Με την εισαγγελική πρόταση και τις αγορεύσεις της υπεράσπισης θα συνεχιστεί στις 28 Ιουνίου η δίκη της Ηριάννας και του Περικλή.

Ads

Σήμερα οι δύο κατηγορούμενοι κατέθεσαν ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Αθήνας, που εκδικάζει σε δεύτερο βαθμό την υπόθεσή τους.

Η 29χρονη διδακτορική υποψήφια στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο 34χρονος πτυχιούχος Γεωπονικής, που είναι κρατούμενοι από τον περασμένο Ιούνιο –καθώς δεν έχει δοθεί αναστολή στην εκτέλεση των ποινών τους– βρίσκονται υπό την κρίση των δικαστών για την έφεσή τους και ενώ ήδη πολλοί νομικοί έχουν διατυπώσει έντονους προβληματισμούς τόσο για τα στοιχεία βάσει των οποίων οι δύο νέοι καταδικάστηκαν σε πρώτο βαθμό όσο και για την άρνηση της δικαιοσύνης να επιτρέψει την έξοδο τους από τη φυλακή

Απολογία του Περικλή

Με τις απαντήσεις του Περικλή σε ερωτήσεις δικαστών και εισαγγελέα αναλώθηκε το μεγαλύτερο μέρος της απολογίας του:

Ads

Πρόεδρος: Στη Βαρκελώνη συναντήσατε τρομοκράτες;

Περικλής: Όχι.

Πρόεδρος: Στη Βουλγαρία;

Περικλής: Δεν πήγα.

Πρόεδρος: Στον Βόλο [εννοεί «γιάφκα» ΣΠΦ] πήγατε;

Περικλής: Όχι.

Πρόεδρος: Και το αποτύπωμα;

Περικλής: Δεν ξέρω πώς βρέθηκε. Ήξερα μόνο τον Γ.Π. χωρίς να ξέρω τί είναι ΣΠΦ. Ενδεχομένως μέσω της γνωριμίας μου να μεταφέρθηκε το αποτύπωμα (σ.: σε βιβλίο, όπως λέει η δικογραφία).

Πρόεδρος: Ξέρετε τον Μπ.;

Περικλής: Όχι.

Πρόεδρος: Στην Πανεπιστημιούπολη πηγαίνατε;

Περικλής: Ναι, έβγαζα το σκυλάκι βόλτα.

Πρόεδρος: Τι ράτσα;

Περικλής: Πίτμπουλ

Πρόεδρος: Αυτό δεν είναι «σκυλάκι»!

Πρ: Για το DNA στο όπλο (τί έχετε να μας πείτε);

Περικλ: Δεν μπορώ να πω τίποτα. Δεν μιλάμε για μια συγκεκριμένη μέρα που μπορώ να σας πω τί έκανα. Είναι πολύ αόριστο το πώς βρέθηκε.

Εισαγγελέας: Τον Μπ. τον ξέρετε;

Περικλ: Όχι.

Εισαγγ: Τους Ο.Ο. και Γ.Π;

Περ.: Ναι.

Περ.: Ναι. Ήταν κοινωνικές γνωριμίες μου.

Εισαγγ: Γιατί δεν ήρθε η κοπέλα σας να μιλήσει για τον χαρακτήρα σας;

Περ: Έχουμε χωρίσει.

Εισαγγ: Και τί σημασία έχει; Μπορούσε να έρθει παρόλ’ αυτά. Είπατε στην απολογία σας ότι ο πατέρας σας στην κατάθεσή του «λέει βλακείες». Είναι πολύ βαρύς χαρακτηρισμός. Όποιος λέει βλακείες είναι…;

Εισαγγελέας: Για την βία; Την καταδικάζετε;

Περικλής: Προσωπικά δεν ασκώ βία.

Εισαγγ: Κάνατε παρέα με ένα ζευγάρι που έχει ακραίες απόψεις. Ισοπεδώθηκε σχεδόν η Ερμού και δεν βγάλατε ένα κείμενο. Καταστράφηκαν περιουσίες ανθρώπων στο όνομά σας με αφορμή την απόρριψη της αιτήσεως διακοπής ποινής. Γιατί δεν καταδικάσατε;

Περικλής: Δεν καταδίκασα καν ούτε την εναντίον μου απόφαση. Δεν έχω βγάλει κείμενο. Δεν το έκανα εγώ, γιατί να πω κάτι;

Εισαγγελέας: Όταν γίνονται ενέργειες και δεν καταδικάζετε, σημαίνει ότι συναινείτε.

Εφέτης: Είστε υπόλογος μόνο για ό,τι κάνετε εσείς. Έχετε συμμετάσχει σε κάποια ενέργεια;

Περικλής: Όχι.

Ηριάννα: Δεν με νοιάζει αν είναι σκευωρία, αλλά ότι καταστράφηκε η ζωή μου

Ηριάννα: «Είμαι στη φυλακή από τον Ιούνιο . Η ζωή μου άλλαξε δραματικά. Πήρε μια τροπή που δεν την περίμενα. Όσο και αν είχα άγχος για το τότε επικείμενο δικαστήριό μου, πίστευα ότι η αλήθεια μου θα ήταν αυτονόητη. Σαν όνειρο θυμάμαι, γιατί είναι τόσο παράταιρη με τη ζωή μου) τη στιγμή της σύλληψης του Κων/νου. Κοιμόμασταν σπίτι του και τα ΕΚΑΜ έσπασαν τη τζαμαρία. Τον ξύπνησα και θυμάμαι ακόμα το έντρομο βλέμμα του. Μου λέει «κάτσε ακίνητη, κλέφτες είναι». Και μετά μας πήγαν στη ΓΑΔΑ. Ο Κων/νος δεν θα μπορούσε να ξέρει ότι η Ο.Ο. κ ο Γ.Π. είναι μέλη της ΣΠΦ. Το έμαθε μετά τη σύλληψή του. Όταν μου έδωσαν την έκθεση σύλληψής μου να υπογράψω, είδα ένα κατεβατό από άγνωστες λέξεις. Ένα κατεβατό από όπλα. (σ: Η σύλληψη της Ηρ. έγινε το 2012 κι όχι το 2011 που έγινε του Κων/νου). Δεν προφυλακίστηκα, αφέθηκα ελεύθερη και συνέχισα κανονικά τις σπουδές μου. Παράλληλα δούλευα, δίδασκα στο διδασκαλείο ελλ. γλώσσας κ.α. Και μετά ξεκίνησα το διδακτορικό μου. Μετά έγινε η δίκη, καταδικάστηκα για μια οργάνωση τα μέλη της οποίας δεν γνωρίζω. Ως προς τα όπλα το μόνο που με συνδέει με τα συγκεκριμένα αντικείμενα είναι η έκθεση της κ. Μεθενίτη.

Δεν είμαι ούτε στατιστική, ούτε φασματική μονάδα όπως λέει η κ. Μεθενίτη. Είμαι οι κόποι μου που καταστρέφονται.

Και κάτι τελευταίο αν μπορώ: Όλοι μας θέλουμε να ζούμε σε μια ιδανική κοινωνία. Σε μια κοινωνία που προσεγγίζει την ουτοπία. Εγώ εργάζομαι με ανθρώπους που έχουν αφήσει τη χώρα τους, που θέλουν να σταθούν στα πόδια τους. Αυτή είναι η ταυτότητά μου. Να βοηθάω μετανάστες να μάθουν ελληνικά για να σταθούν στα πόδια τους.

Δε με νοιάζει αν είναι σκευωρία, με νοιάζει που έχει καταστραφεί η ζωή μου. Και ο Κων/νος το ίδιο. 8 χρόνια δε μας άφησαν σε ησυχία. Παντρευτήκαμε στο Μεταγωγών.»