Το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει πλέον τη δυνατότητα μέσα σε λιγότερο από τρεις μήνες να κηρύξει αναδασωτέες τις περιοχές με καμένα δάση και να τις θωρακίσει από όποιους ονειρεύονται «επενδύσεις» στα αφανισμένα οικοσυστήματα.

Το 2008 ανατέθηκαν οι πρώτοι δασικοί χάρτες της Άνατολικής Άττικής, παραδόθηκαν δύο χρόνια αργότερα, πληρώθηκαν το 2011, έγινε μερική ανάρτηση την περίοδο 2011-2013 και τα δύσκολα μπήκαν στα… συρτάρια! Η μικρή «πονεμένη» ιστορία αφορά την Πεντέλη, τη Νέα Πεντέλη, τη Φυλή, την Κηφισιά και τη Δροσιά, περιοχές με μεγάλη δασοκάλυψη στις εκτός αλλά και τις εντός σχεδίου ζώνες. Κυρώθηκαν μόνο τα κομμάτια τους που δεν αμφισβητούνται, και αποτελούν μόλις το 0,8% της συνολικής επιφάνειας της χώρας.

Για τα υπόλοιπα κατατέθηκαν χιλιάδες αντιρρήσεις από ιδιοκτήτες, αλλά και από το 2011 δεν συγκροτήθηκαν ποτέ οι προβλεπόμενες από τον νόμο επιτροπές εκδίκασης ενστάσεων. Το 2010 οι μελέτες για τους δασικούς χάρτες επεκτάθηκαν και σε άλλες περιοχές της Άνατολικής Άττικής, αλλά δεν θεωρήθηκαν από τη Διεύθυνση Δασών λόγω έλλειψης προσωπικού. Γι’ αυτό τον λόγο το 2013 η αρμοδιότητα μεταφέρθηκε στο Κτηματολόγιο και η υπόθεση ξεχάστηκε…

Το ίδιο συνέβη στη Δυτική Άττική, όπου ώς το τέλος του 2014 δεν είχε γίνει ανάρτηση παρ’ όλο που είχαν, εκπονηθεί δασικοί χάρτες. Ηταν ο απολογισμός του υπουργείου Περιβάλλοντος στον κρίσιμο τομέα των δασικών χαρτών ως το 2014 και αφορά το 40% της επιφάνειας της χώρας. Ενα καυτό θέμα, καθώς οι δασικές εκτάσεις ήταν διαχρονικά στο στόχαστρο των καταπατητών της δημόσιας γης, και με βάση στοιχεία του Κτηματολογίου καλύπτουν 700.000 στρέμματα σε όλη την Ελλάδα, από τα οποία τα 282.000 βρίσκονται στην Άττική. Ως τα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι οικισμοί αυθαιρέτων «ξεφύτρωναν» στα καμένα δάση, αφού ήταν χρονοβόρες οι διαδικασίες κήρυξης αναδασωτέων εκτάσεων. Στη συνέχεια, μπήκαν κάποιες προδιαγραφές, αλλά ξεκίνησε η «βιομηχανία» αιτήσεων προς τις νομαρχίες για αποχαρακτηρισμό μικρών κομματιών με το επιχείρημα ότι είχαν θεωρηθεί κατά λάθος δασικά. Εντοπίστηκαν, επίσης, 2 εκατ. στρέμματα δασών που είχαν εκχερσωθεί από χρόνια και καλλιεργούνται.

Η σημαντική καθυστέρηση στην προώθηση των δασικών χαρτών, που είχαν θεσμοθετηθεί από το 1979 αλλά τριάντα χρόνια αργότερα ήταν λίγο πάνω από το… μηδέν, είχε επισημανθεί από το ΣτΕ. Με αποφάσεις του το δικαστήριο είχε προειδοποιήσει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει το Κτηματολόγιο αν δεν συνδεθεί με τους δασικούς χάρτες, αλλά και τη χάραξη του αιγιαλού, με την τελευταία να παραμένει έως σήμερα «στα χαρτιά» αφού μόλις καλύπτει το 20% των 15.000 χιλιομέτρων της ελληνικής ακτογραμμής και αυτό μετά από ιδιωτική πρωτοβουλία, δηλαδή ιδιοκτήτες που ενδιαφέρονται να χτίσουν πιο κοντά στο κύμα.

Η εικόνα άλλαξε με τον νόμο 4389/2016, που προβλέπει ότι χάρτες ανατίθενται από το Κτηματολόγιο, αλλά η «κόκκινη γραμμή» που οριοθετεί τα δάση μπαίνει από τις Διευθύνσεις Δασών των Άποκεντρωμένων Διοικήσεων. Τον Φεβρουάριο του 2017 έγινε η πρώτη μαζική ανάρτηση για το 36% της χώρας και στο τέλος του ίδιου χρόνου είχε κυρωθεί για το 31,9%. Την επόμενη χρονιά ακολούθησε το 12%, που βρίσκεται στη διαδικασία υποβολής ενστάσεων, ενώ από τον Σεπτέμβριο και ώς το τέλος του 2018 θα αναρτηθούν χάρτες για το 17%. «Εχουμε προχωρήσει την τελευταία διετία το 49% της χώρας και θα καλύψουμε σύντομα το υπόλοιπο ως το 2020», διαβεβαιώνει ο αναπληρωτής υπουργός Σωκράτης Φάμελλος.

Δασικοί χάρτες, εγκεκριμένοι ή στη φάση της μελέτης, υπάρχουν για το σύνολο των περιοχών που δοκιμάστηκαν από τις φονικές πυρκαγιές της 23ης Ιουλίου. Είναι το υπόβαθρο που θα επιτρέψει μέσα σε λιγότερο από τρεις μήνες στο υπουργείο Περιβάλλοντος να κηρύξει αναδασωτέες τις περιοχές με καμένα δάση και να τις θωρακίσει από όποιους ονειρεύονται «επενδύσεις» στα αφανισμένα οικοσυστήματα.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών