«Όχι εγώ, ο άλλος…». Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για την αποκάλυψη πως η εφημερίδα «Κήρυκας Χανίων», συμφερόντων του επίτιμου προέδρου της ΝΔ, είχε λάβει το 2005 δάνειο 300.000 από την Τράπεζα Πειραιώς για το οποίο δεν επέστρεψε ποτέ ούτε ένα ευρώ.

Σημειώνεται ότι όπως αναγράφεται στο πόθεν έσχες του Κυριάκου Μητσοτάκη για το 2012, ο πρόεδρος της ΝΔ ήταν μέτοχος της εταιρείας «Κήρυξ ΑΕ». Η εταιρεία είχε λάβει δάνειο 300.000 ευρώ, διάρκειας 2 ετών, το οποίο δεν αποπληρώθηκε ποτέ. Τελικά το 2015 η Τράπεζα Πειραιώς κατήγγειλε το δάνειο.

«Οι αποκαλύψεις αυτές είναι ενδεικτικές του συστήματος διαπλοκής που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία και στο οποίο ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται πλέον και άμεσα εμπλεκόμενος. Καλούμε τον κ. Μητσοτάκη, που με κάθε ευκαιρία προβαίνει σε μεγαλόστομες διακηρύξεις για τη διαφάνεια και το “‘νοικοκύρεμα”, να δώσει άμεσα εξηγήσεις τόσο σχετικά με το ποσόν που χρωστούσε η εφημερίδα όταν προχώρησε στη σύναψη του δανείου όσο και για το συνολικό ποσό στο οποίο ανέρχονται σήμερα τα χρέη της εταιρείας στην οποία είναι μέτοχος», ανέφεραν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά την αποκάλυψη του θαλασσοδανείου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με ανακοίνωσή του ισχυρίστηκε πως η εταιρεία «Κήρυξ ΑΕ» είχε λάβει το δάνειο το 2005 καθώς αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις και έπρεπε να καταβάλει τις αποζημιώσεις των εργαζομένων και τα οφειλόμενα ποσά σε ασφαλιστικά ταμεία, εφορία και προμηθευτές.

Ως υποθήκη είχε μπει  το ακίνητο 800 τ.μ. ιδιοκτησίας της “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” στην περιοχή Νεροκούρου των Χανίων. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, μαζί με «γνωστό Χανιώτη επιχειρηματία», όπως αναφέρει, συνυπέγραψαν ως συνεγγυητές. Ο εν λόγω επιχειρηματίας μαζί με έναν ακόμη συνάδελφό του, ίδρυσαν νέα εκδοτική εταιρεία και θέλοντας να εκδώσουν τον «Νέο Κήρυκα», σύμφωνα πάντα με τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ, «ανέλαβαν και την αποπληρωμή του δανείου». Τελικά και η νέα εκδοτική προσπάθεια απέτυχε και έτσι δεν αποπληρώθηκε ποτέ ούτε ένα ευρώ από το δάνειο.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που κάνει λόγο για προσπάθεια «σπίλωσης του ονόματός του και της οικογένειάς του», αναφέρει καταλήγοντας: «Άνθρακες ο θησαυρός λοιπόν. Γι αυτό, ας στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε περιπτώσεις που πραγματικά έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον. Και να αναλάβουν και οι τράπεζες την ευθύνη των περιπτώσεων αυτών ως οφείλουν».

Αναλυτικά η δήλωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη:

«Παρακολουθώ έκπληκτος την προσπάθεια που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ να σπιλώσει το όνομα το δικό μου και της οικογενείας μου, αναφερόμενος στην ιστορική εφημερίδα του Ελευθέριου Βενιζέλου “ΚΗΡΥΞ”. Μια εφημερίδα η οποία είχε δώσει μάχες για την Ελευθερία και την Δημοκρατία. Μια εφημερίδα της οποίας αποφάσισε ο ίδιος να είμαι εγώ συνεχιστής. Οι επικοινωνιακές σκοπιμότητες είναι προφανείς.

Με λυπεί βαθύτατα η ένταση του θράσους, που οδηγεί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος να κάνουν λόγο για “θαλασσοδάνεια”, προσπαθώντας να με ταυτίσουν με ανοίκειες πρακτικές.
Πορεύτηκα όλη μου τη ζωή με αξιοπρέπεια και δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να αμφισβητήσει την αξιοπιστία μου στο βωμό κάποιου πολιτικού παιχνιδιού.”

Για να είμαι απολύτως ξεκάθαρος παρατίθενται παρακάτω, αναλυτικά, όλα τα στοιχεία της συγκεκριμένης υπόθεσης”:

Η εταιρεία “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” αναγκάστηκε υπό το βάρος των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε, να διακόψει στις αρχές του 2005 την έκδοση της ιστορικής εφημερίδας “ΚΗΡΥΞ” την οποία επί μισό, περίπου, αιώνα εξέδιδε. Προκειμένου να καταβάλει τις αποζημιώσεις των εργαζομένων και τα οφειλόμενα ποσά σε ασφαλιστικά ταμεία, εφορία και προμηθευτές, συνήψε δάνειο από την Τράπεζα Πειραιώς ύψους περίπου 300,000 Ευρώ.
Για το δάνειο αυτό η Τράπεζα Πειραιώς ενέγραψε, ως πρώτη μάλιστα υποθήκη, το ακίνητο 800 τ.μ. ιδιοκτησίας της “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” στην περιοχή Νεροκούρου των Χανίων. Επιπλέον, η Τράπεζα ζήτησε και συνυπογράψαμε ως συνεγγυητές, μαζί με γνωστό Χανιώτη επιχειρηματία.

Το Μάρτιο του 2005 ο εκ των εγγυητών επιχειρηματίας ίδρυσε με έτερο πετυχημένο και αξιόλογο Χανιώτη συνάδελφό του, εκδοτική εταιρεία με την επωνυμία “ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΑΕ”.  Προκειμένου να εκδώσει νέα εφημερίδα με τον τίτλο “ΝΕΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ” στις εγκαταστάσεις της παλιάς και στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής, ανέλαβε την υποχρέωση της αποπληρωμής των δόσεων του επίμαχου δανείου που είχε λάβει η “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” από την Τράπεζα Πειραιώς.

Μετά από λίγα χρόνια και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 2011 κάτω από το βάρος των οικονομικών προβλημάτων λύγισε η εκδοτική αυτή προσπάθεια με αποτέλεσμα ένα ακόμα λουκέτο στα Χανιά.

Εδώ, πρέπει να τονιστεί, ότι όπως προκύπτει από τους δημοσιοποιημένους έκτοτε και μέχρι σήμερα ισολογισμούς της “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” ουδεμία εταιρική ή άλλης μορφής σχέση υπήρξε μεταξύ αυτής και της “ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΑΕ” ούτε βεβαίως η “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” άσκησε καθ’ οιονδήποτε τρόπο καμία άλλη εκδοτική δραστηριότητα, μετά την διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας “ΚΗΡΥΞ”.

Η “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” μετά το κλείσιμο της εφημερίδας ασχολήθηκε αποκλειστικά και μόνο με την αξιοποίηση του ιστορικού της ακινήτου στα Χανιά, το οποίο και ανήγειρε με ενυπόθηκο δάνειο από την “ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ”. Για την εξυπηρέτηση του εν λόγω δανείου η  “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” έχει εκχωρήσει προ πολλού και επί πολύ ακόμα χρόνο, ολόκληρο το ποσό του ενοικίου το οποίο εισπράττει από το πολυκατάστημα που φιλοξενείται στο καινούριο κτήριό της.

Εν κατακλείδι λοιπόν:

Α) το δάνειο αξίας περίπου 300.000 Ευρώ που η “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” έλαβε από την Τράπεζα Πειραιώς είχε αφενός πλήρεις εμπράγματες εγγυήσεις και αφετέρου όχι μόνο ένα, ως είθισται κατά πάγια τραπεζική πρακτική, αλλά δύο και μάλιστα υψηλής αξιοπιστίας εγγυητές.
Άρα, πόρω απέχει η αλήθεια από τον όρο και την έννοια του “θαλασσοδανεισμού”  τον οποίο αβασάνιστα και επιπόλαια χρησιμοποίησε κυβερνητικός βουλευτής κατά την πρόσφατη συνεδρίαση της αρμόδιας εξεταστικής επιτροπής.
Β) Ολόκληρη η διαδικασία του δανεισμού της “ΚΗΡΥΞ ΑΕ” έγινε υπό το φως της ημέρας και υπό το φως της ημέρας συνεχίζει καθώς συμπεριλαμβάνεται στους ισολογισμούς τους οποίους κατ’ έτος η εταιρεία συντάσσει και δημοσιοποιεί.
Γ) Η οικογένειά μου και εγώ καμία σχέση δεν είχαμε με την εκδοτική προσπάθεια “ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ” ΑΕ η οποία είχε αναλάβει την αποπληρωμή του δανείου.
Άνθρακες ο θησαυρός λοιπόν. Γι αυτό, ας στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε περιπτώσεις που πραγματικά έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον. Και να αναλάβουν και οι τράπεζες την ευθύνη των περιπτώσεων αυτών ως οφείλουν.»