Μια άλλη τρόικα – με λάμψη από το Χόλιγουντ επισκέπτεται την Ελλάδα – τραβώντας και πάλι τα διεθνή βλέμματα στην Αθήνα και χαρίζοντας λίγο από τη λάμψη της στην κυβέρνηση που έχει θέσει ευατόν σε προεκλογική περίοδο. Αυτή τη φορά επισκέπτες είναι τρεις νομικοί: οι Νόρμαν Πάλμερ και Τζέφρι Ρόμπερτσον, καθώς και η κυρία Κλούνεϊ – Αμάλ Αλαμουντίν οι οποίοι σήμερα συναντήθηκαν με τον υπουργό Πολιτισμού Κώστα Τασούλα και αύριο θα γίνουν δεκτοί από τον πρωθυπουργό με θέμα την διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα.

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση που εξέδωσε ο βρετανικός νομικός οίκος Doughty Street Chambers, τα στελέχη του επισκέπτονται την Ελλάδα ύστερα από πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης. Αναφέρει επίσης ότι πρώτη φορά είχε ζητηθεί η νομική συμβουλή των δικηγόρων του οίκου το 2011.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά το 2011 οι Νόρμαν Πάλμερ και Τζέφρι Ρόμπερτσον, Βρετανοί νομικοί με μεγάλη παρακαταθήκη και σπουδαίες νίκες στον τομέα διεκδικήσεων πολιτισμικής κληρονομιάς, σε συνεννόηση με τον πρόεδρο του Παγκοσμίου Συνδέσμου για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, Ντέιβιντ Χιλ, άρχισαν να διερευνούν τις νομικές λύσεις που η Ελλάδα διαθέτει στη φαρέτρα της σε περίπτωση που η διπλωματική οδός αποδειχθεί αδιέξοδος, με την Αμάλ Αλαμουντίν να είναι ενήμερη και συνυπογράφουσα του νομικού σημειώματος που συντάχθηκε. Το σημείωμα φέρεται να επιδόθηκε στο τότε αρμόδιο υπουργείο αλλά τους κυβερνητικούς κύκλους της εποχής να μην επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο στο tvxs.gr.

Μετά την ολοκλήρωση της σημερινής συνάντησης ο υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τασούλας δήλωσε: «Επί αρκετή ώρα στο γραφείο μου, μαζί με συνεργάτες μου, συζητήσαμε προτάσεις και ιδέες τους για τη νομική διεκδίκηση των Μαρμάρων. Όπως ξέρετε, η Ελλάδα έχει φέρει το θέμα ενώπιον της UNESCO και εντελώς πρόσφατα στο Παρίσι ο παγκόσμιος αυτός οργανισμός εξέδωσε μια ομόφωνη σύσταση προς το Ηνωμένο Βασίλειο, με την οποία ζητά να προσέλθει στη διαδικασία της διαμεσολάβησης με την Ελλάδα. Το θέμα της επιστροφής και της επανένωσης των Μαρμάρων και των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι ένα κορυφαίο θέμα που σταθερά και διαχρονικά η Ελλάδα διεκδικεί. Με σοβαρότητα, πίστη και αισιοδοξία θα κάνουμε το παν για την επίτευξη αυτού του στόχου, που δεν είναι μόνο στόχος της Ελλάδας, αλλά και στόχος εν ονόματι της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Θέλω να ξέρετε ότι οποιαδήποτε γνώμη και πρόταση νομική για την καλύτερη διεκδίκηση των Μαρμάρων είναι καλοδεχούμενη».

Η ξαφνική επίσκεψη της.. τρόικας για τη διεκδίκηση των Μαρμάρων γεννά όμως ερωτήματα. Πρώτα από όλα εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι με την επίσημη πολιτική, όσον αφορά τον επαναπατρισμό των μαρμάρων του Παρθενώνα, να αποκλείει τη νομική διεκδίκηση, η κυβέρνηση προσκαλεί μια ομάδα επιφανών νομικών για να την συμβουλευτεί. Η επίσκεψη των επιφανών νομικών έρχεται μάλιστα λίγες μόλις μέρες μετά από την αποδοχή της UNESCO ως επισήμου διαμεσολαβητή για το θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα, που θεωρήθηκε σημαντική νίκη στη μάχη του να μετατραπεί το ζήτημα από διμερές σε διεθνές. Υπενθυμίζεται ότι η πιθανή νομική διεκδίκηση των Γλυπτών είναι μία λύση που διατυπώθηκε τη δεκαετία του ’80, απορρίφθηκε όμως σαν επίσημη ελληνική πολιτική γιατί ενείχε υψηλό ποσοστό ρίσκου, καθώς μία αρνητική –για οποιονδήποτε- έκβαση θα μπορούσε να βάλει δια παντός φρένο στις αξιώσεις της Ελλάδας.

Το δεύτερο εύλογο ερώτημα που γεννάται είναι το γιατί, ο Doughty Street Chambers, ένας από τους πλέον ακριβούς νομικούς οίκους σε παγκόσμιο επίπεδο στέλνει με δικά του έξοδα τα στελέχη του να διεκδικήσουν την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά. Η ελληνική κυβέρνηση σύμφωνα με το Διαυγεια καλύπτει μόνο τα αεροπορικά έξοδα και τις μετακινήσεις των τριών δικηγόρων και του πρόεδρου του Παγκοσμίου Συνδέσμου για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, Ντέιβιντ Χιλ, που θα κοστίσουν περίπου 11 χιλιάδες ευρώ. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον αγώνα που οι τέσσερις αυτοί επιστήμονες έχουν μέχρι σήμερα δώσει προς την κατεύθυνση της επιστροφής των ελληνικών γλυπτών στον τόπο τους, πράγμα που αποδεικνύεται από τη συμμετοχή τους σε ανάλογες δράσεις αλλά και συνέδρια. Ομως το σενάριο που θέλει τον διεθνή οίκο να θέλει να διατηρήσει καλές σχέσεις με την ελληνική κυβέρνηση για να έχει προβάδισμα σε μία πιθανή «ακριβοπληρωμένη» ανάθεση δε θα μπορούσε να μην περάσει από το μυαλό κάποιου καχύποπτου.

Στο μεταξύ, με τους φωτογράφους να παραμονεύουν για ένα ενσταντανέ με την νιόπαντρη κυρία Κλούνεϊ, δεν είναι άτοπη η κριτική που θέλει την κυβέρνηση να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία της επίσκεψης, για να κλέψει λίγο από τη λάμψη του Χόλιγουντ που εκείνη φέρνει μαζί της. Αυτό μέσα στο προεκλογικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί μετά την ψήφο εμπιστοσύνης της προηγούμενης εβδομάδας και την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας να φουντώνει τις φήμες που θέλουν πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Το θέμα του επαναπατρισμού των μαρμάρων του Παρθενώνα έχει χρησιμοποιηθεί άλλωστε καθ’όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης σαν επικοινωνιακός «άσος στο μανίκι», κάθε φορά που μία κυβέρνηση ήθελα να ενισχύσει το προφίλ της.

Τη δεκαετία του ’80 η ρητορική γύρω από τα γλυπτά του Παρθενώνα χρησιμοποιήθηκε για να ενισχύσει την εικόνα της ανανέωσης της εθνικής ιδεολογίας, της διακήρυξης περί εθνικής κυριαρχίας αλλά και για να σιγοντάρει  την αντιιμπεριαλιστική πολιτική που το ΠΑΣΟΚ έχτιζε. Επί δεξιών κυβερνήσεων το αίτημα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα χρησιμοποιήθηκε για την ενδυνάμωση της εθνικιστικής υπόστασης τους.

Ατράνταχτη απόδειξη της επικοινωνιακής δυναμικής των γλυπτών, αποτελεί άλλωστε η γκάφα του Κώστα Σημίτη τον Οκτώβριο του 2003 που μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς ζήτησε από τον Τόνι Μπλερ την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα ενόψει εκλογών. Ήταν τέτοια η αγωνία του τότε πρωθυπουργού για θετικές ειδήσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν το αρνητικό για την τότε κυβέρνηση κλίμα, που δεν παρατήρησε καν τις κάμερες που τον κατέγραφαν την ώρα που ζητούσε από τον Βρετανό ομόλογο του τον μεγάλο επαναπατρισμό, με το επιχείρημα ότι τούτο «θα είναι χρήσιμο» εν όψει των εκλογών που ήταν και τότε προ των πυλών.