Η Μενδώνη είναι στόχος πολιτικο-οικονομικών σκευωρών που την μισούν γιατί ξεμπλόκαρε την επένδυση στο Ελληνικό, η δημοκρατία απειλείται από την συνωμοσία ψεκασμένων του ελληνικού – συριζαϊκού QAnon, και ο Aλέξης Τσίπρας είναι ο σκοτεινός καθοδηγητής μιας στρατιάς trolls του διαδικτύου που εκτελούν σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης και του ίδιου του πολιτεύματος.

Εάν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πάει αύριο στην Βουλή με αυτό το αφήγημα, κινδυνεύει με πολιτικό αυτοχειριασμό.  Θα γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός στην ιστορία που θα έχει ζητήσει ενεργοποίηση του άρθρου 142Α του κανονισμού της Βουλής με σημαία «την ποιότητα της Δημοκρατίας και του δημόσιου λόγου» για να εγκαλέσει τον Αλέξη Τσίπρα επειδή δεν καταδίκασε το καφενείο του twitter.

Ατυχώς για τον ίδιο υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι βρίσκεται στον πειρασμό να το πράξει. Η θεωρία της «επίθεσης στην δημοκρατία», είτε ως κυνική αντιστροφή της πραγματικότητας και των ανοιχτών και μεγάλων πολιτικών ερωτημάτων της υπόθεσης Λιγνάδη, είτε ως αντιπερισπασμός απελπισίας, έχει ξεφύγει πλέον από τις γκρίζες ζώνες του διαδικτύου και υιοθετείται ως επίσημη θέση από στελέχη και εκπροσώπους της κυβέρνησης.

Το πρώτο που την υιοθέτησε, προϊδεάζοντας και για το τι είδους συζήτηση σχεδιάζεται αύριο στην Βουλή, ήταν το ίδιο το Πρωθυπουργικό Γραφείο.

«Αναμένουμε τον κ. Τσίπρα την Πέμπτη στη Βουλή προκειμένου να τοποθετηθεί για τα όσα, όντως συγκλονιστικά, αποκαλύπτονται. Ο ίδιος και το κόμμα του έχουν αποδυθεί σε μια πρωτοφανή καμπάνια χυδαιότητας», ανακοίνωσε το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού. Και, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, πρόσθεσε: “Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας, άλλοτε φανερά κι άλλοτε κρυπτόμενοι πίσω από τη στρατιά των troll τους στο διαδίκτυο έφθασαν στο έσχατο σημείο λασπολογίας μιλώντας ακόμη και για #ΝΔ_παιδεραστές. Προσπαθούν έτσι να μετατρέψουν ένα μείζον θέμα για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τα ΜΜΕ, τους εργασιακούς χώρους, όπως είναι το ελληνικό #metoo και οι υποθέσεις παιδεραστίας, που αφορούν και την περίοδο διακυβέρνησής του 2017-2018, σε ελληνικό QAnon».

Ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης μπήκε επίσης στην πρώτη γραμμή αποκάλυψης της… συνωμοσίας καταγγέλλοντας: «Η αλήθεια δεν φτάνει να λέγεται αλλά πρέπει να λέγεται και στην σωστή στιγμή. Η κα Λίνα Μενδώνη ως ΥΠΠΟ ξεμπλόκαρε όλες τις μεγάλες Επενδύσεις που ήταν εκεί σταματημένες χρόνια. Εξ ου και το μίσος της Αριστεράς εναντίον της… Μην πέφτετε στην παγίδα».

Το ίδιο αφήγημα προχώρησαν και εμπλούτισαν εφημερίδες, αρθρογράφοι και διανοούμενοι που στηρίζουν την κυβερνητική παράταξη: Η Καθημερινή ζήτησε «δημοκρατικό ανάχωμα στη συκοφαντία και στο μίσος».

Ο Γιώργος Παπαχρήστος από τα ΝΕΑ κάλεσε άπαντες να μην βιάζονται διότι την Πέμπτη στην Βουλή «θα ακουστούν πάρα πολλά. Πληροφορούμε εγκύρως ότι ο πρόεδρος Κυριάκος είναι πολύ θυμωμένος και είναι αποφασισμένος να πει πράγματα τα οποία θα συζητηθούν για καιρό. Διότι κάπως πρέπει να αμυνθεί και αυτός, διότι κάθεται τώρα και απολογείται – σε ποιον, δε, – στον ΣΥΡΙΖΑ για τον Λιγνάδη, τον οποίον του τον χρεώνουν απολύτως, και παράλληλα καλλιεργούν και κλίμα ότι… πέφτει η κυβέρνηση».

Η Σώτη Τριανταφύλλου συστρατεύτηκε επίσης για να δηλώσει στο liberal.gr ότι «η Αριστερά δεν σέβεται θεσμούς, πρόσωπα, ούτε τον ίδιο της τον εαυτό της», και το ίδιο site σε άρθρο με τίτλο «Ηθικός αυτουργός ο Τσίπρας» ενημέρωσε το πανελλήνιο πως «δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως πρόκειται για ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης, που μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και να αποσταθεροποιήσει τελικά την ίδια την Δημοκρατία μας. Επίσης, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως πίσω από τους γνωστούς «εκτελεστές» του διαδικτύου κρύβεται ο ίδιος ο Α. Τσίπρας…».

Το όλο αφήγημα θα μπορούσε να είναι γραφικό εάν η υπόθεση Λιγνάδη δεν ήταν τόσο σκοτεινή. Κι εάν δεν υπηρετούσε δύο σκοπιμότητες.

Η πρώτη είναι η, προφανής, πρόθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη να πάει αύριο στην Βουλή όχι ως υπόλογος αλλά ως κατήγορος.

Για μια ακόμη φορά, ο πρωθυπουργός της χώρας δείχνει ότι θεωρεί εαυτόν υπεράνω κάθε διαδικασίας δημοκρατικής λογοδοσίας – η πολιτική ευθύνη δεν τον αγγίζει και δεν τον αφορά.

Η δεύτερη είναι ο, επίσης εμφανής, πειρασμός της κυβέρνησης να κάνει πράξη το δόγμα Βορίδη – να ανακόψει θεσμικά την προοπτική επιστροφής της αριστεράς στην εξουσία.

Ως πρώτο βήμα, οι πληροφορίες την θέλουν να μελετά σοβαρά τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης στο διαδίκτυο και στα social media, με άλλοθι την τοξικότητα και τα fake news. Εάν ενδώσει, μπορεί να είναι και το βήμα χωρίς επιστροφή.