Εάν στην συζήτηση της ταυτότητας φύλου στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακροβάτησε – και έγειρε – στην «γραμμή Αδωνι», στην υπόθεση της δολοφονίας Ζαφειρόπουλου ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ταυτίστηκε πλήρως με την «γραμμή Βορίδη». Και έσπευσε, με επικίνδυνη ελαφρότητα για τον θεσμικό του ρόλο, να «πολιτικοποιήσει» ένα έγκλημα που οι δράστες του, με βάση τουλάχιστον τις έως τώρα πληροφορίες από την αστυνομική έρευνα, αναζητούνται στον χώρο των ποινικών και σεσημασμένων.

Ads

Ο Μάκης Βορίδης, εκ των «σημαιοφόρων» της σκληρής πτέρυγας της ΝΔ, ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να δώσουν πολιτικά χαρακτηριστικά στην δολοφονία διαπιστώνοντας «κυβερνητικές ευθύνες» και ανασύροντας το δόγμα «νόμος και τάξη»: «Εδώ», είπε, «υπάρχει μια τεράστια ευθύνη από την μεριά της κυβέρνησης, δεν γίνεται στο κέντρο της Αθήνας, να μπαίνουν στο γραφείο να κάθονται και μισή ώρα μετά, με ακάλυπτα τα πρόσωπα, να κάνουνε το φονικό και να φεύγουν «κύριοι».

Λίγη ώρα αργότερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε να… πλειοδοτήσει στην ίδια γραμμή συνδέοντας την δολοφονία του γνωστού ποινικολόγου με την «εικόνα πλήρους ανομίας που επικρατεί ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας». Και προχώρησε κι ένα βήμα παραπάνω αφήνοντας βαριά πολιτικά υπονοούμενα περί «αδικαιολόγητης ανοχής που κάποιοι δείχνουν στη βία και την παραβατικότητα».

Το «σήμα» Μητσοτάκη, δε, ήταν μόνον η αρχή. Ακολούθησε ένα μπαράζ δηλώσεων από στελέχη της ΝΔ, αλλά και δημοσιευμάτων από φιλικά της μέσα ενημέρωσης, που λίγο ως πολύ παρουσίασαν το κέντρο της Αθήνας ως γκέτο βίας, αίματος και παραβατικότητας. Ο – συνήθως πιο συγκρατημένος – Νίκος Δένδιας έφθασε να μιλήσει για «Κολομβία», ο Κώστας Τζαβάρας είχε, από τα πρώτα λεπτά κιόλας μετά τη δολοφονία, ήδη αποδώσει το έγκλημα στην «ποιότητα της πολιτικής ζωής και του δημόσιου βίου, που συνεχώς ξεπέφτει», ενώ σειρά δημοσιευμάτων έμπλεξαν στην υπόθεση από τις μολότοφ των Εξαρχείων έως την σωφρονιστική πολιτική της κυβέρνησης και τον νόμο Παρασκευόπουλου.

Ads

Θα μπορούσε να είναι μια ακόμη επικοινωνιακή έκρηξη στην τακτική της μετωπικής αντιπολίτευσης που έχει επιλέξει η ΝΔ, εάν δεν ήταν μια επιλογή θεσμικά και κοινωνικά επικίνδυνη. Η απόδοση πολιτικών χαρακτηριστικών σε ένα έγκλημα για το οποίο ελάχιστα στοιχεία έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστά, κινητοποιεί αντανακλαστικά κοινωνικής ανασφάλειας. Και διαμορφώνει συνθήκες πολιτικής τοξικότητας γύρω από μια αστυνομική έρευνα που, αν μη τι άλλο, απαιτεί διακομματική υπευθυνότητα.

Σ’ αυτό το κλίμα, οι υψηλοί τόνοι με τους οποίους απάντησε το Μαξίμου στην ΝΔ ήταν μάλλον αναμενόμενοι.

«Ο κ. Μητσοτάκης» ανέφεραν μεταξύ άλλων χθες το βράδυ πηγές του Μαξίμου, «δεν διστάζει να επενδύσει πολιτικά στην αποτρόπαια δολοφονία ενός ανθρώπου, στο αίμα ενός φίλου του, σύμφωνα με τον ίδιο. Και τα φιλικά του Μέσα να εμφανίζουν την Ελλάδα, ως χώρα, όπου ανθίζει ατιμώρητο το έγκλημα. Για να φτάσει στο σημείο ο υποτιθέμενος μετριοπαθής κ. Δένδιας να παρουσιάζει την Ελλάδα ως «Κολομβία» και να μιλά για «περίοδο βίας και αίματος εδώ και 2,5 χρόνια». Απλά επιβεβαιώνει το πραγματικό του πρόσωπο, αυτό του ακροδεξιού αυταρχισμού. 

Και όλοι μαζί επιβεβαιώνουν, πως δεν υπάρχει φιλελεύθερη ΝΔ, παρά μόνο ένα υβρίδιο νεοφιλελεύθερων εμμονών για την οικονομία και την εργασία και ακροδεξιού φανατισμού για την κοινωνία.

Το δόγμα νόμου και τάξης της Δεξιάς και της άκρας Δεξιάς, όμως, το γνώρισε καλά και το πλήρωσε ακριβά ο ελληνικός λαός. Όπως και το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία, που άνθισαν επί των ημερών τους». 

Οι ίδιες πηγές σημείωναν σε σχέση με το κοινό έγκλημα ότι την τριετία 2012 – 2014, με κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, σημειώθηκαν 411 ανθρωποκτονίες, ενώ από το 2015 μέχρι σήμερα, δηλαδή σε 2,5 χρόνια, έχουν σημειωθεί συνολικά 209.

Το ζήτημα, ωστόσο, δεν είναι ούτε αριθμητικό, ούτε στατιστικό. Εχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται μια σύγχρονη Πολιτεία κι ένα σύγχρονο και δημοκρατικό πολιτικό σύστημα την έννοια της ευνομίας και της ασφάλειας. Κι εδώ η Νέα Δημοκρατία του φιλελευθερισμού και του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται να γέρνει και πάλι στο δόγμα Αδωνι και Βορίδη.