Σφραγίδα «μη σκανδάλου» αλλά και πολιτικής δικαίωσης της κυβέρνησης Καραμανλή βάζει η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων που σήμερα κήρυξε αθώους όλους τους κατηγορουμένους για την υπόθεση Βατοπεδίου – μια υπόθεση, που είχε προκαλέσει πολιτική θύελλα κατά την αποκάλυψή της το 2008.

Με την σημερινή του απόφαση, το δικαστήριο έκρινες ουσιαστικά ότι οι πολύκροτες ανταλλαγές εκτάσεων μεταξύ της Μονής και του Δημοσίου δεν αποτελούν σκάνδαλο και ότι οι εμπλεκόμενοι – κατηγορούμενοι δεν ενήργησαν με δόλο.

Μεταξύ των, συνολικά 14, κατηγορουμένων που αθωώθηκαν είναι ο ηγούμενος Εφραίμ και ο δεύτερος τη τάξει στην Μονή μοναχός Αρσένιος, η συμβολαιογράφος Κατερίνα Πελέκη, οι δικηγόροι Διονύσης και Δημήτρης Πελέκης, πατέρας και αδελφός της κατηγορουμένης, ο πρώην πρόεδρος και ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου Πέτρος Παπαγεωργίου και Κωνσταντίνος Γκράτσιος και ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Γεωργίας Κωνσταντίνος Σκιαδάς.

Η υπόθεση Βατοπεδίου είχε γίνει αντικείμενο σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης στην τελευταία περίοδο της κυβέρνησης Καραμανλή, ακολούθησε πολυετή δικαστική διαδρομή με ανακρίσεις από την ειδική εφέτη ανακρίτρια  Ειρήνη Καλού, και εν τέλει έφθασε και στη Βουλή με τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής προς διερεύνηση τυχόν ευθυνών πολιτικών προσώπων, υπουργών της τότε κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.

Η παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο δεν προχώρησε, καθώς όλα τα αδικήματα που είχαν αποδοθεί σε τότε υπουργούς ήταν προ πολλού παραγεγραμμένα.

Καραμανλής: Αποκαλύφθηκε το μέγεθος της αθλιότητας

Η σημερινή αθωωτική απόφαση προκάλεσε την – σπάνια – δημόσια παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή ο οποίος έκανε λόγο για «αθλιότητα» και μεθοδεύσεις που μετήλθαν ύποπτα και ταπεινά συμφέροντα, ιδιωτικά και μικροπολιτικά, ζημιώνοντας τη χώρα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη χρονική περίοδο.

«Η σημερινή απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης», δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός,  «αποκαλύπτει το μέγεθος της αθλιότητας στην υπόθεση  Βατοπεδίου. Αποκαλύπτει τις μεθοδεύσεις που μετήλθαν ύποπτα και ταπεινά συμφέροντα, ιδιωτικά και μικροπολιτικά, για να σκηνοθετήσουν τη σκευωρία. Ο στόχος προφανής: Να πληγεί με κάθε τρόπο η τότε κυβέρνηση.

Συκοφαντώντας, σπιλώνοντας, ταλαιπωρώντας  για χρόνια αθώους ανθρώπους και τις οικογένειές τους. Ζημιώνοντας τη χώρα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη χρονική περίοδο.

Η σημερινή ετυμηγορία κλείνει μια μεγάλη πληγή. Αποκαθιστά την αλήθεια και την τιμή των προσώπων που τόσο άδικα κατηγορήθηκαν. Αφήνει βαρύτατα εκτεθειμένους όσους εμπνεύστηκαν και εκτέλεσαν το ανέντιμο εγχείρημα.  Έστω και αργά, το φώς στο τέλος πάντα νικάει το σκοτάδι».

Ρουσόπουλος: Οι συκοφαντίες κατέπεσαν

Ανάλογου ύφους ήταν και η δήλωση του πρώην υπουργού Θεόδωρου Ρουσόπουλου ο οποίος είχε κατηγορηθεί ότι είχε εμπλακεί προσωπικά στην υπόθεση του Βατοπεδίου. Σε ανακοίνωσή του δηλώνει ότι «συκοφαντίες και άθλιες μεθοδεύσεις κατέπεσαν», ενώ κάνει αναφορά και στον Γιάννη Αγγέλου λέγοντας: «Κρίμα που ο φίλος μου Γιάννης Αγγέλου δεν έζησε να νιώσει αυτήν τη δικαίωση».

Στο στενό συνεργάτη του Κώστα Καραμανλή και τότε διευθυντή του γραφείου του, Γιάννη Αγγέλου, που πέθανε πέρυσι είχε επιβληθεί η ποινή της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και χρηματική εγγύηση 400.00 ευρώ για την υπόθεση Βατοπεδίου.

Το δικαστικό χρονικό της υπόθεσης

Η δίκη για το Βατοπέδι διήρκεσε δύο χρόνια και αφορούσε την παράδοση από τη Μονή στο Δημόσιο της Λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων της, συνολικού εμβαδού περίπου 27 χιλιάδων στρεμμάτων, με αντάλλαγμα ακίνητα του Δημοσίου. 

Η εν λόγω ανταλλαγή που, κατά την δικογραφία, προκάλεσε ζημιά στο Δημόσιο, έγινε την περίοδο 2006 – 2008 και στηρίχθηκε στην προηγούμενη παραδοχή εκ μέρους των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών ότι η αγιορείτικη Μονή έχει στην ιδιοκτησία της τη Βιστωνίδα από το 1080, οπότε της έγινε σχετική δωρεά από τον τότε βυζαντινό Αυτοκράτορα με χρυσόβουλο και άλλα που ακολούθησαν.

Κατά τη δικογραφία, οι κατηγορούμενοι εν γνώσει τους «παρερμήνευσαν το περιεχόμενο των χρυσόβουλων που επικαλείται η Ιερά Μονή, ως τίτλους ιδιοκτησίας, υιοθετώντας τους ισχυρισμούς της με ατεκμηρίωτες και προσχηματικές αιτιολογίες» με αποτέλεσμα οι ενέργειές τους να «πλήξουν τα συμφέροντα του Δημοσίου».

Ωστόσο, το δικαστήριο έκρινε ότι οι κατηγορίες αυτές δεν αποδείχθηκαν και αποφάσισε ομόφωνα την αθώωση των κατηγορουμένων.