Eνα θετικό, ένα αρνητικό κι αρκετά ενδιάμεσα, όσο και επισφαλή, σενάρια συνθέτουν τους προβληματισμούς της ελληνικής κυβέρνησης ενώπιον της πολιτικής κρίσης και αβεβαιότητας στην Γερμανία.

Το ναυάγιο – το πρώτο στα μεταπολεμικά χρονικά – στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στο Βερολίνο πυροδότησε αυτομάτως φόβους για συνολική οπισθοδρόμηση και εμπλοκή στην Ευρώπη σε μια από τις κρίσιμες στιγμές της: Στο ενδεχόμενο νέας προσφυγής στις κάλπες και μιας μακράς και πολωμένης προεκλογικής περιόδου στην Γερμανία, το πρώτο θύμα μπορεί να είναι το σχέδιο για τη «νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης” που στηρίζεται σε έναν άξονα συναίνεσης μεταξύ Μακρόν και Μέρκελ. Και η παράπλευρη απώλεια μπορεί να είναι το ελληνικό «success story” – το σχέδιο Βρυξελλών και Αθήνας για παράλληλη ρύθμιση του χρέους και έξοδο από τα Μνημόνια έως τον επόμενο Αύγουστο.

Πρόκειται για το αρνητικό σενάριο, το οποίο έχει κυριαρχήσει στις αναλύσεις των τελευταίων 24ώρων και μπορεί να προκύψει ως απότοκο είτε νέων εκλογών την άνοιξη στη Γερμανία, είτε μιας παρατεταμένης περιόδου νέων διαπραγματεύσεων με την Μέρκελ πολιτικά αποδυναμωμένη. Πρόσωπα με γνώση του ευρωπαϊκού παρασκηνίου ωστόσο, τόσο στην Αθήνα όσο και στις Βρυξέλλες, δεν θεωρούν την εμπλοκή ως μονόδρομο «ακόμη κι εάν η Γερμανία δεν έχει κυβέρνηση μέχρι το Πάσχα» όπως λέει χαρακτηριστικά ελληνική πηγή.

Το θετικό σενάριο

Η εκτίμηση αυτή εδράζεται στην άποψη ότι ίσως η παρούσα, υπηρεσιακή κυβέρνηση Μέρκελ αποτελέσει τελικά το ιδανικό όχημα για να κλείσει το ελληνικό ζήτημα μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018, ακόμη κι εάν δεν έχει ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο στην Γερμανία.

Οι κύκλοι που θεωρούν πιθανή αυτή την θετική εκδοχή επισημαίνουν τον κρίσιμο, και ευνοϊκό για την Ευρώπη και την Ελλάδα, ρόλο που παίζει αυτή τη στιγμή η παρουσία του «έμπιστου» της Μέρκελ, Πίτερ Αλτμάιερ στην θέση του υπηρεσιακού υπουργού Οικονομικών. Και λένε ότι προς μια τέτοια διέξοδο είναι πιθανό να «σπρώξουν» όλοι οι υπόλοιποι βασικοί παίκτες της διαπραγμάτευσης που έχουν ήδη καταστήσει σαφές ότι επιθυμούν ταχεία και οριστική λύση του ελληνικού ζητήματος.

Προς επίρρωση αυτού δε, παραπέμπουν και στο χθεσινό μήνυμα της Κομισιόν, δια του εκπροσώπου του ίδιου του προέδρου της: «Στην Ευρώπη δεν θα υπάρξει παύση εξαιτίας της πολιτικής κρίσης στη Γερμανία» δήλωσε ο Μαργαρίτης Σχινάς προσθέτοντας: «Θα συνεχίσουμε να προχωρούμε παρουσιάζοντας, όπως είναι προγραμματισμένο, στις 6 Δεκεμβρίου, τις προτάσεις μας για τα σχέδια μεταρρύθμισης της ευρωζώνης».

Οι πιο επιφυλακτικοί πάντως, και εντός της ελληνικής κυβέρνησης επισημαίνουν ότι η βούληση μπορεί να υπάρχει μεν, και από την πλευρά της Κομισιόν και από εκείνη του Παρισιού, αλλά δομικές αποφάσεις χωρίς την Γερμανία δεν μπορούν να ληφθούν. Και υπενθυμίζουν, ταυτόχρονα, την πάγια απροθυμία της Μέρκελ να αναλαμβάνει πολιτικά ρίσκα, και δη σε μειονεκτικές για εκείνη πολιτικές συνθήκες.

Η κυβέρνηση μειοψηφίας

Στην πλευρά αυτή, η εκτίμηση είναι πως το καλύτερο σενάριο αυτή τη στιγμή για την Ελλάδα «θα ήταν μια κυβέρνηση μειοψηφίας της Μέρκελ με τους Πράσινους, με την κοινοβουλευτική ανοχή των Σοσιαλδημοκρατών», όπως λέει κυβερνητική πηγή με γνώση των διπλωματικών δεδομένων.

Η ίδια πηγή αναγνωρίζει ότι πρόκειται για ένα σενάριο δύσκολο καθώς το έχουν ήδη απορρίψει και η Μέρκελ και ο Σουλτς, σημειώνει ωστόσο πως «δεν πρέπει να υποτιμάται η ισχύς του Στάινμάγιερ», του γερμανού σοσιαλδημοκράτη προέδρου που έχει έντονη επιρροή και στις δύο πλευρές.

Στο περιθώριο το FDP;

Σ΄αυτή την προσέγγιση προστίθεται ως έτερος θετικός «κρίκος» και η πιθανή απομάκρυνση από το προσκήνιο του FDP, του σκληρά φιλελεύθερου και σε μεγάλο βαθμό ευρωσκεπτικιστικού κόμματος του Κρίστιαν Λίντνερ. Είναι μια παράμετρος που επισημαίνει στην Liberation και ο Ζαν Κατερμέρ γράφοντας χαρακτηριστικά:

«Και αν η αποτυχία του “συνασπισμού Τζαμάικα” δεν αποτελεί αναγκαστικά “κακή είδηση” για την Ευρώπη που πολλοί προεξοφλούν , έως και φοβούνται; Στην πράξη, εάν ο πρόεδρος της Γερμανικής Δημοκρατίας , ο σοσιαλδημοκράτης Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ και η Αγγελα Μέρκελ καταφέρουν να αποτρέψουν τις πρόωρες εκλογές, τελικά θα είναι το ίδιο το πλέον ευρωσκεπτικιστικό κόμμα του τεθνεώτος τζαμαϊκανού σχήματος , το FDP, που θα βρεθεί στο περιθώριο… Εάν η Αγγελα Μέρκελ καταφέρει τελικά να κυβερνήσει χωρίς τους μετριοπαθείς ευρωσκεπτικιστές του FDP , η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που επιδιώκει ο Εμανουέλ Μακρόν θα βγει ενισχυμένη».