Από την Ικαρία έως την ΕΡΤ ήταν ένα 24ωρο δρόμος. Μεσολάβησαν  το Politico, o Guardian, οι New York Times, το BBC και το Euractiv. Ολα τα εν λόγω διεθνή μέσα έπαιξαν εκτενώς, μαζί με το σχετικό οπτικό υλικό, την είδηση ότι ο έλληνας πρωθυπουργός συμμετείχε σε πολυπληθές γεύμα κατά παράβαση των υγειονομικών κανόνων, την ώρα που οι υπόλοιποι πολίτες της χώρας έπαιρναν εντολή από την κυβέρνηση να κλειστούν στα σπίτια τους.

Δεν έπαιξαν την είδηση τα περισσότερα ελληνικά κανάλια κι έπαιξε μισό πλάνο, εκ παραδρομής ενός νεαρού βοηθού παραγωγής,  η ΕΡΤ. Εκεί ακριβώς – στο μισό πλάνο – επήλθε η εμπλοκή. Στο ραδιομέγαρο σήμανε συναγερμός, οι σκηνές που ακολούθησαν περιγράφονται ως «μεγάλης έντασης» από αυτόπτες και αυτήκοες μάρτυρες, και λίγο αργότερα αναρτήθηκε στην αίθουσα παραγωγής ένα κείμενο με ακριβείς γραπτές οδηγίες.

Το κείμενο αποκάλυψε στα social media ο δημοσιογράφος Χρήστος Ξανθάκης και αναφέρει επί λέξει: «SOS -SOS: «ΠΡΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ Δ. ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΑΔΗ (ΤΡΑΠΕΖΙ), ΙΚΑΡΙΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΠΛΑΝΑ ΤΟΥ Δ. ΛΙΓΝΑΔΗ ΟΧΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ».

Κάπως έτσι, και κάπου εκεί, το γεύμα της Ικαρίας συνάντησε την υπόθεση Λιγνάδη. Και έκτοτε η κυβέρνηση ζει το δικό της Streisand effect. Είναι ο επικοινωνιακός όρος με τον οποίο περιγράφεται το φαινόμενο του πολλαπλασιαστή δημοσιότητας–το φαινόμενο κατά το οποίο η προσπάθεια να αποκρυβεί μια πληροφορία οδηγεί  στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, στην υπερπροβολή της ακόμη και σε βαθμό δυσανάλογο της πραγματικής της εμβέλειας.

Το αποτέλεσμα είναι ότι εάν έως χθες το Μαξίμου εγκαλείτο για ζητήματα ισονομίας, σήμερα εγκαλείται και για μείζον ζήτημα ελευθεροτυπίας. Θεσμικά, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ελλειματική. Πολιτικά δεν βιώνει τις καλύτερες στιγμές της.

Στην ΝΔ ελάχιστοι ήταν εκείνοι που θέλησαν, ή μπόρεσαν , να δικαιολογήσουν δημόσια την πρωθυπουργική εικόνα της Ικαρίας. Και όσοι το έκαναν, άνοιξαν περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα έκλεισαν. Ειδικά ο Μάκης Βορίδης και η Ντόρα Μπακογιάννη, δεδομένης και της πολιτικής ευφυίας και εμπειρίας τους, άνοιξαν νέα θέματα. Ο μεν πρώτος είπε πως «ό,τι μέτρα και να πάρεις είναι αναπόφεκτες οι εκδηλώσεις αγάπης σε έναν πολιτικό του διαμετρήματος του Κυριάκου Μητσοτάκη». Η δεύτερη είπε πως «η εικόνα μετράει πάρα πολύ» και ότι «οι υπεύθυνοι της επίσκεψης δεν προστάτεψαν τον πρωθυπουργό στην Ικαρία». Αμφότεροι γέννησαν βαθύτερα ερωτήματα ως προς τα κίνητρά τους, ακόμη και εντός του κόμματός τους.

Ως προς το θέμα των «οδηγιών λογοκρισίας» στην ΕΡΤ, η κυβερνητική γραμμή ήταν άμυνα δια της επίθεσης. Το μπαράζ ανακοινώσεων και ερωτημάτων  του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και του ΚΚΕ έμειναν επί ώρες αναπάντητα από το Μαξίμου και την ΝΔ. Η διοίκηση της δημόσιας τηλεόρασης δεν έδωσε ποτέ σημεία ζωής, η Γενική Διεύθυνση Ενημέρωσης πέταξε την μπάλα στην εξέδρα χωρίς να διαψεύδει την επίμαχη οδηγία, και μόνον αργά το βράδυ ο αρμόδιος υφυπουργός Θεόδωρος Λιβάνιος θυμήθηκε τις αμαρτίες του ΣΥΡΙΖΑ και το «δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε»:

«Χρειάζεται πράγματι μεγάλο θράσος», δήλωσε, «να μιλάνε για την ΕΡΤ οι πρωταγωνιστές των διαγωνισμών με τα βοσκοτόπια. Οι άνθρωποι της ΕΡΤ του Καψώχα και της Ακριβοπούλου. Η δημόσια τηλεόραση από απαξιωμένο όργανο προπαγάνδας, που την είχε καταντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα με αξιοπιστία, πολυφωνία και σεβασμό στη δεοντολογία κερδίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών».
Απάντηση όμως επί της ουσίας, και επί των οδηγιών λογοκρισίας, ούτε εκείνος έδωσε. Κι έμειναν να παίζουν σε 24ωρη λούπα στα social media, τα κομμένα από τη δημόσια τηλεόραση, πλάνα της Ικαρίας και όλο το φωτογραφικό άλμπουμ του Δημήτρη Λιγνάδη όχι «μόνου του», αλλά με τον πρωθυπουργό και τα κυβερνητικά στελέχη.

Μαζί έμεινε και το σχόλιο βετεράνου βουλευτή της ΝΔ. Ο οποίος έλεγε χθες το βράδυ πως η Ικαρία και το θέμα Λιγνάδη «θυμίζουν το Μάτι. Το ναυάγιο της διαχείρισής τους μπορεί να κοστίσει περισσότερο στην κυβέρνηση από όσο η ίδια η ουσία τους»…