Οι πιστωτές κρατούν όλο και πιο σκληρή στάση. Αφήνουν τη διαπραγμάτευση σε εκκρεμότητα παρόλο που οι προθεσμίες πιέζουν. Ημερομηνία επιστροφής των εκπροσώπων της Τρόικας δεν υπάρχει μέχρι στιγμής παρά την τετράωρη τηλεδιάσκεψη που έγινε με το οικονομικό επιτελείο μέχρι τα ξημερώματα. Η άλλη πλευρά επιμένει ότι υπάρχει δημοσιονομικό κενό περίπου 3 δισ. ευρώ για το 2015, η κυβέρνηση δεν μπορεί να το δεχτεί και κατέθεσε σήμερα, μονομερώς, δηλαδή χωρίς την έγκριση της τρόικας τον προϋπολογισμό για τον επόμενο χρόνο. Τι γίνεται τώρα; Στο Μέγαρο Μαξίμου εξακολουθούν να πιστεύουν ότι θα υπάρξει συμφωνία για την επόμενη μέρα μέχρι το τέλος του χρόνου όταν θα ολοκληρωθεί το τρέχον πρόγραμμα προσαρμογής. Γιατί αν αυτό δεν συμβεί, το “σχέδιο Β” των πιστωτών όπως περιγράφηκε από τις Βρυξέλλες είναι η παράταση του μνημονίου που ξέρουμε για έναν χρόνο (τουλάχιστον).

Το πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι οι οι πιστωτές δεν έχουν τη βούληση να στηρίξουν την κυβέρνηση με κάθε τρόπο έχοντας προεξοφλήσει το αποτέλεσμα των εκλογών που έρχονται. Επίσης, θέλουν  να διαμηνύσουν σε όλο το πολιτικό σύστημα ότι τα πράγματα θα είναι δύσκολα για εμάς σε κάθε περίπτωση και απαιτείται εθνική δέσμευση για την πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων και για την συνέχιση της προσπάθειας δημοσιονομικής εξυγίανσης.

Ο αιφνιδιασμός είναι μεγάλος και δυσάρεστος για την κυβέρνηση που αναζητά ένα ισχυρό εκλογικό δίλημμα, συνδέοντας την συνέχιση της θητείας της με την ελληνική παρουσία στην ευρωζώνη και προβλέποντας μαζική φυγή καταθέσεων σε περίπτωση εκλογών που θα βγάλουν τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα. Αλλά αυτού του είδους η κινδυνολογία δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να αποδώσει έστω στοιχειωδώς εάν δεν βάλουν πλάτη οι θεσμικοί εταίροι ψηφίζοντας με τον τρόπο τους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Η αβεβαιότητα και η δυσκολία συνεννόησης με τις Βρυξέλλες βρίσκει την κυβέρνηση σε κατάσταση πολιτικής αδυναμίας αφού τα δύο κόμματα που συνεργάζονται διχάζονται από τον εκλογικό ανταγωνισμό, ενώ οι βουλευτές της συμπολίτευσης αγωνιούν για τη τύχη τους στην εκλογική τους περιφέρεια. Οχι μόνο αυτό, αλλά στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει ρήγμα μεταξύ Βενιζέλου και Παπανδρέου με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη συνοχή του κόμματος μέχρι τις εκλογές. Προσπάθειες για δημιουργία νέου κόμματος στον ενδιάμεσο χώρο εξακολουθούν να γίνονται, χωρίς αποτέλεσμα για την ώρα αλλά και χωρίς τίποτα να έχει κριθεί ακόμη.

Η κρισιμότητα της συγκυρίας ενθαρρύνει φωνές υπέρ της συναίνεσης, είτε με καλή είτε με πονηρή πρόθεση και ζωηρεύει ο διάλογος για το αν θα μπορούσαν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση να συμφωνήσουν στο πρόσωπο που θα εκλεγεί ΠτΔ και στην ημερομηνία των εκλογών.