Λεγόταν Γκαϊανέ Καζαρτιάν, από την Αρμενία. Η νοσοκόμα, που έδωσε το τραγικό τέλος στη ζωή της, πηδώντας το πρωί του Σαββάτου από το μπαλκόνι του 1ου ορόφου του Γενικού Κρατικού της Νίκαιας, προκειμένου να αποφύγει έλεγχο, και σκοτώθηκε.

Ads

Ο Χάρης Μονβεσιάν, επίσης Αρμένιος, την γνώριζε και έγραψε μερικά λόγια, ανθρώπινα για να την αποχαιρετίσει.

Γράφει στο Facebook, o Haris Movsesian:

«Έμαθα πριν από λίγο ποια είναι η Αρμένισσα «νοσοκόμα» «που πήδηξε από μπαλκόνι νοσοκομείου και βρήκε τραγικό θάνατο»

Ads

ΕΙΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΟΣ από τον χαμό της πολύ αγαπημένης μου, της συντοπίτισσας, Γκαϊανέ Κασαρτζιάν.

Η Γκαϊανε για 5 συνεχόμενα χρόνια είχε αναλάβει τη φροντίδα του, κατάκοιτου από βαρύτατο εγκεφαλικό ,πατέρα μου ο οποίος πέθανε το 2002.

Ευγενέστατη, φιλότιμη, ευχάριστη, πάντα γελαστή, αξιαγάπητη. Γίναμε εύκολα φίλοι.

«Τον αδελφό σου κι εσένα σας νοιώθω σαν αδέλφια μου» μου έλεγε σ’ ένα μνημόσυνο όπου συναντηθήκαμε, πριν δυο βδομάδες.

Ταλαιπωρημένη κοπέλα. Δούλεψε σκληρά. Ασχολήθηκε πολλά χρόνια με τη δύσκολη δουλειά της φροντίδας ηλικιωμένων.

Δεν κράταγε σχεδόν τίποτα για τον εαυτό της. «Για τα παιδιά και για τα εγγόνια» έλεγε… «Σε 2-3 χρόνια, θα γυρίσω, να τα χαρώ κι εγώ»…

«Το Σωματείο των νομίμων είχε αντιληφθεί χθες την παρουσία της και την είχε αναφέρει στην ασφάλεια του νοσοκομείου. Το πρωί που η γυναίκα εμφανίστηκε ξανά η ασφάλεια επιχείρησε να την συλλάβει…»

Λέει η είδηση…

ΚΟΥΦΑΛΕΣ! Τόσο πολύ.
Και η Γκαϊανέ… πρέπει να ήταν πάνω από 25 χρόνια στην Ελλάδα. Τι διάολο… τόσο δύσκολο ήταν να βγουν αυτά τα «κωλόχαρτα»?

Κρίμα. Κρίμα.

Γιατί ρε κορίτσι μου?»

image