Κωδικοποιώντας κάποιος την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ θα μπορούσε να σταθεί στα εξής: τo σύνθημα είναι «Νέα Αρχή», αιχμή είναι η μεσαία τάξη και ο κόσμος της εργασίας και το δίλημμα είναι «προοδευτική διακυβέρνηση ή χάος Μητσοτάκη».

Επί της ουσίας, η ομιλία του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Βελλίδειο ήταν η ζυγισμένη επιχείρηση επανεκκίνησης και επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμης διακυβέρνησης. Όχι ως «δεύτερης φοράς Αριστερά» αλλα ως «νέας δύναμης αλλαγής» και ως κορμού της προοδευτικής – δημοκρατικής παράταξης.

Η επιλογή των συμβόλων και των συνθημάτων ήταν σαφής και στοχευμένη, όπως σαφής ήταν και η πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα να ρίξει το βαρος όχι στην αποδόμηση της κυβέρνησης – που ήταν σκληρή αλλα θεσμική – αλλα στην αναδειξη ενος νέου ΣΥΡΙΖΑ που είναι έτοιμος να κυβερνήσει, υπερβαίνοντας τις «παλιές συνταγές», αλλά και τα δικά του παλιά πολιτικά λάθη.

Με τους υγειονομικούς στην πρώτη σειρά του «Βελίδειου» -εκεί όπου την περασμένη εβδομάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε τοποθετήσει τους νέους-, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα έξι αξόνων, με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά αλλά και σοσιαλδημοκρατικές αναφορές.

Έβαλε στην πρώτη γραμμή τους εργαζόμενους και τη μεσαία τάξη, δεσμεύτηκε για κατώτατο μισθό 800 ευρώ, για διαγραφή μέρους των χρεών της πανδημίας,  για χιλιάδες μόνιμες προσλήψεις στο ΕΣΥ και στην Παιδεία και υποσχέθηκε μείωση έως και 95%% των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα για να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια.

Δεσμεύτηκε επίσης για ένα νέο αξιοκρατικό- δημοκρατικό κράτος, για κατάργηση του πτωχευτικού κώδικα και των νόμων Κεραμέως στην Παιδεία, καθώς και για ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης χωρίς στρατιές μετακλητών.

Σε οικονομικούς όρους οι προτάσεις του εκκρεμεί να κοστολογηθούν και να αποτιμηθεί ο δημοσιονομικός ρεαλισμός τους.

Σε πολιτικούς όρους κοίταξε καθαρα προς την κεντροαριστερά και την σοσιαλδημοκρατία – η ατζέντα που έβαλε είχε αναφορες στις πολιτικές του Μπάιντεν, του Σάντσεθ αλλα και εμμέσως στον Ανδρέα Παπανδρέου.

«Η Ελλάδα», είπε, «δε χτίστηκε από τους νεόπλουτους ούτε από τους βαθύπλουτους δήθεν ευεργέτες που στη κρίση έβγαλαν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό και επενδύουν τα λεφτά τους σε οφσόρ για να μη φορολογούνται.

Η Ελλάδα φτιάχτηκε από αυτούς που με τον ιδρώτα τους βγάζουν το μεροκάματο και από όσους άδραξαν την ευκαιρία μιας καλύτερης ζωής με εντιμότητα και αξιοπρέπεια. Τους εργαζομένους και τη μεσαία τάξη». Κι εδω πολλοί στην αιθουσα του Βελλίδειου θυμηθηκαν ότι ο Τζο Μπάιντεν ήταν εκείνος που είχε πει πως «την Αμερική δεν την έχτισε η Wall Street αλλα η μεσαια τάξη και τα συνδικάτα».

Ο Αλέξης Τσίπρας υπεδειξε επίσης ευθεως το ισπανικό, σοσιαλδημοκρατικό μοντελο Σαντσεθ, με τις ριζικες μειωσεις φόρων, ως την πυξιδα για την αντιμετωπιση του κύματος των ανατιμήσεων και στην Ελλάδα. Και στο τέλος της ομιλίας του «έκλεισε το μάτι» και στον ήλιο του ΠΑΣΟΚ λέγοντας:

«Να είστε βέβαιοι ότι είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να αναλάβουμε και πάλι το βάρος της ευθύνης. Για να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα».

Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ  έβαλε και το εκλογικό δίλημμα, αντιστρέφοντας ουσιαστικά το δίλημμα Μητσοτάκη («αυτοδυναμία ή χάος»).

Δήλωσε ότι η επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σε καθε περίπτωση υπερκομματική, ζητησε – και προέβλεψε – την εκλογική νίκη στο όνομα της δημοκρατικής/ προοδευτικής παράταξης, και θυμίζοντας ότι οι εκλογες θα διεξαχθούν με απλή αναλογική τόνισε:

«Ο ελληνικός λαός θα εκφραστεί ανόθευτα και αυθεντικά. Και το δίλημμα θα είναι ξεκάθαρο: Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και προοδευτική κυβέρνηση την επόμενη  ή νέες εκλογικές περιπέτειες και εκβιασμοί»…