Μετά την πρόταση του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, για αναθεώρηση του Συντάγματος, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχάνων (ΣΕΒ) ζήτησε με επιστολή του την αντικατάσταση του άρθρου 106 του Συντάγματος που αναφέρεται στο Κράτος και την εθνική οικονομία. 

Ειδικότερα, στην επιστολή του ΣΕΒ προς τον πρωθυπουργό, αναφέρεται ότι «το άρθρο 106 δεν συνάδει με το σύγχρονο Σύνταγμα και δεν συμβαδίζει με την οικονομική πραγματικότητα, ούτε με την κρατούσα φιλοσοφία και πρακτική της ιδιωτικής οικονομίας, σε μία εποχή μάλιστα όπου αυτή καλείται να χρησιμεύσει ως ο κύριος μοχλός ανάπτυξης της χώρας».

Ο ΣΕΒ υποστηρίζει ότι «ο σύγχρονος συνταγματικός πολιτισμός, πέρα από την υποχρέωση παροχής ασφάλειας και δικαιοσύνης προς τους πολίτες, οφείλει να προστατεύει την ανοικτή οικονομία της αγοράς, τη βιώσιμη ανάπτυξη και το καθεστώς του ελεύθερου ανταγωνισμού. Το άρθρο 106 αποτελεί έναν αναχρονισμό. Όπως αναφέρει είναι χαρακτηριστικό ότι στο ίδιο άρθρο η πεμπτουσία της οικονομικής ελευθερίας, η ιδιωτική πρωτοβουλία, μνημονεύεται μόνο περιστασιακά».

Στη βάση αυτή, ο ΣΕΒ προτείνει «το άρθρο 106 να αντικατασταθεί με άλλο, το οποίο να αναφέρεται ρητά στην ελευθερία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας να δρα με βάση την ανοιχτή και ανταγωνιστική κοινωνική οικονομία και με στόχο την πλήρη απασχόληση, την κοινωνική πρόοδο και τη βιώσιμη ανάπτυξη».

Ολόκληρο το άρθρο 106

«’Αρθρο 106: (Κράτος και εθνική οικονομία)

1. Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Kράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Xώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας. Λαμβάνει τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα, για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών.

2. H ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας.

3. Mε την επιφύλαξη της προστασίας που παρέχεται από το άρθρο 107 ως προς την επανεξαγωγή κεφαλαίων εξωτερικού, μπορεί να ρυθμίζονται με νόμο τα σχετικά με την εξαγορά επιχειρήσεων ή την αναγκαστική συμμετοχή σ’ αυτές του Kράτους ή άλλων δημόσιων φορέων, εφόσον οι επιχειρήσεις αυτές έχουν χαρακτήρα μονοπωλίου ή ζωτική σημασία για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, ή έχουν ως κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο.

4. Tο τίμημα της εξαγοράς ή το αντάλλαγμα της αναγκαστικής συμμετοχής του Kράτους ή άλλων δημόσιων φορέων καθορίζεται απαραιτήτως δικαστικώς και πρέπει να είναι πλήρες, ώστε να ανταποκρίνεται στην αξία της επιχείρησης που εξαγοράζεται ή της συμμετοχής σ’ αυτή.

5. Mέτοχος, εταίρος ή κύριος επιχείρησης, της οποίας ο έλεγχος περιέρχεται στο Kράτος ή σε φορέα που ελέγχεται απ’ αυτό εξαιτίας αναγκαστικής συμμετοχής, κατά την παράγραφο 3, δικαιούται να ζητήσει την εξαγορά της συμμετοχής του στην επιχείρηση, όπως νόμος ορίζει.

6. Nόμος μπορεί να ορίσει τα σχετικά με τη συμμετοχή στη δαπάνη του Δημοσίου αυτών που ωφελούνται από την εκτέλεση έργων κοινής ωφέλειας ή γενικότερης σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη της Xώρας».