Ο ΣΥΡΙΖΑ «είναι σε πορεία ανασύνθεσης και επανίδρυσης» δήλωσε χθες ο Γιάννης Δραγασάκης. Το ερώτημα είναι ποιοι και πόσοι εντός ΣΥΡΙΖΑ συναντώνται στον δρόμο αυτής της «επανίδρυσης». Κι ακόμη, σε ποια στάση αυτής της ίδιας πορείας θα συναντηθούν κόμμα, κυβέρνηση και εκλογές.

Ads

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένο ότι βρίσκεται πλέον σε βαθύ διχασμό με αντανάκλαση και στην κυβέρνηση. Η τυπική ανακωχή απλώς μετέθεσε την τελική ρήξη και ο πόλεμος παραμένει ανοιχτός όχι μόνον στο δίπολο Μαξίμου – Αριστερής Πλατφόρμας, αλλά και πέραν και πέριξ αυτού. Μέσα μόνον σ’ ένα Σαββατοκύριακο ο Γιάνης Βαρουφάκης πρόλαβε να δώσει ένα ακόμη μπαράζ συνεντεύξεων διατρανώνοντας την πίστη του στο Plan B, παρά την κάλυψη του πρωθυπουργού ο – υπουργός της κυβέρνησης – Γιάννης Πανούσης δεν δίστασε να τον χρήσει ύποπτο «εσχάτης προσδοσίας», ο Νίκος Βούτσης αντεπιτέθηκε κάνοντας λόγο για «εκτός τόπου και χρόνου» υπαινιγμούς, και, παραπλεύρως, η Αριστερή Πλατφόρμα εξαπέλυσε μια ακόμη ομοβροντία πυρών με το Iskra.gr να διακηρύσσει ότι η κυβέρνηση «χορεύει στον ρυθμό της τερατρόικα».

«Με αυτό το κλίμα η κυβέρνηση δεν πάει πουθενά» είναι το χαρακτηριστικό σχόλιο κοινοβουλευτικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ. Κι επειδή το έκτακτο συνέδριο, είτε οδηγήσει σε διάσπαση είτε σε ελεγχόμενη ρήξη, δεν αρκεί για να διαμορφώσει όρους συμπαγούς διακυβέρνησης, σε πρώτο πλάνο βρίσκονται και πάλι οι εκλογές.

Στο Μαξίμου και στα χέρια του πρωθυπουργού βρίσκονται εισηγήσεις τόσο για εκλογές-εξπρές τον Σεπτέμβριο όσο και για κάλπες το Νοέμβριο όταν, πλην απροόπτου θα έχει ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση του νέου προγράμματος. Ουσιαστικός, τελικός σχεδιασμός όμως δεν μπορεί να υπάρξει όσο εκκρεμεί η συμφωνία με τους πιστωτές.

Ads

Το βασικό επιχείρημα που προβάλουν εκείνοι που εισηγούνται άμεσες εκλογές, ακόμη και πριν από το έκτακτο συνέδριο, είναι το αλώβητο – ακόμη – πολιτικό κεφάλαιο που διατηρεί ο Αλέξης Τσίπρας και το γεγονός ότι έως τον Σεπτέμβρη δεν θα έχει προλάβει να υπάρξει κυβερνητική φθορά από την υιοθέτηση των νέων, σκληρών μέτρων του τρίτου πακέτου. Θεωρούν ακόμη ότι οι κάλπες – εξπρές  δεν θα δώσουν τα περιθώρια οργάνωσης για μια ενδεχόμενη, νέα πολιτική κίνηση από την πλευρά της Αριστερής Πλατφόρμας και θα περιορίσουν τις φυγόκεντρες τάσεις στο κόμμα. Σε περίπτωση που δεν αποφευχθεί η ρήξη, δε, εκτιμούν ότι οι απώλειες θα είναι περιορισμένες και θα μπορούν να αντισταθμιστούν.

Στον αντίποδα, οι θιασώτες της εκλογικής αναμέτρησης του Νοεμβρίου είναι και οι υπέρμαχοι της λογικής του «τελικού ξεκαθαρίσματος». Θεωρούν ότι, παρά την εφαρμογή των νέων μέτρων, η κυβέρνηση θα έχει έως τότε στα χέρια της το όπλο της, συντεταγμένης πλέον, συζήτησης για τη μείωση του χρέους, ενώ σε εσωκομματικό επίπεδο εκτιμούν ότι είναι προτιμότερο να έχει προηγηθεί η ρήξη στο συνέδριο η οποία θα έχει αποσαφηνίσει τόσο το ποιοι μένουν και ποιοι φεύγουν όσο και το νέο ιδεολογικο-πολιτικό πλαίσιο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, όπως δείχνει και στις τελευταίες τοποθετήσεις του, φέρεται υπέρμαχος των καθαρών λύσεων. Για να πάει όμως σε αυτές τις λύσεις θέλει να έχει στα χέρια του και μια καθαρή – όσο σκληρή κι εάν είναι – συμφωνία με τους δανειστές. Ως εκ τούτου, ο χρόνος στον οποίο θα πάρει τις πολιτικές πρωτοβουλίες θα καθοριστεί από το εάν θα επιτευχθεί και ο κυρίαρχος στρατηγικός στόχος που έχει θέσει αυτή τη στιγμή, η ολοκλήρωση και ψήφιση της συμφωνίας για το τρίτο πακέτο έως τις 20 Αυγούστου.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, όλα θα επανεξεταστούν με πρώτο κριτήριο τις αντοχές της οικονομίας και τις εξελίξεις στην Ευρώπη…