Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση δεν αποδέχεται την προληπτική νομοθέτηση μέτρων για την περίοδο μετά το τέλος του προγράμματος, δηλαδή μετά τον Αύγουστο του 2018. 

Τι θα συμβεί όμως αν γίνει συμβιβασμός με τους πιστωτές σε ένα πακέτο που θα περιλαμβάνει εκτός από τη μείωση του αφορολόγητου, την υπαγωγή των συντάξεων στον κόφτη,  την διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων και ιδιωτικοποιήσεις στον ενεργειακό τομέα μαζί με μια ρήτρα ανάκλησης που θα λέει ότι τα μέτρα λιτότητας δεν θα εφαρμοστούν αν επιτευχθούν οι δημοσιονομικές παρεμβάσεις και μαζί με βαθύτερες παρεμβάσεις για την απομείωση του χρέους; 

Τι θα συμβεί, με άλλα λόγια, εάν η κυβέρνηση αποδεχτεί το τελεσίγραφο των πιστωτών εξασφαλίζοντας κάποια ανταλλάγματα και οπωσδήποτε την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ τον Μάρτιο; 

Η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο θα έχει ενδιαφέρον, όχι μόνο για το περιεχόμενο της εισήγησης του πρωθυπουργού στον απόηχο της συνάντησης του Ευ. Τσακαλώτου με εκπροσώπους των πιστωτών και των ευρωπαϊκών θεσμών την Παρασκευή το απόγευμα στις Βρυξέλλες, αλλά επίσης για τις αντιδράσεις που θα καταγραφούν ειδικά από την πλευρά της κίνησης των 53+. 

Το γεγονός ότι μαζί τους είναι ο υπουργός Οικονομικών έχει σημασία, όχι όμως τόση ώστε να αποκλειστεί κατηγορηματικά άρνηση υποστήριξης προληπτικών μέτρων. Το θέμα είναι αν θα πρόκειται για απλά στελέχη ή και βουλευτές, ενώ αυτή τη στιγμή η κυρίαρχη τάση στο Μέγαρο Μαξίμου και στον ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της αποτροπής μιας ρήξης με τους πιστωτές.

Βουλευτές, όπως ο Νίκος Φίλης, έχουν διαμηνύσει ότι αν δεν μπορέσουν να υπερψηφίσουν για λόγους συνείδησης θα παραδώσουν την έδρα τους. Ωστόσο, μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν  πολύ επιβαρυντική για την κυβέρνηση παρόλο που, τυπικά, θα μπορούσε να διατηρηθεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153. 

Όχι σε όλα; 

Για την αντιπολίτευση τα πράγματα είναι φαινομενικά ξεκάθαρα. Σε όλα τα κόμματα έχουν γίνει συζητήσεις για το ενδεχόμενο μιας κρίσιμης ψηφοφορίας στη Βουλή σύντομα και η τάση είναι για καταψήφιση χωρίς πολλά – πολλά, με το επιχείρημα ότι αυτά τα μέτρα είναι προϊόν της κακής διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους πιστωτές. 

Τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα εάν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί αποφασίσουν να μπουν δυναμικά στο παιχνίδι δεδομένου ότι το πακέτο που προωθούν δεσμεύει τη χώρα και όχι την κυβέρνηση, από τη στιγμή που αναφέρεται σε περίοδο μετά τη λήξη της παρούσας κυβερνητικής θητείας. 

Αρκετά θα φανούν ενδεχομένως από τη συνάντηση που θα έχει με την Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ στο Βερολίνο τη Δευτέρα ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος στο εσωτερικό ακροατήριο απευθύνεται με το αίτημα για εκλογές τώρα, με την υπόσχεση μείωσης των φόρων και με την απόρριψη οποιουδήποτε μέτρου ζητείται τώρα από τους πιστωτές για την περίοδο κατά την οποία διεκδικεί την πρωθυπουργία. 

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και για το Ποτάμι αφού οι ευρωσοσιαλιστές καίγονται για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης στηρίζοντας ανοιχτά τις θέσεις της κυβέρνησης Τσίπρα και ασκώντας όση επιρροή διαθέτουν προκειμένου να αμβλυνθούν οι πιέσεις του ΔΝΤ και του Β. Σόιμπλε. 

Η γενική εικόνα είναι ότι η αντιπολίτευση βολεύεται με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης που θα την πάρουν πάνω τους οι 153 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας για να αναλάβουν και το πολιτικό κόστος ώστε να απολαύσουν οι υπόλοιποι τα κέρδη από τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ. 

Αν, όμως, τα πράγματα δεν εξελιχθούν έτσι;