«Τσίπρας, το είδωλο των αριστερών», είναι ο τίτλος του άρθρου της Liberation για την επίδραση της νέας νίκης Τσίπρα στην γαλλική αριστερά και σοσιαλδημοκρατία – μια επίδραση, που ήδη αφήνει ηχηρό αποτύπωμα από το προεδρικό μέγαρο των Ιλισίων έως το γαλλικό Αριστερό Μέτωπο.

Η εφημερίδα εξηγεί, πώς και γιατί, όλο το κεντροαριστερό πολιτικό φάσμα της Γαλλία, από τους σοσιαλιστές έως τους αριστερούς ριζοσπάστες, βλέπει πλέον το «φαινόμενο Τσίπρα» έως τη μεγάλη ευκαιρία ανασύνταξης – ο καθένας για δικούς του λόγους.

«Ποιος στην Αριστερά μπορεί να πει, χωρίς να ψεύδεται, ότι γνώριζε το Αλέξη Τσίπρα στις 28 Φεβρουαρίου του 2012, στην πρώτη του επίσκεψη στο Παρίσι, εν μέσω της γαλλικής προεκλογικής περιόδου;», είναι το ερώτημα με το οποίο ξεκινά η Liberation το άρθρο, για να δώσει αμέσως την απάντηση: «Στους Σοσιαλιστές κανείς. Μόνον ο Πιέρ Λοράν – ο  γραμματέας του Γαλλικού Κομουνιστικού Κόμματος που τον είχε προσκαλέσει εκείνη την ημέρα σε κοινή συνέντευξη Τύπου παρουσία μόλις τριών δημοσιογράφων – μπορούσε να συλλαβίσει χωρίς λάθος το όνομά του. Ακόμη και ο Ζαν-Λικ Μελανσόν δεν γνώριζε ακόμη τον μελλοντικό πρωθυπουργό της Ελλάδας».

«Τρία χρόνια και τρεις εκλογικές νίκες μετά (δύο βουλευτικές εκλογές κι ένα δημοψήφισμα), όλη η Αριστερά κρέμεται πάνω από τον Τσίπρα. Ως πρωθυπουργός, πέρασε από το στάτους του κακού «έλληνα Μελανσόν» στο «παράδειγμα προς μίμηση». Για τους μεν ο Αλέξης Τσίπρας έγινε ο «υπεύθυνος» πολιτικός άνδρας που δικαιώνει την ευρωπαϊκή και εθνική πολιτική του Φρανσουά Ολάντ. Για τους δε είναι το σύμβολο εκείνης της Αριστεράς που «αντιστέκεται» στις πολιτικές της λιτότητας, ένας «μοχλός » για «επαναπροσανατολισμό της Ευρώπης». Σοσιαλιστές, οικολόγοι, κομουνιστές ή μελανσονιστές, άπαντες από το στρατόπεδο της Αριστεράς επικαλούνται την Ελλάδα και τον Τσίπρα για να δικαιολογήσουν τη δική τους στρατηγική στο… Παρίσι».

«Ο Φρανσουά Ολάντ», γράφει η  Λιβερατιον, «δεν διστάζει να εμφανίσει τη νίκη του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ ως επιτυχία των υποστηρικτών του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και του ευρώ και, ταυτόχρονα, ως μια νίκη που έρχεται να νομιμοποιήσει την «αριστερά του ρεαλισμού». Το βράδυ της Κυριακής του τηλεφώνησε για να χαιρετίσει μια «νίκη μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη». Ηταν μια νίκη, που κατά τον Ολάντ, «αποτελεί μήνυμα για την ευρωπαϊκή Αριστερά, η οποία με αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, επιβεβαιώνει ότι το μέλλον της βρίσκεται στην επιβεβαίωση των αξιών, των αρχών της προόδου και της ανάπτυξης, αλλά επίσης και στον ρεαλισμό».

«Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ» προσθέτει η εφημερίδα, «έφερε παντού χαμόγελα. Ηταν η αριστερά που κέρδισε τη δεξιά. Ακόμη και στο Αριστερό Μέτωπο, όπου τις τελευταίες εβδομάδες ο Ζαν Λυκ Μελανσόν είχε πάρει τις αποστάσεις του από τον Αλέξη Τσίπρα. Ο επικεφαλής του κόμματος της Αριστεράς, όχι ιδιαίτερα ευτυχής από τη συμφωνία που υπεγράφη τον Ιούλιο στις Βρυξέλλες, προτίμησε τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και τους στοχασμούς του για ένα Plan B εξόδου από το ευρώ. Ομως, μετά τις εκλογές ο γραμματέας του κόμματος Ερίκ Κοκερέλ διευκρίνισε: «Ποτέ δεν θεωρήσαμε τον Αλέξη Τσίπρα προδότη. Δεν είναι αντίπαλός μας. Έκανε όμως και κακές επιλογές. Σήμερα η νίκη του μας ικανοποιεί, αλλά οι προσεχείς διαπραγματεύσεις θα μας δείξουν αν ο Τσίπρας είναι στο πλευρό της τρόικας ή του λαού».

Την ίδια ώρα, η Liberation σημειώνει ότι «στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, επαναβεβαιώνουν ότι η έξοδος από το ευρώ δεν αποτελεί επιλογή και υπενθυμίζουν ότι «ο Τσίπρας είναι πάντα σύντροφος μας. Κι εμείς ποτέ δεν το ξεχάσαμε αυτό», όπως λέει ο εκπρόσωπος του κόμματος Ολιβιέ Νταρτιγκόλ. Ο Πιερ Λοράν, άλλωστε, ο ηγέτης του κόμματος, βρισκόταν την Παρασκευή μαζί με τον Τσίπρα στην Αθήνα…»