Ένα ακόμη χρονικό ορόσημο κινδυνεύει να χαθεί, ΔΝΤ και Σόιμπλε παίζουν για πολλοστή φορά και απροκάλυπτα το παιχνίδι των ίδιων σκοπιμοτήτων, και το πολιτικό αποτέλεσμα των επαφών και των εντολών Τσίπρα θα είναι εκείνο που θα κρίνει την τύχη της αξιολόγησης και, μαζί, και το σύνολο του στρατηγικού σχεδιασμού της κυβέρνησης.

Τρεις ημέρες πριν από το άτυπο Eurogroup της Μάλτας οι δυνατότητες να κλείσει η τεχνική συμφωνία στις 7 Απριλίου δείχνουν ελάχιστες, το ΔΝΤ και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών συμφωνούν δημοσίως ότι… διαφωνούν για το χρέος και πετούν το μπαλάκι των καθυστερήσεων στην Ελλάδα, και ο Αλέξης Τσίπρας ενώπιον της νέας παγίδας επιχειρεί διπλή ρελάνς:

Αφ΄ενός ενεργοποιεί εκ νέου τους διαύλους κορυφής και στέλνει ξανά στις Βρυξέλλες για διαβουλεύσεις με τους θεσμούς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, την Εφη Αχτσιόγλου και τον Γιώργο Χουλιαράκη. Και, αφ’ ετέρου κάνει στροφή διαπραγματευτικής τακτικής συνδέοντας την εφαρμογή των νέων περικοπών στις συντάξεις με την παράλληλη εφαρμογή των μέτρων για το χρέος.

Επιστροφή στο Brussels Group

Η επανέναρξη, από σήμερα, των διαπραγματεύσεων στο Brussels Group ήταν αποτέλεσμα των επικοινωνιών που είχε ο έλληνας πρωθυπουργός με τους πολιτικούς προϊσταμένους των θεσμών – από την Κριστίν Λαγκάρντ και τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ έως τον Πιερ Μοσκοβισί – και της κοινής βούλησης Αθήνας και Κομισιόν να μην αφεθεί, σε καμία περίπτωση, η αξιολόγηση σε τροχιά ναυαγίου.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του tvxs.gr η εμπλοκή της Κομισιόν στην κατεύθυνση αυτή ήταν ιδιαίτερα έντονη, όσο και ο εκνευρισμός στην Επιτροπή για την κάθε άλλο παρά εποικοδομητική στάση του Ταμείου στην τελευταία συνεδρίαση του EuroWorkingGroup.

Είναι ενδεικτικό ότι κοινοτικές πηγές έκαναν χθες λόγο για «παράλογες απαιτήσεις» που καθυστερούν τη συμφωνία, φωτογραφίζοντας το ΔΝΤ και, κυρίως, την επιμονή του στην εφ΄’απαξ περικοπή των συντάξεων το 2019 και όχι σε ορίζοντα διετίας όπως αντιπροτείνει η ελληνική πλευρά.

Ζητείται μίνιμουμ συμφωνίας

Στόχος της επανεκκίνησης της διαδικασίας στο Brussels Group είναι η επίτευξη εάν όχι πλήρους, μιας πρώτης τουλάχιστον συμφωνίας  στο Eurogroup της Μάλτας την Παρασκευή όπου, μέχρι στιγμής τουλάχιστον και με βάση το επίσημο πρόγραμμα, το ελληνικό ζήτημα βρίσκεται χαμηλά στην ατζέντα – μόλις στην τέταρτη θέση της λίστας της συνεδρίασης.

Σε παράλληλο επίπεδο, ο έλληνας πρωθυπουργός σκληραίνει και τον διαπραγματευτικό άξονα θέτοντας ως προϋπόθεση για την εφαρμογή των όποιων μέτρων συμφωνηθούν την παράλληλα εφαρμογή των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.

Η επικοινωνία Τσίπρα – Λαγκάρντ

Η στροφή αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία και αποφασίστηκε μετά τα μηνύματα που έλαβε το Σάββατο ο Αλέξης Τσίπρας μετά τη νέα, τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με την Κριστίν Λαγκάρντ. Στην επικοινωνία αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες του tvxs.gr, η επικεφαλής του ΔΝΤ φέρεται να ζήτησε από τον έλληνα πρωθυπουργό «περιθώριο χρόνου» προκειμένου να καθορίσει το Ταμείο την τελική του στάση έναντι της Ευρώπης και επί του ελληνικού ζητήματος.

Κυβερνητικές πηγές θεωρούν ότι η «χρονική παράταση» που ζητά το ΔΝΤ έχει να κάνει τόσο με την ασαφή ακόμη θέση της κυβέρνησης Τραμπ ως προς τον ρόλο του Ταμείου, όσο και με την ανοιχτή πάντοτε διαφωνία ΔΝΤ και Γερμανίας για το θέμα του χρέους – μια διαφωνία, που πιστοποίησε χθες με τον πλέον ανοιχτό τρόπο η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ.

Η παγίδα των αναβολών στο χρέος

Υπό το σκηνικό αυτό, ο προβληματισμός και η ανησυχία της ελληνικής πλευράς είναι πως το Ταμείο και το Βερολίνο ενώπιον των δικών τους, εσωτερικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων, θα επιχειρήσουν να μεταθέσουν τις αποφάσεις για το χρέος σε χρόνο μετά τις γερμανικές εκλογές.

Μια τέτοια φόρμουλα θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί με την εξώθηση της Ελλάδας στη λήψη των σκληρών μέτρων για το ασφαλιστικό και το φορολογικό στα τέλη Μαίου ή τις αρχές Ιουνίου, χωρίς παράλληλα να της δοθεί το πολιτικό και οικονομικό αντιστάθμισμα της ελάφρυνσης του χρέους και της ένταξης στην ποσοτική χαλάρωση.

Ακριβώς αυτή την παγίδα επιχειρεί να «κάψει» ο Αλέξης Τσίπρας προειδοποιώντας ότι τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα θα εφαρμοστούν μόνον παράλληλα με εκείνα της ελάφρυνσης του χρέους. Το εάν η προειδοποίησή του θα αποδώσει θα φανεί, σε πρώτο χρόνο, μέσα στα επόμενα 24ωρα στις διαβουλεύσεις των Βρυξελλών. Εν τέλει ωστόσο, θα κριθεί από τον βαθμό πολιτικής ευελιξίας που είναι (;) διατεθειμένη να επιδείξει η Ανγκελα Μέρκελ στην δύσκολη ισορροπία ανάμεσα στις δικές της προεκλογικές σκοπιμότητες και στην ανάγκη διασφάλισης της συνοχής της ευρωζώνης…