Η Μεταπολίτευση έφερε – θεωρητικώς τουλάχιστον – τη δημοκρατία, παραπλεύρως όμως, και στα πρώτα χρόνια της, έφερε και την… επαγγελματική οργάνωση των δικτύων χαφιέδων.

Με συσσωρευμένη, προφανώς, εμπειρία από τα έργα και τις ημέρες της χούντας, αλλά με… επιστημονικό πλέον ζήλο, οι Ένοπλες Δυνάμεις συγκρότησαν εν έτει 1976 τα περίφημα ΔΑΣ – τα «Δίκτυα Ασφαλείας Στρατεύματος».

Εν ολίγοις, ο καλός χαφιές απέκτησε… εγχειρίδιο, ο Στρατός έλαβε επίσημες και συγκεκριμένες οδηγίες για το πώς να επιλέγει και να στρατολογεί πληροφοριοδότες εντός και εκτός στρατοπέδων, οι αξιωματικοί εκπαιδεύτηκαν σε αδιαμφισβήτητες μεθόδους – επιπέδου… ΜΙ6 – για το πώς να παίρνουν μυστικά τις πληροφορίες (π.χ. «Διαβίβασις του σημειώματος κατά την χειραψίαν») και οι χαφιέδες διδάχθηκαν ποια είναι τα κριτήρια εντοπισμού των υπόπτων (του τύπου «όσοι έχουν βλέμμαν σκληρό και πλήρες μίσους»).

Το προφίλ του καλού χαφιέ

Τα  ΔΑΣ συστήθηκαν το 1976 με την πάγια διαταγή του Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων υπ’ αριθμόν 1-9/76 και με σχετική Φ126/1/680996/Σ897/15 Ιουνίου 76/ΑΣ/2^ον ΕΓ.

Στόχος τους ήταν η «δημιουργία πλήρους δικτύου πληροφοριών, το οποίο δύνατο να παρακολουθεί τας υπόπτους ενεργείας στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού της μονάδας εντός και εκτός στρατοπέδου».

Η πρώτη δέσμη οδηγιών που έδωσε προς τους διοικητές των μονάδων αφορούσε τα κριτήρια επιλογής του καλού πληροφοριοδότη. Κοινώς, τους έδινε τις οδηγίες για το πώς και ποιους να επιλέγουν ως χαφιέδες.

Το – ατόφιο – απόσπασμα της οδηγίας είναι απολαυστικό, τόσο για τις μεθόδους, όσο και για την εμβέλεια της ευφυΐας:

• Ανοίγουμε τους φακέλους της ασφάλειας: Δείτε εδώ τη μεγάλη έρευνα του tvxs.gr

«Επιλογή Πληροφοριοδοτών:

α. Οι επιλεγόμενοι πληροφοριοδόται δέον να είναι άτομα ηλεγμένης Νομιμοφροσύνης, αξιόπιστα, εχέμυθα, διαθέτοντα υπομονήν, κρίσιν, ευφυίαν, παρατηρητικότητα και παρέχοντα εις άπαντες την εντύπωσιν των συντηρητικών, ώστε να μην προκαλούν υποψίας.

β. Δέον να ανήκουν εις διάφορες ΕΣΣΟ προς αποφυγήν αποδυναμώσεως του δικτύου κατά τας περιοδικάς απολύσεις ή μεταθέσεις.

γ. Οι πληροφοριοδόται, ανεξαρτήτως των περί αυτών υπαρχόντων στοιχείων, δοκιμάζονται διά την εχεμύθειαν, αντίληψιν, παρατηρητικότητα, αξιοπιστίαν, κρίσιν, αντικειμενικότητά των κ.λ.π.

δ. Πλέον των ανωτέρω πληροφοριοδοτών οι οποίοι αποτελούν το κυρίως ΕΔΑΣ επιχειρείται επιλογή πληροφοριοδοτών και μεταξύ των χαρακτηρισθέντων οπλιτών, οίτινες εφ’ όσον καταστούν πληροφοριοδότες δύνανται να αποδώσουν άριστα.

ε. Αποδοτικοί πληροφοριοδόται λόγω της θέσεώς των εντός της Μονάδας δύνανται να καταστούν ο ταχυδρόμος, ο κουρέας, οπλίται του ΚΨΜ, Αποθηκάριοι κ.λ.π. Ούτοι εφ’ όσον συγκεντρώνουν τα απαραίτητα προσόντα, δέον όπως επιλέγωνται ως πληροφοριοδόται υπό του Αξ/κού Πληροφοριών και μάλιστα ως προσωπικά του όργανα.

ζ. Γενικώς, εν καλόν δίκτυον προϋποθέτει εμπίστους και ικανούς πληροφοριοδότας και όχι πολλούς και ακαταλλήλους».

Πώς δοκιμάζουμε τον χαφιέ

Η επιλογή του χαφιέ, όμως, είναι μόνον το πρώτο βήμα στην σταδιοδρομία των… Τζέημς Μποντ της μεταπολιτευτικής εθνικοφροσύνης. Αμέσως μετά, καλούνται, να τεστάρουν την αξιοπιστία, την εχεμύθεια και τα λοιπά προσόντα των πληροφοριοδοτών τους μέσα από μια σειρά με συγκεκριμένες δοκιμασίες.

Μεταξύ αυτών σταχυολογούμε:

«*Αξιοπιστία

Ο πρώτος έλεγχος αξιοπιστίας ενεργείται διά διοχετεύσεως, μέσω αξιόπιστου οργάνου, πληροφορίας τινός και εξετάσεως αν αυτή μετεδόθη υπό τούτου ακριβώς.

Η εν συνεχεία αξιοπιστία του πληροφοροριοδότου διαπιστούται και επιβεβαιούται εκ της διασταυρώσεως ή μη των παρεχομένων αυτού πληροφοριών μεθ’ ετέρων πληροφοριών, επί του αυτού αντικειμένου, παρεχομένων υπό ετέρων, ηλεγμένης αξιοπιστίας, οργάνων.

*Εχεμύθεια

Ο βαθμός εχεμυθείας ελέγχεται διά της ανακοινώσεως εις τον πληροφοριοδότην, υπό τύπον εμπιστευτικών πληροφοριών επί ζητημάτων άτινα εφελκύουν το ενδιαφέρον και της διαπιστώσεως διαρροής ή ου τούτων».

Οι «ειλικρινώς αγαπώντες το Στράτευμα»

Στο ίδιο εγχειρίδιο οι εθνικοπατριώτες διοικούντες το στράτευμα λαμβάνουν οδηγίες να διευρύνουν το δίκτυο των – επίσης εθνικοπατριωτών – χαφιέδων και με πρόσωπα εκτός στρατώνος. Ιδιαίτερη προτίμηση, δε, επιδεικνύεται για στρατολόγηση κουρέων, ταβερνιάρηδων και συναφών επαγγελματιών που… αγαπούν ειλικρινώς το Στράτευμα.

«Το δίκτυο τούτο συμληροί το ΕΔΑΣ δι επιλογής πληροφοριοδοτών, διαμενόντων εκτός Στρατοπέδου. Ως τοιούτοι επιλέγονται κατόπιν σχετικού ελέγχου, ιδιώτες ειλικρινώς αγαπώντες το Στράτευμα διατεθιμένοι να προσφέρουν τας υπηρεσίας των και κυρίως εργαζόμενοι εις χώρους ένθα συχνάζουν στρατιωτικοί (Κουρεία, Ζαχαροπλαστεία, Ταβέρναι, Κέντρα Διασκεδάσεως κ.λ.π.)

Οι διατηρούντες καταστήματα πέριξ των Στρατοπέδων (Κουρεία, Ραφεία, Καφενεία και Κέντρα, Περίπετρα κ.λ.π.) δέον καθίστανται, ει δυνατόν, άπαντες όργανα του Αξ/κού Πληροφοριών εφ’ όσων βεβαίως διαθέτουν τα προς τούτο προσόντα». 

Βλέμμα «σκληρό και πλήρες μίσους»; Είσαι ύποπτος

Και αφού, κατόπιν όλων αυτών, οι πληροφοριοδότες έχουν στρατολογηθεί, δοκιμαστεί και τοποθετηθεί, έρχεται η μεγάλη στιγμή: Η στιγμή που άπαντες οι φρουροί του έθνους, με πρώτους βεβαίως τους χαφιέδες, πρέπει να μάθουν πως διακρίνουν και εντοπίζουν τον ύποπτο, επικίνδυνο και «αντεθνικώς σκεπτόμενο». Το κείμενο που ορίζει τα… αδιαμφισβήτητα χαρακτηριστικά του υπόπτου είναι απλώς επικό:

«α. Είναι ενδεχόμενο αι εν το Στρατεύματι υπηρετούντες δυναμικοί και φανατικοί Αναρχικοί και αντεθνικώς σκεπτόμενοι και εκδηλούμενοι να κρύπτωνται επιμελέστατα και να υποκρίνονται αριστοτεχνικώς εις τρόπον ώστε να απομακρύνουν πάσαν περί αυτών υποψίαν, ν’ απαιτούν την εμπιστοσύνην των ηγητόρων και ούτω να δύνανται να εργάζωνται ασφαλέστερον και αποδωτικότερον.

β. Εν τούτοις, παρά την έντεχνον υποκρισίαν των, αφήνουν ασυναισθήτως, εις πολλάς περιπτώσεις να εκδηλωθεί ο εσωτερικός των κόσμος και συνεπώς είναι δυνατή, κατά κάποιον τρόπον η επισήμανσίς των, ίνα εν συνεχεία, τεθούν υπό παρακολούθησιν και εξακρίβωσιν του ποιού και των ενεργειών των.

γ. Γενικώς, δυνατόν να είναι ύποπτοι, ασχέτως του περιεχομένου των πληροφοριών των εγγράφων οι παρουσιάζοντες τας κάτωθι εκδηλώσεις: 

1)Όσοι έχουν βλέμμα και ύφος σκληρό και πλήρες μίσους.

2) Όσοι επιζητούν είτε διά των προσωπικών αιτήσεων, είτε διά επεμβάσεων ηγγυημένων από πλευράς ασφαλείας προσώπων να τοποθετηθούν εις εμπιστευτικάς θέσεις.

3) Όσοι επεδείκνυσι πειθαρχίαν και προθυμίαν ασυνήθη δια την νοοτροπία του Ελληνος.

4) Όσοι δηλώνουν γραμματικάς γνώσεις κατωτέρας από τας πραγματικάς δια να μη προκαλούν την προσοχήν των ηγητόρων.

5) Όσοι δηλώνουν ψευδές επάγγελμα, ψευδή τόπο και διεύθυνση διαμονής.

6) Όσοι κατά τις μετά των συναδέλφων των συζητήσεις:

α) Δεν εκφράζονται αυθορμήτως και μετ’ ενθουσιασμού διά τας Ενόπλους Δυνάμεις και το υπ’ αυτών επιτελούμενον έργον.
β) Δεν καταδικάζουν αυθορμήτως με δριμύτητα και δημοσίως τον Αναρχισμόν.
γ) Ρίπτουν συστηματικώς έντεχνα συνθήματα κατά των Ενόπλων Δυνάμεων και των στελεχών των.
δ) Εκμεταλλεύονται τυχόν σφάλματα των βαθμοφόρων και Αξ/κων των και σχολιάζουν ταύτα προς μείωσιν του γοήτρου των.

7) Όσοι ενώπιον των Αξ/κων των και χωρίς να προκληθούν εκφράζονται υπέρ Αναρχικών και Αντεθνικών Οργανώσεων και Ιδεών κατά τρόπον επιδεικτικόν.

8) Όσοι επιδιώκουν σχέσεις με συναδέλφους των – αγνώστους προηγουμένως – υπηρετούντες εις εμπιστευτικάς θέσεις. Αι όψιμαι φιλίαι πρέπει να διερευνώνται σχολαστκώς.

9) Όσοι αποφεύγουν να λαμβάνουν μέρος εις παιδιάς, αγώνας, εορταστικάς εκδηλώσεις, εθνικά άσματα κλπ.

10) Όσοι λαμβάνουν πολλάς επιστολάς από διάφορα πρόσωπα και δη από γυναίκας. Επίσης όσοι αποστέλλουν πολλάς επιστολάς εις πρόσωπα ξένα προς την οικογένειάν των ή τον τόπον καταγωγής των και ιδίως προς γυναίκας.

11) Όσοι ταχυδρομούν τας επιστολάς των εκτός Στρατοπέδου.

12) Όσοι λαμβάνουν και αποστέλλουν επιστολάς POST RESTANT.

13) Όσοι εις την αλληλογραφίαν των δεν χρησιμοποιούν το ονοματεπώνυμόν των αλλά συναδέλφων των και δη καλής διαγωγής.

14) Όσοι λαμβάνουν επιταγάς δυσαναλόγους προς την οικονομικήν των κατάστασιν.

«Αι επαφαί να είναι βραχείας διαρκείας»

Το καλό και… εξελιγμένο δίκτυο πληροφοριών, όμως, προϋποθέτει πάσα μυστικότητα και καμουφλάζ στη λειτουργία και τις επαφές των μελών του. Μεταξύ των οδηγιών ασφαλούς κάλυψης και συναντήσεων των «ηγητόρων» αξιωματικών με τους πράκτορές τους σταχυολογούμε τις πλέον ενδεικτικές και… διαβαθμισμένες:

1) Αι επαφαί να είναι βραχείας διαρκείας.

2) Να λαμβάνουν χώραν, κατά προτίμησιν κατά τας νυκτερινάς ώρας.

3) Ως χώρος επαφής να επιδιώκεται το αυτοκίνητον. Εις ειδικάς περιπτώσεις, καθ’ ας επιβάλλεται επαφή μεγάλης διαρκείας, δυνατόν να χρησιμοποιηθεί κλειστός χώρος (οικία κλπ) υπό την προϋπόθεσιν ότι δεν κινδυνεύει η ασφάλεια της επαφής.

4) Αι σύντομαι επαφαί εντός κατοικημένων τόπων δέον να πραγματοποιούνται εις σημεία μεγάλης κινήσεως και κυκλοφορίας.

5) Να αποφεύγονται Συγκοινωνιακοί Σταθμοί, Καφενεία, Ζαχαροπλαστεία, Ξενοδοχεία και γενικώς χώροι όπου κατά βάσιν βρίσκονται πράκτορες του εχθρού.

6) Να αποφεύγεται ο αυτός χώρος δια πραγματοποίησιν  περισσοτέρων των δύο επαφών. 

7) Η συνάντησις (επαφή) να πραγματοποιείται ακριβώς την καθορισθείσαν ώραν.

8) Τα ερχόμενα εις επαφήν άτομα δέον να συνδιαλέγωνται κατά φυσικόν τρόπον, αποφευγομένων των αφυσίκων, νευρικών και συνωμωτικών κινήσεων και εκδηλώσεων.

9) Προκαθορίζονται πάντοτε εναλλακτικά σημεία και χρόνοι επαφών, πλέον των κυρίων τοιούτων.

«Πληροφοριοδότης όστις εγένετο αντιληπτός, καθίσται επιζήμιος»

Εξίσου ενδελεχείς είναι και οι οδηγίες του εγχειριδίου για όσους πληροφοριοδότες «καίγονται»:

«Πληροφοριοδότης όστις εγένετο αντιληπτός, καθίσταται επιζήμιος δι ημάς και βοηθός του εχθρού. Εν τη περιπτώσει ταύτη διακόπτεται αμέσως η συνέχισις της υπηρεσίας του εις το ΔΑΣ», συστήνεται χαρακτηριστικά.

Με ανάλογο στόμφο οι οδηγίες μυστικότητας και συγκάλυψης τονίζουν ότι «τα όργανα των ΔΑΣ δεν πρέπει να γνωρίζονται μεταξύ των», η «επικοινωνία των οργάνων των ΔΑΣ δέον να πραγματοποιείται δι αφανούς συστήματος» και, βεβαίως, προτείνεται η – παγκοσμίου αποκλειστικότητος και εμπνεύσεως – χρήση συνθηματικών:

«Διά την μη αποκάλυψιν των ονομάτων των οργάνων των ΔΑΣ, δίδονται εις αυτούς συνθηματικοί αριθμοί ή ψευδώνυμα», αναγράφεται στο…  manual. 

Οδηγίες που θα τις ζήλευε κι ο… Τζέημς Μποντ

Με ψευδώνυμα, ή συνθηματικούς αριθμούς, λοιπόν, με εμπέδωση των τεχνικών κάλυψης και πλήρως εξοπλισμένοι με οδηγίες για τον εντοπισμό των υπόπτων, οι «πράκτορες» είναι έτοιμοι να επιτελέσουν το πατριωτικό τους καθήκον. Έσχατο όπλο τους το, επίσης επικό, σετ οδηγιών για το πώς θα παραλαμβάνουν και θα παραδίδουν με ασφάλεια τα «σημειώματα» με τις πληροφορίες που συγκεντρώνουν:

«1) Διαβίβασις του σημειώματος κατά την χειραψίαν

2) Ρίψις του σημειώματος εντός του θυλακίου υπό την προσποίησιν διευθετήσεως της ενδυμασίας του ετέρου ατόμου (παραλήπτου)

3) Τοποθέτησις του σημειώματος εντός κυτίου σιγαρέτων ή πυρείων και παραλαβή κατά την προσφοράν.

4) Προσφορά εφημερίδος ή οιουδήποτε εντύπου, εντός των οποίων έχει τεθεί το σημείωμα.

5) Ανταλλαγή, δήθεν εκ λάθους, ομοίων χαρτοφυλάκων»

Άντε, και εις άλλα με υγεία…