Στα θολά νερά της απογοήτευσης, της γενικευμένης απόρριψης και της σχεδόν γενικευμένης αποστασιοποίησης των πολιτών από το κομματικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό έχει εισέλθει η χώρα, με την προοπτική η αντιστροφή της εικόνας αυτής, να φαντάζει αδύναμη και πάντως μακρινή.

Ads

Η έρευνα της Palmos Analysis για το tvxs.gr επιβεβαιώνει αυτό που, λίγο ή πολύ, αισθάνονται και εισπράττουν όλοι όσοι έχουν στοιχειώδη κοινωνική δραστηριότητα: οι πολίτες έχουν απολέσει την εμπιστοσύνη τους στο πολιτικό σύστημα της χώρας, σχετικά με την ικανότητα διακυβέρνησης και επίλυσης των προβλημάτων που αυτή αντιμετωπίζει.

Το κλίμα αυτό αποτυπώνεται – και εξηγεί πλήρως – την εικόνα των κομμάτων, όπως προκύπτει από την πρόθεση ψήφου σε ενδεχόμενες Βουλευτικές Εκλογές. Τα κόμματα του Κυβερνητικού συνασπισμού (ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες) υφίστανται, από τη μία, σοβαρές απώλειες και εμφανίζουν εξαιρετικά χαμηλή συσπείρωση. Από την άλλη, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, παρά την υψηλή της συσπείρωση και τις εισροές από κόμματα του κεντρώου – κυρίως χώρου – δεν δείχνει να πείθει ότι η εναλλακτική που προσφέρει, μέχρι στιγμής, είναι το… γιατρικό για την επίλυση των προβλημάτων των πολιτών.  

Διαβάστε: 

Όσον αφορά τα μικρότερα κόμματα, είτε εκείνα που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τη διαμαρτυρία και την ανατροπή του συστήματος, είτε εκείνα που διατείνονται ότι μπορούν να συμβάλλουν θετικά στην Κυβερνητική διαχείριση, δεν δείχνουν να επωφελούνται ιδιαίτερα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα απογοήτευσης και οργής και πραγματοποιούν “χαμηλές” πτήσεις.

Στα ερωτήματα που αφορούν το δίπολο εξουσίας του πολιτικού συστήματος (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ), οι απαντήσεις τον πολιτών οδηγούν (με αυθόρμητη αναφορά μάλιστα) στο «Κανένας». 43% «Κανένας από τους δύο» στην ερώτηση της καταλληλότητας για την Πρωθυπουργία για τους κ.κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη, 60% αρνητική η γενική αποτίμηση για τις εξαγγελίες και τις απαντήσεις του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, αλλά και 50% αρνητικές προσδοκίες για τις αντίστοιχες δραστηριότητες του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και γενικευμένη δυσπιστία για την υλοποίηση θετικών εξαγγελιών από τους δύο αρχηγούς (σε ποσοστά της τάξης του 55%), αποτυπώνουν ανάγλυφα την αποστασιοποίηση των πολιτών και την απογοήτευσή τους. 

Η επίδραση αυτού του «γκρίζου» περιβάλλοντος στην εκλογική επιρροή των κομμάτων είναι διαφορετική για ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Το κυβερνών κόμμα εμφανίζει εξαιρετικά χαμηλή συσπείρωση (λίγο πάνω από το 30%), αλλά η πλειοψηφία (44%) των ψηφοφόρων του εμφανίζονται μετέωροι (δηλώνουν δηλαδή ή ότι δεν έχουν αποφασίσει ή ότι προσανατολίζονται σε στάση διαμαρτυρίας, όπως άκυρο/λευκό ή αποχή). Αυτό δημιουργεί μεγάλη ρευστότητα και αβεβαιότητα σχετικά με την τρέχουσα εκλογική του επίδοση σε ενδεχόμενες Βουλευτικές εκλογές, ανάλογα με την τελική στάση που θα επιλέξουν να κρατήσουν οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι του που δεν δηλώνουν – ακόμα – πρόθεση μετακίνησης σε άλλο κόμμα. 

Στον αντίποδα, η ΝΔ με ισχυρή συσπείρωση της εκλογικής της βάσης και σημαντικές εισροές από τα κόμματα του μεσαίου χώρου δείχνει να καταγράφει κέρδη, απέχει όμως σημαντικά ακόμα από την αναγκαία δυναμική που θα της προσέδιδε μια πειστική εναλλακτική πρόταση. Από τα μικρότερα κόμματα, φαίνεται να επωφελούνται (κυρίως από τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ) τα κόμματα διαμαρτυρίας/ απόρριψης, ενώ από τα μετριοπαθή κόμματα του κέντρου, μόνο η Δημοκρατική Συμπαράταξη φαίνεται να κρατάει τις δυνάμεις της. 

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ρευστότητα στο εκλογικό σώμα είναι το κυρίαρχο εύρημα της έρευνας και οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν τα σημερινά ευρήματα αποκτήσουν μόνιμα χαρακτηριστικά ή αναπτυχθεί μια άλλου είδους δυναμική.

* Ο Πασχάλης – Αλέξανδρος Τεμεκενίδης, είναι διευθυντής Ερευνών Palmos Analysis