“[…] δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι τα αρνητικά φαινόμενα που εμφανίστηκαν στους ορόφους του ΕΚΕΒΙ, θα διστάσουν να μαγαρίσουν τους ιερούς διαδρόμους του υπουργείου ή ότι η ικανότητα κάποιων να εκμεταλλεύονται γνωριμίες και καταστάσεις, θα εξατμιστεί αυτομάτως μέσα σε ένα πνεύμα δικαιοσύνης και αξιοκρατίας […]” Ο συγγραφέας Γιώργος Παναγιωτάκης, σχολιάζει τους “τίτλους τέλους” του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), στην Κρυσταλία Πατούλη για το tvxs.gr:

Ads

“Παρότι δεν διαθέτω κάποια βαθιά γνώση σχετικά με τα πεπραγμένα του ΕΚΕΒΙ, είχα πάντα μια μάλλον θετική άποψη για αυτό. Μου φαινόταν ότι οι άνθρωποί του, αν μη τι άλλο, δεν τεμπέλιαζαν. Προσπαθούσαν να κάνουν πράγματα για το βιβλίο και ενίοτε τα κατάφερναν.

Ας δεχτούμε όμως ότι υπήρχαν κάποια προβλήματα στη λειτουργία του.

Ας δεχτούμε, για παράδειγμα, ότι κάποιοι είχαν προνομιακή μεταχείριση στα διάφορα προγράμματα και τις δράσεις του ΕΚΕΒΙ ή ότι εμφανίστηκαν ορισμένα κωμικοτραγικά φαινόμενα -όπως η υπόθεση της περιβόητης «λίστας για τη φιλαναγνωσία».

Ads

Ας δεχτούμε, με λίγα λόγια, ότι αυτός ο ανεξάρτητος φορέας θα μπορούσε να τα είχε πάει και καλύτερα.

Στο σημείο αυτό μπαίνει φουριόζος στο κάδρο ο υφυπουργός πολιτισμού και, αντί να επιχειρήσει να διορθώσει τα κακώς κείμενα, προκρίνει την τελική λύση. Καταργεί με συνοπτικές διαδικασίες το ΕΚΕΒΙ και αναθέτει τις αρμοδιότητές του στη διεύθυνση της Γενικής Γραμματείας Πολιτισμού.

Δεν ξέρω… Ίσως ο υφυπουργός να έχει κάποιο μυστικό σχέδιο στο μυαλό του και αυτή του η απόφαση να είναι το έναυσμα για να μετατραπεί η Ελλάδα σε μια χώρα φανατικών βιβλιόφιλων.

Προσωπικά, πάντως, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι τα αρνητικά φαινόμενα που εμφανίστηκαν στους ορόφους του ΕΚΕΒΙ, θα διστάσουν να μαγαρίσουν τους ιερούς διαδρόμους του υπουργείου ή ότι η ικανότητα κάποιων να εκμεταλλεύονται γνωριμίες και καταστάσεις, θα εξατμιστεί αυτομάτως μέσα σε ένα πνεύμα δικαιοσύνης και αξιοκρατίας.

Κυρίως, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ένα τμήμα με ποικίλες αρμοδιότητες, θα μπορέσει να διαχειριστεί καλύτερα τις τύχες του βιβλίου από έναν ολόκληρο οργανισμό αφιερωμένο αποκλειστικά σ’ αυτό.

Ίσως κάποιοι να πουν ότι, στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, είναι πολυτέλεια να ξοδεύονται χρήματα για κάτι που δεν τρώγεται, όπως είναι το βιβλίο. Όταν όμως επιβιώνουν μια χαρά διάφοροι οργανισμοί οι οποίοι λειτουργούν ολοφάνερα σαν τόποι βολέματος πιστών ψηφοφόρων, είναι μάλλον σκανδαλώδες να καταργείται ένας φορέας που έχει να επιδείξει χειροπιαστό έργο.  

Απ’ ότι φαίνεται ο κ. Τζαβάρας είναι θαυμαστής κάποιων διάσημων μεταρρυθμιστών του παρελθόντος όπως ο Αττίλας ή ο Τζένγκις Χαν και προτιμάει να ξεθεμελιώνει από το να επισκευάζει.

Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι, αν ποτέ τον πιάσει πονοκέφαλος, θα βρεθεί ένας άνθρωπος να τον συμβουλέψει να πάρει απλώς μια ασπιρίνη. Γιατί, αν ακολουθήσει το ένστικτό του, οι συνέπειες θα είναι τραγικές…-“

***
Διαβάστε επίσης:
Αλέξης Ζήρας: “Υπήρχε ειλημμένη απόφαση για την κατάργηση του ΕΚΕΒΙ”