Όταν «αναδομείται» – έστω και κομψά – ο τέταρτος δημοφιλέστερος υπουργός της κυβέρνησης, υπάρχει πολιτικός ελιγμός ή σκοπιμότητα. ‘Οταν αυτός τυγχάνει και υπουργός Οικονομικών εν μέσω διαπραγμάτευσης για τη διάσωση της χώρας, τότε ο ελιγμός και ο στόχος δεν μπορεί παρά να είναι εθνικός. Στην περίπτωση του Γιάνη Βαρουφάκη μένει να φανεί μέσα στις επόμενες ημέρες εάν το «ψαλίδισμά» του ήταν η αναγκαία προϋπόθεση για να κλείσει το deal του έντιμου συμβιβασμού.

Ads

Το βέβαιο είναι πως, μετά το… σκηνικό πολέμου της Ρίγας η υποβάθμιση του – πληθωρικού, όντως – υπουργού Οικονομικών στο ευρωπαϊκό «κάδρο» της διαπραγμάτευσης ήταν μάλλον μονόδρομος. Στην πραγματικότητα, τα μηνύματα ήταν κάτι περισσότερο από… ορατά και πριν από τη Λετονία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος ο Γιάνης Βαρουφάκης γνώριζε πως θα κληθεί «να κάνει βήματα πίσω» στην τελική, κρίσιμη φάση των συνομιλιών – εξ ου και το, κατά κάποιους, αμφιλεγόμενο χθεσινό tweet με το «μήνυμα Ρούσβελτ».

Στην κυβέρνηση και στο Μαξίμου υπήρχε κατατεθειμένη η σαφής προτίμηση των πιστωτών στη «διαπραγματευτική τακτική» του επικεφαλής του ΣΟΕ Γιώργου Χουλιαράκη, μαζί με εισηγήσεις για αναβάθμιση του ρόλου του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου. Ο κ. Χουλιαράκης αναλαμβάνει πλέον την ευθύνη της διαπραγμάτευσης στο Brussels Group και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τον ρόλο του συντονιστή στη νέα, πολιτική ομάδα διαπραγμάτευσης – υπό την πολιτική ευθύνη έστω του κ. Βαρουφάκη. Αμφότεροι εντάσσονται στα πρόσωπα του κλίματος Δραγασάκη, ενώ στους κυβερνητικούς κύκλους δεν είχε διαφύγει της προσοχής και η τελευταία δήλωση Τσακαλώτου περί «στρατηγικού λάθους» στην υπογραφή της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου.

Διαβάστε επίσης:

Η αντίστροφη μέτρηση προς την οριστικοποίηση αυτού του νέου σχήματος άρχισε μετά το τηλεφώνημα Ντάισελμπλουμ προς Τσίπρα – ο κύβος όμως ερρίφθη μετά την επικοινωνία του πρωθυπουργού με την γερμανίδα καγκελάριο. Ή, πιο απλά, η «επιτροπεία» Βαρουφάκη ήταν η υποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα προς την Ανγκελα Μέρκελ προκειμένου να εξευμενιστεί ο Σόιμπλε.

Ads

Η απέχθεια, άλλωστε, του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τον «εκρηκτικό» Γιάνη Βαρουφάκη έχει πάρει διαστάσεις προσωπικής βεντέτας: «Ο Βαρουφάκης χειρίζεται τον Τύπο με ανόητα αφελή τρόπο», «Εμείς στο Eurogroup δεν είμαστε καλοί οικονομολόγοι σαν τον Βαρουφάκη», «Δεν θα άλλαζα ποτέ δουλειά με τον κ. Βαρουφάκη. Έχω καλύτερη θέση από εκείνον, πολύ πιο άνετη», είναι μερικές μόνον από τις, ιστορικές πλέον, … ευγενείς τοποθετήσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών για τον «εξοργιστικό» έλληνα. Σύμφωνα, δε, με κύκλους του υπουργείου Οικονομικών και η επίθεση κατά Βαρουφάκη στο Eurogroup της Λετονίας ήταν ένα σκηνικό «στημένο από τον Σόιμπλε, που χρησιμοποίησε ως εμπροσθοφυλακή τους λεγόμενους «μικρούς» της ευρωζώνης».

Στην πράξη και στην ουσία, ο Γιάνης Βαρουφάκης έγινε εξ αρχής το «αγκάθι» που αμφισβητούσε δημοσίως την… παρακαταθήκη που φιλοδοξεί, έως και εμμονικά, να αφήσει ο Σόιμπλε στην Ευρώπη – το «αλάθητο» του δόγματος της λιτότητας. Το εάν, όμως, η υποβάθμισή του στη διαπραγματευτική ομάδα αρκεί για να… εκτονώσει την οργή του Σόιμπλε προς την Ελλάδα παραμένει άγνωστο όσο και αμφίβολο.

Η πρώτη αντίδραση από τους δορυφόρους… της γερμανικής σκέψης ήταν θετική: «Η Ελλάδα ψαλίδισε τα φτερά του Βαρουφάκη», έγραψε το Bloomberg, «ο  Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι πιο συμπαθής σε σχέση με τον Γιάνη Βαρουφάκη», μετέδωσε το Reuters. 

Δεν συνέβη όμως το αυτό και με τον ίδιο τον Σόιμπλε. Ο επρόσωπός του Μάρτιν Γιέγκερ, αγνοώντας επιδεικτικά τις τελευταίες εξελίξεις, επέμεινε ότι είναι «εξοργιστικό» που η Αθήνα «δεν έχει καταθέσει ακόμη προτάσεις» και διακήρυξε ότι «η μπάλα βρίσκεται στον ελληνικό γήπεδο». Στους μυημένους των Βρυξελλών και του Βερολίνου η στάση αυτή δεν προκαλεί έκπληξη. Ο σκληρός κύριος Σόιμπλε είθισται να τα θέλει όλα και να τα απαιτεί όλα.

Αυτό το γνωρίζουν καλά και στο Μαξίμου. Προς τούτο, και επιβεβαίωσαν «τη στήριξη της κυβέρνησης στον Γιάνη Βαρουφάκη που έχει γίνει στόχος μεθοδευμένων δημοσιευμάτων». Οπως γνωρίζουν, επίσης, πως Μέρκελ και Σόιμπλε δεν έχουν διαφορετικές προτεραιότητες και ατζέντα γα την Ελλάδα. Θεωρούν, όμως, ότι η γερμανίδα καγκελάριος έχει διαφορετική προσέγγιση στην έννοια της πολιτικής και γνωρίζει πότε μία υποχώρηση πρέπει να ανταποδίδεται.

«Ουδείς θυσιάζει τον Βαρουφάκη και ουδείς θεωρεί ότι άσκησε προσωπική πολιτική» ανέφερε χαρακτηριστικά κυβερνητικό στέλεχος, προσθέτοντας: «Όμως, με δεδομένο το σημείο στο οποίο έχουμε φτάσει, οι εμπλεκόμενοι πρέπει, αν μη τί άλλο, να συνομιλούν μεταξύ τους τις επόμενες μέρες…». Επίσης ουδείς, όμως , εγγυάται ότι οι συνομιλίες με τους – κατά τους ευρωπαίους – «πιο συμπαθείς» κυρίους Τσακαλώτο και Χουλιαράκη θα επιφέρει και τον κατευνασμό στις, πολτικές πλέον, απαιτήσεις του κ. Σόιμπλε…