Mε ποιους μιλά ο πρωθυπουργός για το δράμα επιβίωσης των καλλιτεχνών; Ποιοι μάνατζερ και επικοινωνιολόγοι του είπαν να περιφρονήσει τους εργάτες της τέχνης; Ποιοι καθοδηγούν τους αυτοφωράκηδες υπουργούς;

Ads

Είχαμε καιρό ν’ ακούσουμε ότι ο πολιτισμός είναι ακολούθημα του τουρισμού. Μας το θύμισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όταν ερωτήθηκε ποια μέριμνα λαμβάνει η κυβέρνηση για τους χιλιάδες απελπισμένους καλλιτέχνες και εργαζόμενους στις καλλιτεχνικές παραγωγές παντός είδους. «Στόχος είναι να ανοίξει και το κομμάτι του τουρισμού με ασφάλεια και το κομμάτι του πολιτισμού που συνδέεται με τον τουρισμό, εσωτερικό και εξωτερικό, επίσης με ασφάλεια», είπε από τηλεόρασεως. Κομμάτια να γίνε, άμα ανοίξει το κομμάτι πολιτισμού… 

Αλλα ποιο συνδέεται με τον τουρισμό, εσωτερικό και εξωτερικό; Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου πιθανόν. Το οποίο εξαντλείται έως τέλος Ιουλίου. Αλλά ακόμη κι αυτό, αν προλάβει να ανεβάσει τρεις-τέσσερις παραστάσεις, δεν σώζει τίποτε, πλην ελάχιστων μεροκάματων, σταγόνα στον ωκεανό της ανεργίας. Τι άλλο; Τα πανηγύρια του Αυγούστου στα χωριά: αυτό το «κομμάτι» συνδέεται με τον εσωτερικό τουρισμό. Αντε, να δουλέψουν και μερικές ορχήστρες. Ισως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να εννοεί ως «κομμάτι» πολιτισμού και τα events στην Ψαρρού και τα full moon πάρτι σε διάφορα Παραντάιζ. Να το δεχτούμε κι αυτό, θα δουλέψουν μερικοί ντι-τζέι, ίσως και μερικοί ντίλερ.

Παρακάτω; Πώς θα επιβιώσουν χιλιάδες ηθοποιοί, τραγουδιστές, μουσικοί, στιχουργοί, συνθέτες, χορευτές, σκηνοθέτες, μεταφραστές, συγγραφείς, ζωγράφοι, σκηνογράφοι, φωτιστές, ηχολήπτες, φωτογράφοι, οπερατέρ, ενδυματολόγοι, φροντιστές, μηχανικοί, ταξιθέτες, οδηγοί, γραφεία δημοσιότητας, γραφίστες, τυπογράφοι, εστιάτορες, ξενοδόχοι και ρουματζήδες, εκατοντάδες ειδικότητες και επαγγέλματα που παράγουν καλλιτεχνικό έργο;

Ads

Πόσοι γνωρίζουν ότι οι καλλιτέχνες φυτοζωούν όλα τα χρόνια της κρίσης; Οι αγαπημένοι μας καλλιτέχνες, που παρ’ όλ’ αυτά εξακολουθούν να γράφουν τραγούδια, να κάνουν ταινίες, να παίζουν θέατρο, να χορεύουν, να ζωγραφίζουν, να γράφουν για τις ζωές μας, τους καημούς και τα μεράκια μας, να συνοδεύουν ευφρόσυνα και στηρικτικά κάθε πτυχή του βίου, να ανοίγουν χαραμάδες, μονοπάτια και λεωφόρους προς το όνειρο.

Δεν ζητάς από την κυβέρνηση να καταλάβει ότι ο σύγχρονος πολιτισμός είναι ταυτότητα, συμβολικό και υλικό κεφάλαιο, πηγή ανάπτυξης — ιδίως από αυτήν την κυβέρνηση που χρησιμοποιεί την τέχνη σαν φόντο για photo call, σε εγκαίνια, σαν επικοινωνιακό βεγγαλικό, που χρησιμοποιεί τους καλλιτέχνες σαν μπουλούκι που  λέει τα κάλαντα στον ηγέτη κι αυτός ίσως ευαρεστηθεί να πετάξει άπαξ χαρτούρα στο καπέλο. 

«Εχει προγραμματιστεί σύσκεψη του πρωθυπουργού με το επιτελείο του υπουργείου Πολιτισμού»… Εχει ακόμη μια ευκαιρία να σώσει κάτι απ΄την υστεροφημία του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά το φιάσκο των voucher και το φιάσκο της καρότσας τραγουδιών: Αντί να καλέσει τους φαιδρούς αυτοφωράκηδες που έχει βάλει στο υπουργείο Πολιτισμού, ας καλέσει στο Μαξίμου μερικούς σπουδαίους καλλιτέχνες, που πονάνε και την τέχνη τους και τον τόπο. Να τους ακούσει. Αυτοί ξέρουν τι χρειάζονται και τι μπορεί να γίνει, διότι εκτός από δημιουργοί είναι και άξιοι επαγγελματίες. Και κουβαλάνε την απεριόριστη αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου, του λαού, οριζόντια και καθολικά, τέτοια που σπανιότατα αξιώνεται ένας πολιτικός. Ας μη φοβηθεί τη λάμψη τους, ας πάρει δωρεάν τη γνώση τους. Κι ας ακούσει την αγωνία τους: είναι η αγωνία ενός λαού που σκουντουφλάει ήδη σ’ έναν κόσμο χωρίς αγκαλιές, χωρίς τραγούδια, χωρίς θέατρα.