Συζήτηση με θέμα “ Η άκρα δεξιά στην εποχή της οικονομικής κρίσης” διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη το Πράσινο Ινστιτούτο. Πρόκειται για ένα μη κερδοσκοπικό οργανισμό που ιδρύθηκε την άνοιξη του 2011 με πρωτοβουλία των Οικολόγων Πράσινων και σκοπεύει τη διάχυση των ιδεών της Πολιτικής Οικολογίας μέσα από συζητήσεις, μελέτες, εκδόσεις και έρευνες.

Ads

Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Βασιλική Γεωργιάδου ανέφερε πως “η άκρα δεξιά που εμφανίζεται στην Ευρώπη μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήταν υπολειμματική και φθίνουσα αλλά συνέχεια του αντι-διαφωτιστικού ρεύματος. Έχει μια διφορούμενη στάση απέναντι στον κοινοβουλευτισμό: αντισυστημική/εναντιωματική αλλά και προσπάθεια για ενσωμάτωση σ’αυτόν, με αποτέλεσμα να καταλήγει το ακροδεξιό κόμμα να γίνει ο «ιδεατός συλλογικός λαϊκιστής».

Όπως επισήμανε η ίδια, “στη δεκαετία του 70 μεγαλώνει η δύναμη της ακροδεξιάς από ψήφους συντηρητικών ψηφοφόρων που διαμαρτύρονται ενάντια στην προγραμματική σύγκλιση Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών. Στη δεκαετία του 90 με την παγκοσμιοποίηση και τη μετανάστευση οι ψήφοι των ακροδεξιών προέρχονται από τους δυσαρεστημένους και τους φοβισμένους και των δύο παραδοσιακών συνασπισμών. Σήμερα ο πολιτικός εξτρεμισμός, η ανοχή της βίας και η απαξίωση του κοινοβουλίου, όντας αρχετυπικές ακροδεξιές στάσεις και συμπεριφορές που στο πλαίσιο της κρίσης γίνονται ανεκτές, συνιστούν την διάχυτη άκρα δεξιά”.

Από την πλευρά του ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, Δημήτρης Ψαρράς τόνισε πως “ η πρωτοφανής οικονομική κρίση και η πολιτική της κυβέρνησης έχουν προκαλέσει σοβαρούς κραδασμούς στο πολιτικό σύστημα, το οποίο ήδη βρισκόταν σε μερική αποσύνθεση. Το νέο πολιτικό σκηνικό δεν έχει βέβαια ακόμα καταγραφεί εκλογικά, αλλά σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις διαγράφεται καταστροφικό για την κυβερνητική παράταξη και σκοτεινό για τον δικομματισμό, ενώ φαίνεται ότι ενισχύονται τα μικρότερα κόμματα.

Μάλιστα συμπλήρωσε πως : αν για τα κόμματα της αντιπολίτευσης που επικρίνουν την πολιτική του Μνημονίου μια τέτοια δημοσκοπική άνοδος είναι αναμενόμενη, την έκπληξη κάνει για μια ακόμα φορά το ΛΑΟΣ, το οποίο με πολλές παρεμβάσεις στήριξε την κυβέρνηση, αλλά δεν φαίνεται να υφίσταται φθορά απ’ αυτή του τη στάση, κάτι που συμβαίνει για παράδειγμα με το κόμμα της κυρίας Μπακογιάννη. Η στάση του κ. Καρατζαφέρη στην κρίσιμη ψηφοφορία του Μνημονίου έχει σχολιαστεί ποικιλοτρόπως και μάλιστα έχει θεωρηθεί ως ένα στοιχείο που διαφοροποιεί το ΛΑΟΣ από άλλα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα, τα οποία κατά κανόνα ακολουθούν μια λαϊκιστική αντιπολιτευτική πολιτική που συνοδεύεται από «φιλολαϊκή» ρητορεία.

Στην έλλειψη της ικανότητας της διάκρισης και στη Ναρκισσιστική Νοσταλγία μιας μυθικής κοινότητας εντόπισε την κοινωνική Ψυχοπαθολογία του Φασισμού ο πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας, Πέτρος Θεοδωρίδης. Ο ίδιος είπε πως: “η μεταπολεμική απαξίωση του όρου μέσα κατάχρηση αλλά και την απώθηση του ιστορικού περιεχομένου του είναι και η αιτία της τωρινής έκπληξηε για την εκρηκτική άνοδο του Φασισμού που θυμίζει την έκπληξη του Ραντεκ”.

“Οι Κίνδυνοι του φασισμού ενεδρεύουν σήμερα ξανά στην παγκόσμια κρίση που βιώνεται ως τραύμα , ξαφνικό αναπάντεχο, άδικο” σχολίασε.

Τέλος ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλης Τρεμόπουλος εστίασε στις εθνολαϊκιστικές, όπως τις χαρακτήρισε, αντιλήψεις της Θεσσαλονίκης και έκανε ιστορική αναδρομή στα φαινόμενα του εθνικισμού και του αντισημιτισμού. “Αυτό το κλίμα εκφράζουν σήμερα γνωστά πρόσωπα, με ένα πανελλαδικό πια (τηλε)ακροατήριο, ευάλωτο στην εθνικιστική και μισαλλόδοξη δημοκοπία, το φτηνό λαϊκισμό και τον ανέξοδο τοπικισμό. Υπάρχει, λοιπόν, η ανάγκη αυτοκριτικής ματιάς αλλά και ενεργοποίησης των ζωντανών δυνάμεων της πόλης για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Ακόμη, η «άλλη» Θεσσαλονίκη ασφυκτιά” σχολίασε ο κ. Τρεμόπουλος.