Ο Δήμος Ηρακλείου Αττικής προχώρησε σε μια έξυπνη και πρακτική κίνηση. Μπόλιασε τις νεραντζιές της πόλης, οι οποίες σε μικρό χρονικό διάστημα θα είναι σε θέση να δώσουν δωρεάν λεμόνια στους κατοίκους. 

Η κίνηση αυτή δεν θα μπορούσε να είναι πιο καίρια. Κι αυτό γιατί η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα, όσον αφορά το συγκεκριμένο οπωροκηπευτικό που αποτελεί βασικό συστατικό του καθημερινού μας τραπεζιού. 

Κοινώς η Ελλάδα δεν έχει λεμόνια!

Η εγχώρια παραγωγή δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες της χώρας. Σύμφωνα με τον Θανάση Σωτηρόπουλο, πρόεδρο της Παναιγιάλειου Ένωσης Συνεταιρισμών, η παραγωγή λεμονιού στην Ελλάδα είναι σημαντικά μειωμένη σε σχέση με το 2004, όταν και «γκρεμίστηκε το μαγαζί» λόγω παγετού.

Παρά τις προσπάθειες να ξαναμπεί η παραγωγή σε τροχιά ανάπτυξης ο παγετός του 2008 υπήρξε εκ νέου καταστροφικός. «Από τα μέσα Ιουνίου μέχρι και τον Οκτώβριο δεν υπάρχει ελληνική παραγωγή λεμονιού», εξηγεί στο ΑΠΕ ΜΠΕ, ο Θανάσης Σωτηρόπουλος. 

Στο πλαίσιο αυτό, ενώ η παραγωγή λεμονιού στην Ελλάδα έφθανε τους 100.000 τόνους λίγο πριν από το 2004, σήμερα στην «καλή των περιπτώσεων ανέρχεται το πολύ στους 40.000 τόνους. Κι αυτό ενώ η εσωτερική αγορά απορροφά 40.000 – 50.000 τόνους».

Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα οι Έλληνες να αγοράζουν εισαγόμενα λεμόνια από την Αργεντινή ή και την Ισπανία κατά τους θερινούς μήνες με την τιμή τους να αγγίζει τα 3,30 ευρώ το κιλό. 

Λεμόνι… από τη γειτονιά σου!

Λύση φυσικά πρέπει να βρεθεί σε κεντρικό επίπεδο για την παραγωγή του λεμονιού και των υπόλοιπων οπωροκηπευτικών, ώστε και οι ανάγκες της χώρας να καλύπτονται και οι Έλληνες παραγωγοί να στηριχτούν. 

Την ίδια ώρα όμως, σε επίπεδο πόλεων οι Δήμοι μπορούν να πάρουν αντίστοιχες πρωτοβουλίες και να στηρίξουν τους πολίτες τους στον δύσκολο καιρό της κρίσης.

Κι αν το μπόλιασμα δεν είναι η λύση – για παράδειγμα ο Δήμος Κορυδαλλού αρνήθηκε το αίτημα των δημοτών να μπολιάσει τις νερατζιές λέγοντας ότι ο εν λόγω εμβολιασμός αντενδείκνυται γιατί θα μπορούσε να ξηράνει τα δέντρα – θα μπορούσαν εξ αρχής να δημιουργηθούν, αστικοί οπωρώνες. 

Το διεθνές κίνημα της Αστικής Γεωργίας έχει να επιδείξει πολλά σε αυτό το επίπεδο.  

Στις ΗΠΑ, Σιάτλ, Βοστώνη, Άσβιλ, Μάντισον και Σαν Φρανσίσκο είναι πέντε πόλεις που έχουν εδώ και χρόνια αστικούς οπωρώνες, λαχανόκηπους ενώ καλλιεργούν και καλλωπιστικά και αρωματικά φυτά.