Το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Τετάρτη την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος στη θρησκευτική ελευθερία, λόγω της διαδικασίας καταγραφής προσωπικών στοιχείων και υποχρέωσης θρησκευτικού όρκου, την περίοδο 2009-2010, που καθιστούσαν υποχρεωτική για τους μάρτυρες των ελληνικών δικαστηρίων, τη δήλωση του θρησκεύματος.
 

Ads

Συγκεκριμένα, στην υπόθεση «Δημητράς και άλλοι κατά Ελλάδος», το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα, για παραβίαση των άρθρων 9 (θρησκευτική ελευθερία) και 13 (αποτελεσματικό ένδικο μέσο) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
 
Οι προσφεύγοντας – Παναγιώτης Δημητράς, Αντρέα Τζίλμπερτ, Νικόλαος Μυλωνάς, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Ευαγγελία Βλάμη, Αντωνία Παπαδοπούλου, Ναυσικά Παπανικολάτου και Δημήτρης Τσαμπρούνης – είναι μέλη της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι», οι οποίοι προσέφυγαν κατά της υποχρέωσης που επιβάλλεται στους μάρτυρες των ελληνικών δικαστηρίων να ορκίζονται στο Ευαγγέλιο.
 
Όπως τονίζουν, «η υποχρέωση των μαρτύρων να ορκίζονται στο Ευαγγέλιο συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, του δικαιώματος στην ελευθερία της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης, με τις οποίες απαγορεύονται οι διακρίσεις».
 
Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου προτείνει ο Άνθιμος
 
Εν τω μεταξύ, την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου για τους βουλευτές, τους περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους, από τα δικαστήρια αλλά και από τη διαδικασία ανάληψης των καθηκόντων των υπαλλήλων, ζητά ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος.
 
«Σήμερα, νομίζω πλέον ότι ο όρκος δεν χρειάζεται», ανέφερε, σημειώνοντας πως, «αισθάνομαι ευθύνη και ενοχή όταν με επίσημη εκκλησιαστική τελετή, “αναγκάζω” βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκήσουν… Επειδή, σίγουρα επιορκούν! Αυτό ομολογούν τα ειδικά δικαστήρια, όσα γίνονται κι όσα δεν γίνονται στη χώρα».
 
Ανέφερε επίσης ότι, όταν δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος, στην προσπάθειά του να μετατρέψει τους επαναστατημένους ραγιάδες σε πολίτες, πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία, την έκανε τελετή ορκωμοσίας και την έβαλε στα νεοσυσταθέντα τότε δικαστήρια αλλά και στον συγκροτούμενο δημόσιο τομέα. Η Εκκλησία (παρά την απαγόρευση του όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο) συγκατένευσε, από ανάγκη, καθώς έπρεπε να βοηθήσει στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους.
 
Σε ό,τι αφορά τον όρκο που δίνουν στα δικαστήρια, ο κ. Ανθιμος εξέφρασε πάλι την αντίθεσή του, αφού όπως είπε, «βάζουν το χέρι τους στο ιερό Ευαγγέλιο με τόση ευκολία και ελαστική συνείδηση». Συμπλήρωσε πως «ο όρκος είναι φοβερό πράγμα, για όποιον πιστεύει, ενώ για όποιον δεν πιστεύει είναι παρωδία. Να καταργηθεί, λοιπόν και από τα δικαστήρια και από την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων».
 
Αντί του όρκου στο ευαγγέλιο, ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως προτείνει «να ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει» και τα οποία μας τα ενέπνευσε ή όχι η Δημοκρατία.