Η κρίση του κορωνοϊού δείχνει τις δομικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας με τρόπο αναλόγως ή και περισσότερο δραματικό από την κρίση χρέους του 2010. Μια οικονομία στηριζόμενη σαν τοξικοεξαρτημένη στον τουρισμό και την κατανάλωση, ιδίως μετά τη χρεοκοπία, μοιραία θα υποφέρει από το διεθνές lock down.

Ads

Διαβάστε επίσης: 

Πρώτον, επειδή στον τουρισμό το «προϊόν» είναι ο ίδιος ο τουρίστας που έρχεται, κι αυτός τώρα δεν θα έρθει, λόγω φόβου αλλά και λόγω οικονομικής αυτοσυγκράτησης. Δηλαδή,  έχουμε απουσία ζήτησης.

Δεύτερον, παρεμφερές, επειδή η κατανάλωση σημειώνει μεγάλη πτώση, και η πτώση θα συνεχιστεί. Οχι μόνο σε αγαθά δεύτερης και τρίτης προτεραιότητας (η πασχαλινή κατανάλωση χάθηκε), αλλά και στα είδη διατροφής: Μετά το πρώτο κύμα στοκαρίσματος, και με το διαθέσιμο εισόδημα να περιορίζεται ή και να μηδενίζεται, όλοι συγκρατούνται. Η πτώση της ζήτησης καταγράφεται ήδη στο λιανεμπόριο που παρέμεινε εν λειτουργία.

Ads

Υπάρχει στρατηγική εξόδου;

Τούτων δοθέντων,  προκαλούν εύλογη απορία οι σπασμωδικές και ημιδιαφανείς ενέργειες της κυβέρνησης για στήριξη του τουρισμού μέσω προβολής και διαφήμισης, την ώρα που ουδείς μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθεί η κίνηση και πάντως όταν οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι οι οι αναμενόμενοι τουρίστες από τις παραδοσιακές χώρες προέλευσης δεν θα έρθουν. Τι να διαφημίσει η Ελλάδα στον έντρομο Γάλλο, Ιταλό ή Γερμανό; Τα γνωστά τέσσερα S; Sun – Sea – Sand – Sex; Το μόνο θα μπορούσε να «πουλήσει» ως εικόνα είναι ότι αποτελεί ασφαλή υγειονομικό προορισμό, αλλά αυτό όυδείς μπορεί να το βεβαιώσει και, κυρίως, δύσκολα μπορεί να γίνει πιστευτό.

Άρα η μόνη τακτική είναι το βλέποντας και κάνοντας. Οποιαδήποτε δαπάνη για τουριστική προβολή τώρα είναι κάψιμο χρήματος. Κυρίως, καμία κίνηση προβολής δεν μπορεί να γίνει πριν καταρτιστεί μια νέα στρατηγική branding προσαρμοσμένη στις νέες συνθήκες: φόβος μετακινήσεων, εξαρθρωμένες αερομεταφορές, αλλά και μεγάλος κίνδυνος εισαγωγής του ιού. Οι ταξιδιωτικές τάσεις θα αλλάξουν ριζικά, όπως αλλάζουν κατά περιόδους λόγω ποικίλων εξωγενών παραγόντων, οικονομικών και γεωπολιτικών, πάντως άσχετων με lifestyle, travel bloggers και influencers του Ιnstagram.

Το φιάσκο Μπιλ Γκέιτς

Αυτές τις απλές σκέψεις δεν τις κάνουν στην κυβέρνηση. Ίσως επειδή είναι εθισμένοι στον επικοινωνιασμό, ίσως επειδή μες στην κρίση κάποιοι βρίσκουν τις ευκαιρίες τους: για αδιαφανή μοιρασιά δημόσιων πόρων, για βόλεμα ημετέρων. Εκτός κι αν βασιλεύουν η ανοησία και η ακρισία. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το φιάσκο του ιστότοπου του ΕΟΤ Greece for Home; Για το οποίο ο υφυπουργός Ακης Σκέρτσος διέσπειρε hoax ότι τον επαινεί ο  Μπιλ Γκέιτς; Και το οποίο hoax αναπαρήγαγαν αμάσητο, χωρίς στοιχειώδες γκλουγκλάρισμα, όλα τα φιλοκυβερνητικά μέσα, και φυσικά χωρίς επανόρθωση όταν απεκαλύφθη το φιάσκο.

Το Υπουργείο Τουρισμού είναι περιττό…

Η αλαζονία της μιντιακής μονοκρατορίας θα οδηγήσει και σε άλλα τέτοια φιάσκα. Αλλά στην περίπτωση της τουριστικής προβολής δεν διακρίνουμε μόνο επαρχιώτικο ερασιτεχνισμό. Διαφαίνεται η μεταφορά των δημόσιων πόρων της τουριστικής προβολής, την μόνης ουσιαστικά λειτουργίας του ΕΟΤ, στους φορείς των επιχειρηματιών: στον ΣΕΤΕ και το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο. Με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 14.4.2020, έως 31 Αυγούστου, όλοι οι κρατικοί και αυτοδιοικητικοί οργανισμοί μπορούν να συνάπτουν συμβάσεις υπηρεσιών και προμηθειών με ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ανάθεση, ανεξαρτήτως της αξίας της σύμβασης και κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων. Με έναν μοναδικό ανάδοχο: την εταιρεία Marketing Greece, κοινό πρότζεκτ του ΣΕΤΕ και του ΞΕΕ. Αιτιολογία: η αντιμετώπιση των συνεπειών του Covid-19…

Οι επιχειρήσεις χρειάζονται στήριξη, αλλά με όρους διαφάνειας και πάντως οριζόντια και αναλογικά με εκατοντάδες άλλους δοκιμαζόμενους κλάδους. Η απευθείας ανάθεση όλης της κρατικής προβολής του τουρισμού δεν είναι στήριξη του κλάδου, είναι αδιαφανής εργολαβία και πάνω απ’ όλα είναι ομολογία του Υπουργείου Τουρισμού ότι δεν μπορεί να κάνει τη μοναδική δουλειά για την οποία υπάρχει. Ε, τότε γιατί να υπάρχει υπουργός, υπουργείο, υπάλληλοι, γενικοί γραμματείς, μετακλητοί, γραφεία τύπου, διοικητικά συμβούλια; Ας καταργηθούν. Τα κονδύλια μπορεί να τα χορηγεί απευθείας το υπουργείο Οικονομικών.