Το «παράθυρο ευκαιρίας» παραμένει ανοιχτό, η δυναμική όμως για λύση στο Μακεδονικό δεν είναι εξίσου ισχυρή πλέον με εκείνη που είχε διαφανεί μετά την συνάντηση Τσίπρα – Ζάεφ στο Νταβός. Και, κατόπιν και του ταξιδιού Κοτζιά στα Σκόπια, πιστοποιείται ότι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, τα βασικά αναχώματα είναι δύο: Το erga omnes,  ήτοι η χρήση της νέας ονομασίας έναντι όλων,  και οι αλλαγές που αξιώνει η ελληνική πλευρά στο σύνταγμα της πΓΔΜ.

Ads

Τούτων δοθέντων, η Αθήνα προχωρά στην επόμενη φάση των διαπραγματεύσεων αποφασισμένη μεν να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για συμφωνία, αλλά έτοιμη και για το διπλωματικό blame game – έτοιμη, δηλαδή, να καταστήσει σαφές προς πάσα κατεύθυνση πως όλη η ευθύνη για ενδεχόμενη αποτυχία βαρύνει την άλλη πλευρά.

Το στίγμα αυτής της τακτικής έδωσαν απολύτως καθαρά, άλλωστε, δύο δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα μετά την σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών. Η πρώτη ήταν η απάντηση του προς την δημοσιογράφο από την πΓΔΜ: «Εύχομαι», είπε, «σε δύο μήνες να συστήνεστε εδώ ως εκπρόσωπος της GornaMakedonija». Η δεύτερη ήταν το μήνυμά του ότι η «μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τη λύση».

Ως προς το πρώτο μήνυμα, η δημόσια χρήση του ονόματος GornaMakedonija, προφανώς και δεν ήταν ούτε λεκτική αστοχία, ούτε «γκάφα» του Αλέξη Τσίπρα. Ηταν μια επιλογή του πρωθυπουργού αφού είχε ήδη συνομιλήσει με τον Νίκο Κοτζιά από τα Σκόπια και είχε ακούσει την δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της πΓΔΜ Νικολά Ντιμιτρόφ επί των προτάσεων για την ονομασία: «Υπάρχουν δυσκολίες», είπε ο Ντιμιτρόφ, « είναι δύσκολο να το προφέρεις, ίσως χαθεί και σαν όνομα».
Η δε κίνηση Τσίπρα δεν ήταν παρά η «υπενθύμιση» προς την πλευρά των Σκοπίων πως η συγκεκριμένη ονομασία είχε τεθεί, και είχε γίνει κατ΄αρχάς αποδεκτή, στην συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της πΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ στο Νταβός. Ήταν επίσης η «υπενθύμιση» και των καθαρών ορίων που θέτει η ελληνική πλευρά στο θέμα του ονοματολογικού , δηλαδή σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και χρήση έναντι όλων.

Ads

Το δεύτερο μήνυμα Τσίπρα, ότι «μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς λύση», είχε αποδέκτη τόσο τα Σκόπια όσο και τους διεθνείς παίκτες που – από διαφορετική αφετηρία και με διαφορετικές επιδιώξεις – εμπλέκονται στην υπόθεση.

«Για μας», δήλωσε, «είναι μία ιστορική πρωτοβουλία αλλά δεν είναι υπαρξιακή υπόθεση. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τη λύση. Αυτό δεν ισχύει για την άλλη πλευρά, αν και δεν ασκούμε πιέσεις εξαιτίας αυτού, απλά πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε, εμάς δεν μας πιέζει κανείς. Αντιμετωπίζουμε το θέμα ως διμερές. Απλά οφείλω να το πω. Θεωρώ ότι οι παρεμβάσεις τρίτων χωρών δεν έχουν θετικό αντίκτυπο. Εμείς είμαστε σήμερα στα Σκόπια γιατί θέλουμε τη λύση. Όχι γιατί μας πιέζει κανείς. Ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η ΕΕ».

Είναι σαφές ότι εδώ, ο πρωθυπουργός υπενθύμισε αφ’ ενός στην κυβέρνηση της πΓΔΜ ότι η ευρωατλαντική της προοπτική περνά αποκλειστικά και μόνον μέσα από την επίλυση του ονοματολογικού. Αφ’ ετέρου διαμήνυσε ότι δεν προσφέρουν θετικό αποτέλεσμα οι διεμβολισμοί  που επιχειρούνται στην διαπραγμάτευση από διεθνείς παίκτες και παράγοντες που έχουν δικούς τους σχεδιασμούς για την περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, δείχνοντας εμμέσως πλην σαφώς και την Τουρκία του Ερντογάν.

Με αυτά τα δύο δεδομένα, το επόμενο crash test επί των προοπτικών για λύση θα έρθει την επόμενη Παρασκευή στην Βιέννη, στην τριμερή πλέον συνάντηση του έλληνα υπουργού Εξωτερικών και του ομολόγου του της πΓΔΜ Νικολά Ντιμιτρόφ με τον ειδικό διαμεσολαβητή των Ηνωμένων Εθνών Μάθιου Νίμιτς. Το θετικό στοιχείο εν όψει αυτής της συνάντησης είναι μάλλον η δήλωση Κοτζιά ότι «φεύγω από τα Σκόπια πιο αισιόδοξος απ’ ό,τι ήρθα».

Το ανασταλτικό στοιχείο προέκυψε επίσης από το ταξίδι Κοτζιά στα Σκόπια – και συζητήθηκε, κατά τις πληροφορίες, και στην χθεσινή συνάντησή του με τον πρωθυπουργό – και είναι η εκτίμηση πως ο Ζόραν Ζάεφ δεν δείχνει ακόμη δυνατότητες να υπερκεράσει τις ισχυρές αντιστάσεις, και διαφορετικές στρατηγικές επιδιώξεις, που υπάρχουν εντός της ηγεσίας της πΓΔΜ. Σ’ αυτές τις επιδιώξεις, δε, τον πρώτο ρόλο εξακολουθεί να έχει ο πρόεδρος της χώρας Γκεόργκι Ιβανόφ και οι ανοιχτοί δίαυλοι που κρατά με την Αγκυρα…