H Γαλλία στέλνει το αεροπλανοφόρο ντε Γκωλ στον πόλεμο, η Ευρώπη του Βολταίρου και της Μέρκελ αναμετράται με τις πιο φοβικές και ακραίες πτυχές του εαυτού της κι ο Ερντογάν παζαρεύει την, θολή κι αβέβαιη, ασφάλεια της Δύσης για 3 δισ. ευρώ και μία βίζα.

Ads

Σ’ αυτό το σκηνικό, ο Αλέξης Τσίπρας πηγαίνει σήμερα στην Τουρκία αναζητώντας «έντιμη διέξοδο» για το προσφυγικό και διεκδικώντας ρόλο διαμεσολαβητή ανάμεσα στην Ευρώπη και την Άγκυρα. Η σκιά των νεκρών του Παρισιού, όμως, κάνει εξαιρετικά δύσκολη την αποστολή και τον στόχο του Έλληνα πρωθυπουργού – έναν στόχο που θα θέσει πάνω σε τρεις βασικούς άξονες στις αυριανές του συναντήσεις με τον Ταγίπ Ερντογάν και τον Αχμέτ Νταβούτογλου.

Οι εν λόγω άξονες, κατά τις πληροφορίες, συνοψίζονται στο πάγιο αίτημα να δημιουργηθούν hot spots επί τουρκικού εδάφους και να γίνεται εκεί η ταυτοποίηση των προσφύγων και όχι στα ελληνικά νησιά, στην συντεταγμένη και σε συμφωνία με την Κύπρο επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας και στην, υπό όρους, στήριξη της οικονομικής ενίσχυσης της Άγκυρας από την Ευρώπη – όρους, που εστιάζουν κυρίως στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των δουλεμπόρων και την φύλαξη των τουρκικών συνόρων.

Προσδοκία και επιδίωξη του Αλέξη Τσίπρα μέσα από αυτό το τρίπτυχο είναι να συνδιαμορφώσει και, σ’ έναν βαθμό, να προκαθορίσει την ατζέντα της ευρω-τουρκικής συνόδου κορυφής που έχει προγραμματιστεί για τις 29 Νοεμβρίου αποκλείοντας, ταυτόχρονα, εκ προοιμίου οποιαδήποτε νέα συζήτηση για κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες στο Αιγαίο. «Όταν η Ελλάδα σηκώνει σχεδόν μόνη μέχρι τώρα το βάρος του προσφυγικού δικαιούται, αν μη τι άλλο, διακριτό ρόλο και λόγο στην ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση με την Τουρκία», επεσήμανε χαρακτηριστικά χθες κυβερνητικό στέλεχος.

Ads

Κανένας ρόλος, ωστόσο, δεν θεωρείται αυτονόητος και καμία ατζέντα δεν παραμένει η ίδια στην Ευρώπη μετά τη νύχτα της 13ης  Νοεμβρίου. Και οι τελευταίες, εύθραυστες έστω, βεβαιότητες διαλύθηκαν με την επέλαση της τρομοκρατικής βαρβαρότητας στο Παρίσι. Ακόμη, δε, κι εάν ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας ντε Μεζιέρ προειδοποιούν ότι δεν μπορεί να γίνεται καμία σύνδεση ανάμεσα στο προσφυγικό και στις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, τα μηνύματα από τον άξονα του φόβου δείχνουν ήδη τα μεγάλα διλήμματα και τις προκλήσεις που ανοίγουν.

Η Πολωνία δηλώνει έτοιμη να κλείσει τα σύνορά της και να στείλει στις καλένδες την ευρωπαϊκή συμφωνία για τη μετεγκατάσταση των προσφύγων, ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο χαρακτηρίζει «απειλή» τους μουσουλμάνους που ζουν στη χώρα του και οι σκληροί της Βαυαρίας κορυφώνουν την πίεση προς τη Μέρκελ να κλείσει τα σύνορα της Γερμανίας. Και μια γονατισμένη Γαλλία καλείται να κερδίσει διπλό πόλεμο, εθνικό και αξιακό, την ώρα που διεκδικούσε τον δικό της, νέο ρόλο στην Ευρώπη.

Είναι μια εικόνα και μια νέα πραγματικότητα που δεν χωράει εύκολες αποστολές και προβλέψεις για κανέναν. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τη μνημονιακή Ελλάδα κι όταν απέναντι βρίσκονται οι πάγιες γεωπολιτικές παγίδες της Τουρκίας του Ερντογάν…