Σύμφωνα με το ανέκδοτο που είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή, η δεύτερη επιστολή που βρίσκει ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου του λέει να τα ρίξει στους υπουργούς του, αφού με βάση την πρώτη επιστολή θα τα έριχνε στους προηγούμενους.

Στο προοίμιο  αυτής τη φάσης φαίνεται πως βρίσκεται ο Κυρ. Μητσοτάκης: Φορτώνει την ευθύνη για τις κυβερνητικές αποτυχίες στους υπουργούς του, αλλά ακόμη δεν το δηλώνει άμεσα (με κάποια δημόσια αποδοκιμασία από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο) ή έμμεσα (με ανασχηματισμό).

Υπάρχουν, όμως, ήδη διαρροές από το Μέγαρο Μαξίμου για δυσφορία του πρωθυπουργού που οφείλεται στην ασυγκράτητη φλυαρία κυβερνητικών στελεχών που δημιουργεί σύγχυση με τη διασπορά ανακριβειών και την ανάδειξη αντιφάσεων, ανακολουθιών, παλινωδιών και, τελικά, ασυναρτησίας.

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για άρση του lockdown. Παρόλα αυτά ο αναπληρωτής υπουργός ανάπτυξης Ν. Παπαθανάσης είχε δώσει μέχρι και ημερομηνία (1 Δεκεμβρίου!) ενώ ο Αδ. Γεωργιάδης περιέγραψε μόλις το κλιμακωτό άνοιγμα του λιανεμπορίου, την ώρα που η μόνη αξιόπιστη πληροφορία που υπάρχει είναι ότι η επιτροπή των επιστημόνων δεν έχει εισηγηθεί (ακόμη τουλάχιστον) κανένα τέτοιο σχέδιο.

Να αναφερθεί κανείς στον Β. Κικίλια που δεν βρήκε κανένα πρόβλημα στο νοσοκομείο της Δράμας απ όπου μεταφέρονται ασθενείς σε άλλους νομούς ή να σταθεί στον Μ. Χρυσοχοίδη που ανακοίνωσε ότι ο ιός δεν μεταδίδεται σε εξωτερικούς χώρους (για να διαβεβαιώσει ότι οι αστυνομικοί δεν εκτέθηκαν σε κίνδυνο στη διαδήλωση για το Πολυτεχνείο);

Να θυμηθεί κανείς τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στ. Πέτσα που προανήγγειλε επιστροφή των μαθητών στα σχολεία με rapid tests ή την υπουργό Παιδείας που τον διέψευσε;

Να σχολιάσει κανείς τις διαρροές για διάγγελμα του πρωθυπουργού την Παρασκευή με το οποίο θα ανακοίνωνε την παράταση του lockdown ή τις αντίθετες που ακολούθησαν για να το μεταθέσουν για την επόμενη εβδομάδα;

Το βέβαιο είναι ότι ο πρωθυπουργός έχει χάσει τον έλεγχο όχι μόνο στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης αλλά και στην κυβέρνησή του. Τα μηνύματα που εκπέμπονται δεν υπακούουν σε κάποιο κεντρικό σχεδιασμό ούτε έχουν συνοχή και ενιαίο περιεχόμενο.  Σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι καν συνεννοημένες οι διαρροές που γίνονται από διαφορετικά κέντρα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης είχε αναλάβει τον άχαρο ρόλο να ζητά από τους υπουργούς να μην μιλούν για θέματα ξένα προς το χαρτοφυλάκιό τους. Είναι προφανές ότι δεν εισακούστηκε.

Οπως είναι επίσης σαφές ότι οι αναπληρωτές υπουργοί που πριμοδοτήθηκαν με αρμοδιότητες για να “κοντύνουν” οι Αδ. Γεωργιάδης και Β. Κικίλιας, Παπαθανάσης και Κοντοζαμάνης, δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες που επενδύθηκαν πάνω τους. Και οι δύο χρεώνονται με γκάφες, επικοινωνιακές και πολιτικές, που έχουν δώσει αέρα στους υπουργούς που υποτίθεται ότι θα αποδυναμώνονταν.

Ο ανασχηματισμός που θα μπορούσε να δώσει κάποια διέξοδο δεν είναι εφικτός λόγω πανδημίας και έντασης στα ελληνοτουρκικά, οπότε έπεται συνέχεια ακόμη πιο θορυβώδης…