Ένα μικρό κοινωνικό ιατρείο στο Ελληνικό περιθάλπει εδώ και δέκα μήνες άπορους, άστεγους, άνεργους και ανασφάλιστους, δωρεάν. Λειτουργεί με γιατρούς που αφιερώνουν τον ελεύθερό τους χρόνο για να βοηθήσουν αφιλοκερδώς τους συνανθρώπους τους, που το έχουν ανάγκη. Πολλοί είναι αυτοί που μέσω του κοινωνικού ιατρείου σώθηκαν ακόμη και από τον καρκίνο. Τους δυο τελευταίους μήνες ο αριθμός των ασθενών είναι μεγαλύτερος από όσος ήταν αθροιστικά όλους τους προηγούμενους, αποδεικνύοντας ότι η κοινωνική πολιτική στην Ελλάδα είναι αδιαμφισβήτητα υπό κατάρρευση.

Ads

Ρεπορτάζ: Νίκος Μίχος
 
Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο εδράζεται σε μια παλιά αμερικανική αεροπορική βάση στο Ελληνικό, και η λειτουργία του ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2011. Η ιδέα για την δημιουργία αυτής της κίνησης είχε προκύψει ήδη από τις αρχές του 2011 όταν ασθενείς ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ ζητούσαν να εξεταστούν ακόμη και παράτυπα. Ο χώρος όπως και τα λειτουργικά έξοδα του Ιατρείου (νερό, ρεύμα, τηλέφωνο) παρέχονται δωρεάν από τον Δήμο.
 
«Θέλαμε να στηθεί το Ιατρείο στο Ελληνικό, ώστε σε ένα χώρο που προορίζεται για ξεπούλημα να υπάρχει μια οργάνωση αλληλεγγύης», δηλώνει ο γιατρός Γιώργος Βήχας εξηγώντας γιατί επέλεξαν την συγκεκριμένη τοποθεσία.
 
Οι προμήθειες σε φάρμακα, εμβόλια, ιατρικά μηχανήματα, βρεφικές πάνες και γάλατα, έρχονται από δωρεές πολιτών, οργανισμών, ακόμη και των Γιατρών του Κόσμου. Μάλιστα, όσα φάρμακα έμειναν από την ανθρωπιστική βοήθεια που μετέφερε στην Γάζα το καράβι Estelle, δόθηκαν υπέρ του Ιατρείου. Η ομάδα των γιατρών που σύστησε το ιατρείο και το λειτουργεί δεν θέλει χορηγίες, «καθώς δεν πρόκειται ποτέ κανείς να διαφημιστεί μέσα από μια δράση αλληλεγγύης. Αυτό είναι η αρχή μας», όπως δηλώνει στο tvxs.gr ο γιατρός Βήχας.
 
Στην διάδοση της λειτουργίας του Κοινωνικοί Ιατρείου βοήθησε πολύ το διαδίκτυο με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα διεθνή ΜΜΕ, όπως το BBC, οι NYT και το Channel4, που ασχολήθηκαν εκτενώς με την συγκεκριμένη περίπτωση. Ομογενείς και Γερμανοί γιατροί μαθαίνοντας για το ιατρείο από τα ΜΜΕ έχουν δηλώσει την προδιάθεσή τους να βοηθήσουν.
 
Μέχρι και τον Αύγουστο του 2012 οι ασθενείς ανέρχονταν στους 1200 συνολικά. Τον Σεπτέμβριο μόνο ζήτησαν βοήθεια 600 άνθρωποι, ενώ μέχρι σήμερα, τον Οκτώβριο, το ιατρείο περιέθαλψε 750 άπορους ασθενείς.
 
«Και ο αριθμός των παιδιών έχει αυξηθεί. Οι γονείς τα φέρνουν για εμβολιασμό και για να πάρουν πάνες και βρεφικό γάλα, τα οποία είναι πανάκριβα», τονίζει η Μαρία Ζαπατίνα, η οποία εργάζεται στο διαχειριστικό τμήμα του ιατρείου.
 
Τηρούνται ισορροπίες
 
Τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται οι ασθενείς, είναι τρία: πρέπει να είναι ή άστεγοι ή άποροι ή ανασφάλιστοι. Υπάρχει η σκέψη, όπως δηλώνουν στο tvxs.gr, να διευρυνθούν τα κριτήρια για να μπορούν να περιθάλπονται και οι απόλυτα χαμηλοσυνταξιούχοι. Σε κάθε περίπτωση πριν την περίθαλψη απαιτείται η προσκόμιση πειστηρίων για τις παραπάνω ιδιότητες.
 
«Εάν έρθει κάποιος που χρειάζεται άμεση φροντίδα θα τον κοιτάξουμε αμέσως χωρίς τα προαπαιτούμενα χαρτιά. Προσπαθούμε, όμως, να διατηρήσουμε μια ισορροπία μεταξύ εκμετάλλευσης του ιατρείου και της γραφειοκρατίας», εξηγεί ο κ. Βήχας.
 
Αλληλεγγύη και ανταλλαγή
 
Ανάμεσα σε άλλα κοινωνικά ιατρεία του εξωτερικού και σε αυτό του Ελληνικού, έχουν αναπτυχθεί δράσεις αλληλεγγύης και ανταλλαγής φαρμάκων και προμηθειών ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ιατρείου.
 
Πολλοί από τους ασθενείς, που έχουν ιαθεί επιστρέφουν πίσω στο Ιατρείο και ζητούν να βοηθήσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
 
«Ο γιος ενός καρκινοπαθούς που έλαβε από εμάς τα φάρμακα της χημειοθεραπείας, είναι επισκευαστής κλιματιστικών. Ήρθε και μας ζήτησε ότι και αν χρειαστούμε ποτέ να τον καλέσουμε να έρθει να το αναλάβει αμέσως. Ένας άλλος που κατασκευάζει πόρτες έρχεται και συντηρεί τις υποδομές μας», λέει ο γιατρός.
 
Όταν η αμερικανική εφημερίδα, New York Times, ασχολήθηκε με το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο σε ρεπορτάζ της σχετικό με την υγεία στην Ελλάδα, η Έλενα, η οποία έπασχε από καρκίνο, σχολίασε ότι το Κοινωνικό Ιατρείο μεσολάβησε για να δεχθεί δωρεάν περίθαλψη σε αντικαρκινική κλινική κόστους 40.000 ευρώ.
 
Πολλοί ασθενείς που έχουν λάβει την ίδια φροντίδα επιστρέφοντας στο Ιατρείο για να ευχαριστήσουν ήταν χαρούμενοι που κάποιος έδειξε ενδιαφέρον για την περίπτωσή τους και όχι επειδή ιάθηκαν.
 
«Στόχος μας δεν είναι να δείξουμε ότι αντικαθιστούμε το κράτος αλλά να δώσουμε την ελπίδα ότι δεν είναι όλοι για την πάρτη τους», σχολιάζει ο Γιώργος Βήχας.