκαιρίες είναι ενδεχομένως ένας άλλος τρόπος για να συνεχίζονται οι κοινωνικοί αποκλεισμοί.

Αντίθετα κατά την άποψή μου, όταν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες στην αφετηρία, όταν υπάρχουν γενικοί κανόνες, που ισχύουν εξίσου για όλους και για όλες τις περιστάσεις, όταν υπάρχει αξιοκρατία, δεν υπάρχουν πολίτες α’ και β’ κατηγορίας. Υπάρχει άμιλλα που μας κάνει όλους καλύτερους. Η άμιλλα είναι ο κινητήρας της προόδου. Επειδή όλα ξεκινούν από την Παιδεία, γι’ αυτό πιστεύω ακράδαντα ότι χρειαζόμαστε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν «τιμωρεί» αυτόν που τρέχει περισσότερο βάζοντάς του φρένο, ούτε βέβαια παραμελεί αυτόν που τρέχει αργότερα. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα σύστημα που δεν ιδεολογικοποιεί τον ελιτισμό, ούτε ενοχοποιεί την αξιοκρατία και την αριστεία. Ο εξισωτισμός και ο κρατισμός υπήρξαν τα βασικά δεινά του εκπαιδευτικού συστήματος, δυστυχώς ριζωμένα στο Σύνταγμα. Το εκπαιδευτικό σύστημα που έχουμε σήμερα, κάθε άλλο παρά συμβάλλει στην ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη της χώρας. Έχει καταστεί πλέον προφανές πως πάνω απ’ όλα χρειάζεται την άμιλλα που οδηγεί στην αριστεία.

Να σας θυμίσω πως στις ΗΠΑ υπάρχει το καθεστώς των θετικών διακρίσεων και όχι η αριστεία. Καλώς ο Μπαλτάς έθεσε το θέμα. Σε αμερικανικό ίδρυμα μπορεί να κοπείς, ακόμη και αν είσαι άριστος. Διότι μπορεί να έχει πάρει τη θέση σου ένας μεξικάνος, που μπαίνει με ποσόστωση. ‘Άρα;

Δεν ξέρω ποια εμπειρία έχει από Αμερικανικά Πανεπιστήμια ο κύριος Μπαλτάς, αλλά επειδή εγώ έχω σπουδάσει σε δύο εξ αυτών, μπορώ να τον διαβεβαιώσω ότι ουδείς αποφοιτά από αυτά, αν δεν το αξίζει. Μπορεί να δίνεται η δυνατότητα σε κάποιους να γίνουν δεκτοί με υποτροφία, αλλά αυτό δεν εξασφαλίζει την ολοκλήρωση των σπουδών. Επίσης, εκεί δεν υπάρχουν αιώνιοι φοιτητές, όπως δυστυχώς συνεχίζουμε να έχουμε στην Ελλάδα.

Πιστεύετε ότι η ΝΔ πρέπει να ενισχύσει το φιλελεύθερο προφίλ της;

Πρεσβεύω στην ελευθερία με αλληλεγγύη. Πιστεύω στην ενθάρρυνση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αλλά και στο αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος. Η πολιτική μου ενδυναμώνει τον πολίτη, εξασφαλίζει κοινωνική συνοχή, στηρίζει την επιχειρηματικότητα, αντιλαμβάνεται τις μεταρρυθμίσεις ως απαραίτητη προϋπόθεση για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να αγωνιστεί για  ένα δίκαιο, ικανό και αποτελεσματικό κράτος που μπορεί να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές. Και τότε θα πετύχουμε ανάπτυξη και ευημερία που είναι το προσδοκώμενο για όλους. Πυξίδα για μένα είναι πάντα το κοινό όφελος, το δημόσιο συμφέρον που έχω ορκιστεί ως βουλευτής να υπηρετώ. Έτσι βρίσκω την ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία και τη αλληλεγγύη, τα δύο βασικά προτάγματα της ιδεολογίας μου. Γι’ αυτοπροσδιορίζομαι ως κεντροδεξιός και πιστεύω ότι η μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη της χώρας μπορεί να βρει αυτή την ισορροπία και να κυβερνήσει αποτελεσματικά.

Δεν υπολογίζετε το γεγονός ότι τα αμιγώς φιλελεύθερα κόμματα, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Ελλάδα- κυρίως στην Ελλάδα- είναι μειοψηφικά; Παντού κυριαρχούν τα χριστιανοδημοκρατικά και λαϊκά δεξιά κόμματα. Ακόμη και στην Αγγλία.

Σε όλη την Ευρώπη επικρατούν κεντροδεξιά κόμματα που κατορθώνουν να δημιουργήσουν πλατιές κοινωνικές συμμαχίες. Αυτό συνέβη άλλωστε και στη Μεγάλη Βρετανία με τον Κάμερον. Εγώ θέλω μια Νέα Δημοκρατία από τις παρυφές της σοσιαλδημοκρατίας μέχρι τη δημοκρατική δεξιά. Ένα κόμμα που να χωρά πολίτες που αυτό-προσδιορίζονται ως δεξιοί, κεντρώοι, φιλελεύθεροι και ακόμη κεντροαριστεροί ή σοσιαλδημοκράτες. Αυτή τη ΝΔ ξέρω πώς να την ανανεώσω δημιουργικά «από την Αρχή». Μπορώ να την κάνω ξανά πλειοψηφικό εκφραστή των δυναμικών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.

Μιλάτε για ανάγκη ανανέωσης της ΝΔ. Μα και ο Τζιτζικώστας το ίδιο λέει. Γιατί να επιλέξουν εσάς;

Εγώ μιλώ για δημιουργική ανανέωση. Πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να κάνει reboot. Να ξεκινήσει από την αρχή. Κρατάω το όνομα, τις Νεοδημοκράτισσες και τους Νεοδημοκράτες και αλλάζω τα υπόλοιπα. Δεν πιστεύω ότι αρκεί να αλλάξουμε το φαίνεσθαι, το μακιγιάζ ας πούμε. Δεν αρκεί να κάνουμε κάποιες αλλαγές για να κερδίσουμε τις εκλογές. Πρέπει να μπορούμε να κυβερνήσουμε. Πιστεύω ότι έχω το σχέδιο για μια Νέα Δημοκρατία νικήτρια και κυβερνώσα. Δεν μπορούμε να συνεχίζουμε πάνω σε χαραγμένους δρόμους, οι οποίοι αποδείχτηκαν αδιέξοδοι. Χαράσσουμε καινούργιους, μαζί με τους πολίτες που θα έλθουν να στηρίξουν την ανανεωμένη, συμμετοχική και αποτελεσματική Νέα Δημοκρατία.

Δεν είναι περίεργο που η Ντόρα Μπακογιάννη δεν σας στηρίζει ρητά;

Όχι, δεν είναι περίεργο. Πάντα είχαμε πολιτικές διαφωνίες με τη Ντόρα. Κι εγώ δεν την είχα ακολουθήσει όταν ίδρυσε τη Δημοκρατική Συμμαχία. Παρέμεινα στη Νέα Δημοκρατία, γιατί από τα 15 μου που οργανώθηκα στην ΟΝΝΕΔ, δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω σε αυτό το κόμμα και στις δυνατότητές του. Δεν ξέρω αν θα με στηρίξει τελικά. Σε κάθε περίπτωση όμως, με τη Ντόρα είμαστε αγαπημένα αδέλφια. Καμία πολιτική διαφωνία δεν είναι ικανή να μειώσει την αδελφική αγάπη. Είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό για μένα, από την οικογένεια. Η οικογένεια προστατεύει σήμερα τους Έλληνες από τη φτωχοποίηση.  

Εάν δεν μπείτε στον 2ο γύρο θα πάρετε θέση ή θα αφήσετε τους φίλους σας να αποφασίσουν χωρίς να γνωρίζουν την άποψή σας;

Σας ευχαριστώ. Πιστεύω ότι θα είμαι στον δεύτερο γύρο και θα είμαι ο επόμενος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Με αίσθημα ευθύνης θα δεχθώ την υποστήριξη των φίλων, αλλά και των ίδιων των υποψηφίων που δεν θα είναι στο δεύτερο γύρο. Και από την επόμενη ημέρα εργαζόμαστε σκληρά όλοι μαζί για να φέρουμε τη Νέα Δημοκρατία εκεί που την χρειάζεται η Ελλάδα. Πρέπει να βιαστούμε. Δεν έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας.