Όλα τά’χαμε οι Τούρκοι μας λείπανε. Κυριολεκτικά στην τούρλα του Σαββάτου, όταν η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στο πιο κρίσιμο σημείο της διακυβέρνησης, πέραν του οποίου κρίνεται η τύχη τους, ενόψει αξιολόγησης που εάν γίνει, θα ξεμπλοκάρει πολιτικά τουλάχιστον άλλον ένα χρόνο, έρχεται ένας Τούρκος καναλάρχης και λέει, μέσες άκρες, πως θα πάρει κανάλι στην Ελλάδα να βγάλει ψυχαγωγικό πρόγραμμα!

Δε φτάνει δηλαδή που επικοινωνιακά η κυβέρνηση αγκομαχάει, έχουμε και τους Tούρκους. Πήρανε μαρίνες, πήρανε τον Αστέρα, τώρα θα πάρουν και κανάλι πανελλαδικό; Σε λίγο τι άλλο θα πάρουν; Πανεπιστήμιο;

Ποιοτική μοριοδότηση

Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Πολύ περισσότερο που ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το ζήτημα με τις τηλεοπτικές άδειες και η κυβέρνηση δέχεται πυρά πανταχόθεν. Νομίζω πως πρέπει εδώ να μπει ένα φρένο.

Είναι γεγονός πως χρειάζεται άμεση ρύθμιση το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Οι καναλάρχες χρωστάνε στις τράπεζες τα μαλλιά της κεφαλής τους. Ορθώς η κυβέρνηση προχωράει σε ρύθμιση. Πλην όμως πρέπει να μπουν μερικά κριτήρια, προαπαιτούμενα που λέμε, κυρίως ποιοτικά και όχι μόνον χρηματικά.

Ο Νίκος Παπάς, κινείται σωστά μεν, αλλά πρέπει να ξεμπλοκάρει τη διαδικασία, καθώς άνευ ΕΣΡ δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα. Ό,τι και να ψηφίσει η Βουλή, εάν δεν υπάρχει ΕΣΡ δεν προχωράει η υπόθεση.

Το πιο σωστό, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι να αξιοποιηθούν δύο πράγματα. Πρώτον κάποιες ουσιώδεις προβλέψεις του προηγούμενου νόμου Ρουσσόπουλου, ο οποίος προέβλεπε μοριοδότηση, έτσι ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος του ενός και μοναδικού χρηματικού κριτηρίου. Το ποιος θα πάρει άδεια δεν πρέπει να απαντηθεί μόνον στη βάση της οικονομικής προσφοράς, αλλά στη βάση κάποιων ποιοτικών παραμέτρων του προγράμματος, έτσι ώστε το ΕΣΡ να μπορεί να επιλέξει. Αυτό θα έδινε τη δυνατότητα να αποκλειστεί κάποιος ανεπιθύμητος επισκέπτης, είτε από Τουρκία, είτε από Σαουδική Αραβία, είτε από Βόρεια Κορέα, είτε από Ιορδανία. Δεν είναι ώρα νομίζω να δίνουμε κανάλια σε χώρες που συν τοις άλλοις, συνεργάζονται με το φανατικό ισλάμ.

Δεύτερον, ο Νίκος Παπάς δεν θα έπρεπε να είχε κανένα απολύτως πρόβλημα με την μεταφορά κάποιων αρμοδιοτήτων στο ΕΣΡ, ώστε να καμφεί η αντίδραση των υπολοίπων κομμάτων. Τι πρόβλημα έχει με το ΕΣΡ η κυβέρνηση; Πλειοψηφία θα έχει ούτως ή άλλως.

Ο χρόνος εξαντλείται

Εάν δεν ξεμπλοκάρει η υπόθεση, τότε, πολύ απλά, δεν πρόκειται να προχωρήσει τίποτα στον χρόνο που απαιτείται, δηλαδή άμεσα και καμμία ρύθμιση δεν πρόκειται να γίνει, τουλάχιστον στο αμέσως επόμενο διάστημα. Όλα δηλαδή κινδυνεύουν να μείνουν στα χαρτιά.

Η Ελλάδα, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, είναι ακόμη μια χώρα ευρωπαϊκή. Δεν είναι χώρα της ανατολής. Οπότε δεν νοείται σε καμία περίπτωση να δωθεί πανελλαδικό κανάλι σε Tούρκους. Νομίζω αυτό είναι σαφές και δεν χρειάζονται περισσότερες διευκρινήσεις.

Ο Νίκος Παπάς, ο οποίος έχει τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή να ταυτιστεί με μια γενναία μεταρρύθμιση, δεν έχει παρά να προχωρήσει ευέλικτα και γρήγορα. Να συγκροτήσει το ΕΣΡ κάνοντας κάποιες τροποποιήσεις, να βάλει ποιοτικά κριτήρια, να υποχρεώσει τους καναλάρχες να πληρώσουν στις τράπεζες – και στο κράτος ενδεχομένως – αυτά που χρωστάνε και να κλείσει το θέμα.

Διότι, ο πολιτικός χρόνος δεν είναι άπειρος.