Ο κρατούμενος Ηρακλής Κωστάρης ανακοίνωσε πως σταματάει την απεργία πείνας μετά από 30 ημέρες. 

Αν και αρχικά υπήρξαν πληροφορίες πως το αίτημα του Ηρακλή Κωστάρη είχε γίνει δεκτό, αυτές δεν επιβεβαιώθηκαν. Η δικηγόρος του Αλέκα Ζορμπά έγραψε στην σελίδα της στο Facebook: «Το αίτημά του για ΜΕΤΑΦΟΡΑ στις ΦΥΛΑΚΚΕΣ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΤΥΠΟΥ, ώστε κατ΄επέκταση να λαμβάνει τις άδειες, που δικαιούται, έχει ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ από το αρμόδιο Συμβούλιο».

Σε άλλη ανάρτηση έγραψε: «1) το αίτημα του Ηρακλή Κωστάρη για μεταφορά του στις φυλακές ανοιχτού τύπου, και κατ΄επέκταση για την παροχή των αδειών, που δικαιούται ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ από το συμβούλιο. Μετατίθεται για το άμεσο μέλλον, και συγκεκριμένα εντός δύο μηνών, όπως δικαιούται, η ικανοποίηση του αιτήματός του με υποβολή νέας αίτησης, και εφόσον η υγεία του το επιτρέψει. 2) λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης της υγείας του,(υπέστη υπογλυκαιμικό σοκ), ο Ηρακλής Κωστάρης βρίσκεται από εχθές υπό φαρμακευτική αγωγή αποκλειστικά και μόνο».

Λίγο αργότερα ο Ηρακλής Κωστάρης με δήλωσή του ανακοίνωσε πως σταματάει την απεργία πείνας. Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωσή του: «Ξεκίνησα έναν αγώνα με το μόνο όπλο που μου είχε απομείνει, την απεργία πείνας, για να πάρω πίσω αυτό που για 3 ½ χρόνια είχα: τις εκπαιδευτικές και τακτικές άδειες τις οποίες, ακόμα και με το νέο ανθρωποκτόνο νόμο περί φυλακών τύπου Γ΄, δικαιούμαι.  Ένα αίτημα το οποίο δεν αφορά μόνο εμένα αλλά και πολλούς άλλους φυλακισμένους όπως π.χ. τον Νίκο Ρωμανό που συνεχίζει να βρίσκεται σε πολυήμερη απεργία πείνας.

Δεν είχα, ούτε και έχω, καμιά ψευδαίσθηση για τις προθέσεις του κράτους και των αρμόδιων φορέων. Επέλεξα όμως να δώσω αυτή τη μάχη γιατί πιστεύω ότι σε καμιά περίπτωση οι όποιοι αγώνες δίνονται δεν πάνε χαμένοι ακόμα και όταν δεν πετυχαίνουνε άμεσα τους στόχους τους. Μετά 30 μέρες απεργίας πείνας αναγκάζομαι σήμερα να τη σταματήσω (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα επανέλθω) για τους εξής λόγους:

• τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας μου
• την άσκηση έντονων πιέσεων από την οικογένειά μου στο να μη βάλω σε επιπλέον κίνδυνο τον εαυτό μου
• την απόρριψη της αίτησης για τη μεταφορά μου στην ΚΑΥΦ των φυλακών Κορυδαλλού (απαραίτητο βήμα για να μπορώ να παίρνω τις άδειες που δικαιούμαι)
• την κατάσταση νοσηλείας μου στον Ευαγγελισμό (σιδερόφρακτο κελί 2Χ2, διαρκής παρουσία ένοπλών αστυνομικών ακόμα και κατά τη διάρκεια των επισκεπτηρίων, ελαχιστοποίηση των δυνατοτήτων επαφής μου με τον έξω κόσμο) την οποία οφείλω να πω ότι δεν άντεχα από την πρώτη στιγμή. Γι’ αυτό και με το που βρέθηκα στον Ευαγγελισμό και μου έγιναν οι πρώτες ιατρικές εξετάσεις ζήτησα να υπογράψω και να με μεταφέρουν πάλι στο Κορυδαλλό για να συνεχίσω την απεργία πείνας εκεί.

Το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας, τόσο για τις εκπαιδευτικές άδειες όσο και για τα τόσα άλλα αιτήματα των φυλακισμένων (πολιτικών και ποινικών) δεν θα σταματήσει μέχρι την πλήρη ικανοποίηση τους. Ευχαριστώ όσους μου στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα μου και δηλώνω την αλληλεγγύη μου στον Νίκο Ρωμανό που συνεχίζει τη δύσκολη μάχη του. ΑΓΩΝΑΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ».