Στην τοποθέτηση του υπουργού Παιδείας για τον ρόλο της Εκκλησίας στη διάρκεια της χούντας απάντησε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με νέα επιστολή του, την οποία αυτή τη φορά  απευθύνει στον ίδιο τον Νίκο Φίλη.

Υπενθυμίζεται, ότι ο κ. Φίλης σε τηλεοπτική εκπομπή διερωτήθηκε, μεταξύ άλλων, για το ρόλο της εκκλησίας στη χούντα και στην κατοχή.  «Πού ήταν η Εκκλησία στη Χούντα; Πού ήταν η Εκκλησία στην κατοχή; Δεν μπορούμε να προσκυνάμε και να λέμε ότι είναι εκ προοιμίου ιερά. Δεν είναι ιερό, ανθρώπινο είναι η Εκκλησία», σημείωσε. Όπως τόνισε ο υπουργός στη συνταγματική αναθεώρηση που προωθεί η κυβέρνηση, περιλαμβάνει και ρύθμιση για ένα ουδετερόθρησκο κράτος.

Δίνοντας συνέχεια στον «ιερό πόλεμο», ο Αρχιεπίσκοπος έστειλε χθες, Πέμπτη στον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση μια επιστολή μαζί με έναν τόμο που εξέδωσε η Εκκλησία της Ελλάδας με τίτλο «Μνήμες και Μαρτυρίες από το ’40 και την Κατοχή». Ο Ιερώνυμος ζητά από τον πρόεδρο της Βουλής να ενημερωθούν οι βουλευτές «για την έκδοση αυτή, η οποία αποτυπώνει με ακρίβεια όλα όσα τα αξιότιμα μέλη του κοινοβουλίου μας είναι ωφέλιμο να γνωρίζουν».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: 

• Η απάντηση Φίλη στην επιστολή Ιερώνυμου: Να διδασκόμαστε όλοι από τα λάθη μας

• Στο πλευρό Ιερώνυμου ο Πάνος Καμμένος για τα θρησκευτικά

Στην επιστολή προς τον Νίκο Φίλη, ο κ. Ιερώνυμος τονίζει ότι «ο επίσημος ρόλος της Εκκλησίας στην περίοδο της Δικτατορίας ήταν συνεπής και αδιάβλητος για την αποστολή της, γι’ αυτό αποκλείει πλήρως τις οποιεσδήποτε ιδεοληπτικές ερμηνείες των οποιωνδήποτε επικριτών ή πολεμίων της».

Ολόκληρη η επιστολή

Η υπόθεση της Εκκλησίας είναι υπόθεση ενός λαού και όχι βεβαίως ενός υπουργού, όταν μάλιστα παραθεωρούνται θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις (άρθρο 13) και διατάξεις του εκτελεστικού νόμου του ισχύοντος Συντάγματος.

Ο επίσημος ρόλος της Εκκλησίας στην περίοδο της Δικτατορίας ήταν συνεπής και αδιάβλητος για την αποστολή της, γι’ αυτό αποκλείει πλήρως τις οποιεσδήποτε ιδεοληπτικές ερμηνείες των οποιωνδήποτε επικριτών ή πολεμίων της.

Άλλωστε αν ίσχυαν οι παντελώς αβάσιμες και πλασματικές επικρίσεις, ότι δήθεν η Εκκλησία συνεργάσθηκε με τη Δικτατορία, τότε θα πρέπει να απαντηθούν από τους επικριτές της τα επόμενα σοβαρά ερωτήματα ήτοι αν είχε συνεργασθεί η Εκκλησία με τη Δικτατορία τότε:

Γιατί ενθρονίστηκε αυθαιρέτως, παρανόμως και αντικανονικώς ο σθεναρώς αρνηθείς να παραιτηθεί γηραίος Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος;

Γιατί απαγορεύθηκε η συνέλευση της Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και γιατί συγκροτήθηκε μια ολιγομελής «αριστίνδην» Σύνοδος εκλεκτών της Αρχιερέων τόσο για την εκλογή νέου
Αρχιεπισκόπου όσο και για τη διοίκηση της Εκκλησίας αντί της Ιεραρχίας;

Γιατί εκδιδόταν ανά εξάμηνο μία νέα νομοθετική παράταση για την απαγόρευση της συνελεύσεως της Συνόδου της Ιεραρχίας μέχρι το 1970;

Γιατί σε ολόκληρη την επταετία απαγορεύθηκε οποιοσδήποτε διορισμός έστω και ενός θεολόγου στη Μέση Εκπαίδευση;

Γιατί δεν συνδέθηκε το πλασματικό σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» με τις θεσμικές εκφράσεις μιας πρόθυμης σε συνεργασία, όπως υποστηρίζουν σκοπίμως οι επικριτές της, εκκλησιαστικής ηγεσίας;