Δύο πρόσωπα και δύο διαφορετικά σενάρια βρίσκονται πίσω από το πολιτικό πόκερ που έστησε η Νέα Δημοκρατία στην συνταγματική αναθεώρηση για την προεδρική εκλογή. Μια εκλογή, η οποία μετά την χθεσινή ψηφοφορία στην Ολομέλεια είναι δεδομένο πλέον πως θα αποσυνδεθεί από την διάλυση της Βουλής.

Ads

Τα δύο πρόσωπα είναι εκείνα του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου και του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ (και αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά) Ευάγγελου Βενιζέλου. Και τα δύο σενάρια – που αμφότερα βασίζονται στην βεβαιότητα της ΝΔ ότι θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές – προβλέπουν είτε άμεση τροποποίηση του άρθρου 30 περί προεδρικής εκλογής έτσι ώστε ο Πρόεδρος να εκλεγεί τον επόμενο Ιανουάριο με απλή πλειοψηφία 151 ψήφων, είτε «πάγωμα» της τρέχουσας διαδικασίας των συνταγματικών αλλαγών και επανεκκίνηση της συνταγματικής αναθεώρησης από μηδενική βάση.

Η δεύτερη αυτή εκδοχή είναι μεν η πλέον επιθυμητή στην Πειραιώς, αλλά έχει μια απαραίτητη προϋπόθεση: Να συγκεντρώνουν η ΝΔ μαζί με το ΚΙΝΑΛ στην επόμενη Βουλή 180 έδρες. Σ’ αυτήν την περίπτωση κίνδυνος «δεξιάς παρένθεσης» – κατά την ανάλυση της ΝΔ πάντοτε – δεν θα υφίσταται, η ΝΔ και το Κίνημα Αλλαγής θα μπορούν  να εκλέξουν από κοινού Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον επόμενο Ιανουάριο με το ισχύον σύνταγμα και χωρίς να υπάρχει απειλή διάλυσης της Βουλής, και στην συνέχεια ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ξεκινήσει από την αρχή και εκ του μηδενός την διαδικασία των συνταγματικών αλλαγών στην βάση της ατζέντας της ΝΔ. Θα χρησιμοποιήσει, δηλαδή, την νέα πλειοψηφία και τους νέους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς για να εντάξει στις αναθεωρητέες διατάξεις και ζητήματα που σήμερα έχουν αποκλειστεί, με πρώτο εκείνο της ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Ενδεικτική επί των συζητήσεων και των εισηγήσεων που υπάρχουν για το συγκεκριμένο σενάριο είναι και η χθεσινή δήλωση του Κώστα Τασούλα, ο οποίος είπε: «Η επόμενη Βουλή θα κληθεί να σταθμίσει αν θα πραγματοποιηθεί μια σημειακή αναθεώρηση προς την κατεύθυνση κυρίως της πολιτικής σταθερότητας και της διαφύλαξης του κύρους του πολιτικού κόσμου με τον δραστικό περιορισμό δικαστικών προνομίων ή αν θα κάνει μια άλλη κίνηση ταχύτατης αναθεωρητικής επανεκκίνησης».

Ads

Το σενάριο αυτό όμως είναι επισφαλές στην περίπτωση που η συνολική δύναμη ΝΔ και ΚΙΝΑΛ στην επόμενη Βουλή δεν φθάνει τους 180 βουλευτές – εάν, δηλαδή, δεν συγκροτεί προεδρική πλειοψηφία με βάση τις επιταγές του σημερινού συντάγματος. Τότε, η μοναδική εναλλακτική που έχει στα χέρια της η ΝΔ – και η οποία ήδη αντιμετωπίζεται ως plan B από το επιτελείο Μητσοτάκη – είναι να διασφαλίσει το ελάχιστο δυνατό όφελος. Κοινώς, να χρησιμοποιήσει τα σημερινά «κεκτημένα», που δεν είναι άλλα από την αποσύνδεση της Προεδρικής εκλογής από την διάλυση της Βουλής, και να συνεχίσει την συνταγματική αναθεώρηση από το σημείο στο οποίο βρίσκεται από χθες.

Τούτο σημαίνει πως η ΝΔ θα προχωρήσει αμέσως μετά τις εκλογές στην αλλαγή του άρθρου 32 που αφορά την προεδρική εκλογή με βάση την ήδη δεδηλωμένη πρότασή της: Εάν μετά από δύο ψηφοφορίες δεν επιτευχθεί πλειοψηφία 180, τότε ο Πρόεδρος θα εκλεγεί στην τρίτη ψηφοφορία με απλή πλειοψηφία 151. Θα είναι προφανώς ένας διορισμένος «κομματικός πρόεδρος», όπως τόνισε και χθες στην Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας – θα είναι όμως και ο μόνος δρόμος που θα διασφαλίζει στην ΝΔ ότι δεν θα κινδυνεύσει με διάλυση της Βουλής και με νέες εκλογές.

Το ποιο από τα δύο σενάρια θα επικρατήσει εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών και τους νέους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, ο σχεδιασμός της ΝΔ περιλαμβάνει συμμαχία με το ΚΙΝΑΛ και εκλογή Προέδρου από τον ευρύτερο – κατ΄όνομα τουλάχιστον – «κεντροαριστερό χώρο». Σύμφωνα, δε, με απολύτως ασφαλείς πληροφορίες του Tvxs.gr στο τραπέζι βρίσκονται ήδη και τα ονόματα των πιθανών υποψηφίων και είναι εκείνα του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου τον οποίο προτιμά το επιτελείο Μητσοτάκη και του Ευάγγελου Βενιζέλου τον οποίον προωθεί η ομάδα Σαμαρά.

Και στις δύο εκδοχές βεβαίως, ο σχεδιασμός της ΝΔ προβλέπει κατάργηση της απλής αναλογικής αμέσως μετά τις εκλογές και επιστροφή στο σύστημα πριμοδότησης του πρώτου κόμματος.