Hπιο reprofiling, με επιμήκυνση από πέντε ή -στην καλύτερη περίπτωση- 7,5 έτη στις λήξεις των δανείων και με περιόδους «χάριτος» στις αποπληρωμές, είναι το βασικό σενάριο για την ελάφρυνση του χρέους στις συζητήσεις που έχουν ήδη ανοίξει μεταξύ των δανειστών.

Ads

Με άξονα πάντοτε τη λύση σε τρία στάδια -βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο- που συμφωνήθηκε από τους υπουργούς της ευρωζώνης τη Δευτέρα, οι τελικές εισηγήσεις αναμένεται να μπουν στο τραπέζι του τακτικού Eurogroup της 24ης Μαΐου. 

Ηδη, ωστόσο, οι πληροφορίες δείχνουν ότι το σχέδιο της ευρωπαϊκής πλευράς έχει ως βάση του μια – κατ’ αρχήν  – πενταετή επιμήκυνση, ετήσιο πλαφόν στις αποπληρωμές και εξομάλυνση μόνον στα επιτόκια των δανείων από τον EFSF (τον προσωρινό Μηχανισμό Σταθερότητας).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Τα 4 «αγκάθια» στην τελική ευθεία της συμφωνίας
 
Η επιμήκυνση και τα επιτόκια

Ads

Ειδικότερα, και σύμφωνα με την εισήγηση του μόνιμου Μηχανισμού Σταθερότητας, του ESM, που δημοσιοποίησαν ήδη το Reuters και οι Financial Times, το προτεινόμενο μοντέλο προβλέπει:

• Επιμήκυνση της μέσης περιόδου λήξης των δανείων κατά πέντε έτη στα 37,5 χρόνια

• Θέσπιση πλαφόν στις ετήσιες αποπληρωμές των δανείων στο 1% του ΑΕΠ έως το 2050

• Θέσπιση πλαφόν στο ύψος του επιτοκίου που θα πληρώνει η Ελλάδα για τα δάνεια του EFSF ίσο με 2% έως το 2050.

Το εν λόγω μοντέλο θα εφαρμοστεί μετά το 2018 και βασίζεται σε εκτιμήσεις για ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας 3,1% το 2018, 2,8% το 2019, 2,5% το 2020, 1,5% το 2025 και 1,3% την περίοδο 2030-2060.

Ο μηχανισμός «εξομάλυνσης»

Η ελληνική πλευρά, κατά τις πληροφορίες, θα πιέσει ώστε η πενταετής επιμήκυνση να αυξηθεί στα 7,5 χρόνια, ήτοι οι λήξεις των δανείων να πάνε στα 40 έτη, ενώ πάγιο αίτημα παραμένει και η γενική μείωση των επιτοκίων – ένα αίτημα, ωστόσο, που δεν φαίνεται να έχει τύχη σ’ αυτή τη φάση τουλάχιστον.

Το πιθανότερο, όπως δείχνουν τα μηνύματα από τις Βρυξέλλες, είναι να συμφωνηθεί τελικά ένας μηχανισμός εξομάλυνσης, το οποίο θα προβλέπει σταθερά επιτόκια για συγκεκριμένες περιόδους και μόνον για τα δάνεια που έχουν δώσει ο ESM και ο EFSF και όχι τα διακρατικά δάνεια της ευρωζώνης και τα δάνεια του ΔΝΤ.

Τα διακρατικά δάνεια από τις χώρες της ευρωζώνης ανέρχονται 52,9 δις ευρώ και γι αυτά το πιθανότερο είναι πως δεν θα υπάρξει ούτε επιμήκυνση.

Αντιθέτως, στο θέμα των διακρατικών δανείων ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο πρόωρης εξόφλησής τους, όπως και εκείνων του ΔΝΤ -πιθανόν μέσω εξαγοράς τους από τον ESM.

Μια ακόμη θετική οπσιόν για την Ελλάδα είναι η επιστροφή των κερδών που είχαν από τα ελληνικά ομόλογα οι κεντρικές τράπεζες των χωρών της ευρωζώνης και η ΕΚΤ – μια οπσιόν, πάντως, που δεν αναμένεται να ενεργοποιηθεί πριν από το τέλος του 2018.