Την πεποίθηση ότι η έξοδος από το Ευρώ βρίσκεται στο «τραπέζι», αν η Ελλάδα καταγγείλει μονομερώς το Μνημόνιο και αρνηθεί την εφαρμογή των συμφωνιών που απορρέουν από τις δεσμεύσεις της, εκφράζει στο tvxs.gr ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Παναγιώτης Ιωακειμίδης. Λίγες ώρες μετά το ταξίδι του σε Λονδίνο και Βρυξέλλες, θεωρεί ότι το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να συμβάλει θετικά στη συζήτηση η οποία διεξάγεται για μεγαλύτερη έμφαση της Ευρωζώνης στην ανάπτυξη, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα επιχειρήσει την όποια προσαρμογή και επαναδιαπραγμάτευση εντός του Μνημονίου.

Ads

Ποιος είναι ο πραγματικός αντίκτυπος του εκλογικού αποτελέσματος στην Ευρώπη και δη στα κέντρα λήψης αποφάσεων; Δυσχεραίνει τη θέση της χώρας ή διανοίγει για εκείνη μία καλύτερη προοπτική;
 
Χθες το βράδυ επέστρεψα από το Λονδίνο και τις Βρυξέλλες, όπου ταξίδεψα ακριβώς την επομένη των εκλογών. Διαπιστώνω ότι οι εξελίξεις δυσχεραίνουν τη θέση της χώρας, στο μέτρο και στο βαθμό που κατά κάποιο τρόπο μορφοποιείται μια κατάσταση μονομερούς καταγγελίας (όχι απλά επαναδιαπραγμάτευσης) των μνημονίων και όλων των σχετικών υποχρεώσεων τις οποίες έχει αναλάβει η χώρα. Από την άλλη μεριά, διανοίγεται μία προοπτική και για την Ελλάδα, διότι μετά την εκλογή Ολάντ στη Γαλλία είναι σε εξέλιξη μία διαδικασία προώθησης της αναπτυξιακής στρατηγικής -κάτι για το οποίο συμφωνεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτό, όμως, προϋποθέτει ότι η Ελλάδα σέβεται το βασικό πυρήνα των δεσμεύσεων τις οποίες έχει αναλάβει. Επομένως, σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να συζητάει και να επαναδιαπραγματεύεται ορισμένα πράγματα. Διαφορετικά, έχω αποκομίσει την αίσθηση ότι αν καταλήξουμε σε μία ολική μονομερή (τονίζω μονομερή) καταγγελία του Μνημονίου, όπως  φαίνεται να επιθυμεί για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν θα υπάρχει πεδίο συνεννόησης με τις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, η Ελλάδα οδηγείται προς αυτή τη λογική και ενδεχομένως εκτός της Ευρωζώνης.
 
Θεωρείτε, λοιπόν, ότι η έξαρση της συζήτησης για μία περισσότερο αναπτυξιακή προσέγγιση της Ευρωζώνης είχε δρομολογηθεί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα στην Ελλάδα;
 
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη επηρεάζει θετικά, με την έννοια ότι συμβάλλει σε αυτή τη διαδικασία, αν και η σχετική συζήτηση είχε ξεκινήσει πριν από τις εκλογές στην Ελλάδα. Ουσιαστικά, ξεκίνησε από το Μάριο Μόντι στην Ιταλία. Έπειτα, αναδείχθηκε ως κύριο σημείο αναφοράς και στόχος του Φρανσουά Ολάντ. Ακολούθησε μια σειρά από άλλες χώρες, όπως η Πολωνία, ακόμη και το Ηνωμένο Βασίλειο. Επομένως, η συζήτηση είχε ούτως ή άλλως δρομολογηθεί. Αυτό το οποίο κατά κάποιο τρόπο καταγράφηκε στην Ελλάδα, ουσιαστικά, υπογραμμίζει την ανάγκη να προχωρήσουμε σε αυτή τη λογική της ανάπτυξης η οποία θα αντιμετωπίσει τις πλέον αιχμηρές επιπτώσεις από την πολιτική λιτότητας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
 
Με άλλα λόγια, εκτιμάτε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα και οι εξελίξεις τις οποίες δρομολόγησε μπορούν να συμβάλλουν θετικά υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρηθούν τα συμφωνηθέντα.
 
Ακριβώς.
 
Υπάρχουν ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες είναι πιθανή η ώθηση της Ελλάδας έξω από το Ευρώ, κατά βάση λόγω της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ;
 
Αυτό που έχω εισπράξει προσωπικά, και το μεταφέρω με κάθε ψυχραιμία, είναι ότι εάν κατά κάποιο τρόπο οδηγηθούμε στην υλοποίηση της θέσης του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στη μονομερή καταγγελία του Μνημονίου και όλων όσων απορρέουν από αυτό, τότε η επιλογή της εξόδου από το Ευρώ είναι στο «τραπέζι».
 
Αποκλείετε το ενδεχόμενο να αποτελούν ένα είδος μπλόφας οι πιέσεις αναφορικά με την εφαρμογή του Μνημονίου στη λογική: take it or leave it; Υπάρχει και η εκτίμηση ότι για μια σειρά από διάφορους λόγους η Ευρωζώνη δεν πρόκειται να διώξει την Ελλάδα από το ενιαίο νόμισμα.
 
Κατά τη δική μου ανάγνωση, δεν μπλοφάρουν. Μολονότι αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν περιθώρια προσαρμογής και επαναδιαπραγμάτευσης ορισμένων σημείων, θέτουν ως προϋπόθεση να παραμείνει «ζωντανό» το πλαίσιο του Μνημονίου.
 
Δικαίως δημιουργεί προσδοκίες η εκλογή Ολάντ στη Γαλλία;
 
Θεωρώ ότι πράγματι δημιουργεί μια νέα προοπτική. Πρώτον, διότι αναδεικνύει την ανάγκη να υιοθετήσει η Ευρώπη μία αναπτυξιακή στρατηγική -κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δεύτερον, διότι υπογραμμίζει τη σημασία να δημιουργηθεί τελικώς ένα ευρωομόλογο (να θεσμοθετηθεί δηλαδή μια κοινή διαχείριση του χρέους), να αλλάξει ο ρόλος της ΕΚΤ, να επιβληθεί ο φόρος για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, κ.ο.κ. Επομένως, διαμορφώνεται μια άλλη προοπτική και φαίνεται ότι τα ζητήματα που θέτει ο Φρανσουά Ολάντ βρίσκουν ευρύτερη υποστήριξη στον ευρωπαϊκό χώρο (Ιταλία, Ισπανία, κ.λπ).