«Εάν μείνει το ΔΝΤ είναι πιθανό να πάρουμε μια, σχετικά, καλύτερη συμφωνία για το χρέος. Εάν φύγει, μπορεί να υπάρξει ο πολιτικός χώρος για να ξαναδούμε τις περικοπές στις συντάξεις». Με ανοιχτό αυτό το δίλημμα, όπως το διατυπώνει αξιωματούχος που βρίσκεται κοντά στις διαπραγματεύσεις, αναμένει η Αθήνα την έκβαση του σημερινού Eurogroup όπου θα γίνει και η πρώτη ουσιαστική συζήτηση για την υπόθεση του χρέους.

Ads

Η τελική απάντηση ως προς τη συμμετοχή και τον ρόλο του ΔΝΤ δεν είναι δεδομένο ότι θα προκύψει από τη σημερινή συνεδρίαση – εκείνο, ωστόσο, που έχει φανεί καθαρά τα τελευταία 24ωρα είναι πως κορυφώνονται οι υπόγειες διεργασίες προκειμένου να αποτραπεί η πλήρης απεμπλοκή του Ταμείου και η διασφάλιση της συμμετοχής του στην μεταμνημονιακή εποπτεία έστω και σε έναν ρόλο ειδικού συμβούλου.

Η προσπάθεια αυτή, η οποία κινείται κυρίως από το Βερολίνο, δεν είναι άσχετη με τον «ιό» της ανησυχίας που έχουν σπείρει σε αγορές και ευρωπαϊκές κυβερνήσεις οι πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία και η –λανθάνουσα ακόμη, αλλά υπαρκτή – απειλή ενός νέου κύκλου αποσταθεροποίησης στην ευρωζώνη, εκπορευόμενου αυτή τη φορά από τη Ρώμη.
Στο πλαίσιο αυτό, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος – και εκφραστής του «σκληρού» άξονα – του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν είχε αλλεπάλληλες επαφές χθες και προχθές σε Βερολίνο και Βρυξέλλες προκειμένου να γεφυρωθούν οι διαφορές μεταξύ Ταμείου και Γερμανίας για το μοντέλο και τον μηχανισμό ελάφρυνσης του χρέους.

Σύμφωνα με πληροφορίες από κοινοτικές πηγές, παρέμβαση υπέρ της προσέγγισης υπήρξε και από την ίδια την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, αλλά συνολική συμφωνία μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν έχει επέλθει.

Ads

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει στην αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ από τον ESM και από τα αδιάθετα κεφάλαια του τρίτου Μνημονίου, καθώς και στο ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης θα αφορούν τα 130 δις ευρώ του δανείου του EFSF και όχι τα διμερή δάνεια του πρώτου προγράματος. Πιο κοντά φέρονται να έχουν έρθει επίσης Βερολίνο και ΔΝΤ και ως προς τον χρόνο επιμήκυνσης των δανείων, με τη γερμανική πλευρά να συζητά πλέον τα 8 με 10 χρόνια έναντι 15 που ζητά το Ταμείο. Μέχρι χθες όμως δεν είχε υπάρξει ουσιαστική πρόοδος ως προς το μοντέλο εφαρμογής του γαλλικού μηχανισμού, που συνδέει την απομείωση του χρέους με την ανάπτυξη.

Το σενάριο που παραμένει στο τραπέζι είναι εκείνο της σύνδεσης του μηχανισμού με την επίτευξη δημοσιονομικών στόχων και όχι συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων από την Ελλάδα, με το ΔΝΤ όμως να διατηρεί επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτό το μοντέλο μπορεί να στείλει σήμα εμπιστοσύνης στις αγορές. Στην συζήτηση έχει μπει και η εκδοχή να μην μετάσχει μεν χρηματοδοτικά το Ταμείο, αλλά να έχει έναν ειδικό και ενισχυμένο ρόλο συμβούλου στη μεταμνημονιακή εποπτεία. Όπως λένε πηγές από τις Βρυξέλλες, πρόκειται για την εκδοχή του «έσχατου συμβιβασμού», η ίδια η Γερμανία ωστόσο – παρά την ανοιχτή διαφωνία της με το ΔΝΤ για το χρέος – φέρεται αποφασισμένη να εξαντλήσει τα περιθώρια για την ενεργό εμπλοκή του. Και τούτο, διότι θεωρεί πως στην παρούσα φάση της αναζωπυρούμενης αβεβαιότητας στις αγορές, το Ταμείο θα είναι ο πλέον ισχυρός εγγυητής της διατήρησης της δημοσιονομικής σταθερότητας στην ευρωζώνη.

Οι τελικές αποφάσεις επ’ αυτού θα καθορίσουν και τη μορφή της μεταμνημονιακής εποπτείας – μιας εποπτείας, που ο Ευκλείδης Τσακαλώτος χαρακτήρισε και χθες στη Βουλή «ενισχυμένη». Συνολικά, τα κυβερνητικά στελέχη στην Αθήνα αποφεύγουν τις όποιες εκτιμήσεις έως ότου διαφανούν καθαρότερα θέσεις και προθέσεις στη σημερινή συνάντηση των υπουργών Οικονομικών, ενώ η γενική εκτίμηση είναι πως, σε ό,τι αφορά την εμπλοκή του Ταμείου, όλα θα έχουν κριθεί το αργότερο έως το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου.