Στην εξαμηνιαία δημοσκόπηση της εταιρείας ‘To the point’, για την Κεντρική Μακεδονία, δεν υπάρχουν καλά νέα για την Κυβέρνηση, πράγμα φυσικό μετά από την υγειονομική καταστροφή του φθινοπώρου. Η σημαντική υποχώρηση σε όλους τους δείκτες (καταλληλόλητα πρωθυπουργού, πρόθεση ψήφου στην ΝΔ, ικανοποίηση από το κυβερνητικό έργο στην περιοχή) δείχνει τον γενικευμένο χαρακτήρα του πολιτικού φαινομένου, που μόλις ξεκίνησε και κανείς δεν ξέρει πως θα ολοκληρωθεί.

Στην περιοχή όπου κατ’ εξοχήν κατάφερε να κερδίσει την μάχη των συμβολισμών προεκλογικά ο κ Μητσοτάκης, με αιχμή της δημαγωγίας του την συμφωνία των Πρεσπών, στους πρόσφατους επικοινωνιακούς του χειρισμούς φαίνεται να παθαίνει Βατερλό. Τα περί πρόωρων εκλογών, αποδοκιμάζονται ενώ η αποδοχή του ανασχηματισμού περιορίζεται μόλις στο 13%. Για παρόμοιους λόγους, οι εορτασμοί των 200 ετών από την επανάσταση αγνοούνται εντελώς. Όσο φιλικοί κι αν είναι πολιτικά προς την ΝΔ οι Μακεδόνες, τα βλέπουν όλα αυτά από αδιάφορα έως προκλητικά, μέσα από το πρίσμα των χιλιάδων νεκρών και των μυριάδων που ταλαιπωρήθηκαν ή κινδύνευσαν.

Ίσως το χειρότερο, δεν είναι ότι το πλήγμα έρχεται στο παραδοσιακό  προπύργιο, όσο ότι αυτές οι απώλειες δεν είναι δεξιόστροφες, λόγω πχ της μητσοτάκειας κωλοτούμπας ala Zaef, αλλά είναι υπέρ του διαθέσιμου εναλλακτικού πόλου εξουσίας. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον πολύπαθο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι η δημοσκόπηση διεξήχθη ενώ η δημόσια συζήτηση εστιαζόταν στις τάσεις του.

Επίσης, είναι σημαντικό ότι η μείωση της διαφοράς στην πρόθεση ψήφου ήρθε εκεί όπου η διαφορά υπήρξε περίπου η διπλή του εθνικού μέσου όρου (το 2019 προσέγγισε το 15% ) Δεν οφείλεται δε σε η συρρίκνωση της σε αυξημένη συσπείρωση της αντιπολίτευσης, κάθε άλλο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δυσαρέσκεια στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ είναι λιγότερη από εκείνη των ψηφοφόρων άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων …

Έτσι, αρνητική γνώμη εκφράζει το σύνολο των ψηφοφόρων του ΚΚΕ (100%), το 45,5% της Ελληνικής Λύσης, το 57,1% του ΜεΡΑ25, το 39% του ΣΥΡΙΖΑ, το 20,8% του ΚΙΝΑΛ, αλλά και το 10% της ΝΔ. Προφανώς, η σφοδρότητα της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το αίτιο της μεταστροφής. Συνολικά, από τα επίπεδα ακριβώς προ της πανδημίας το 39-27% της ικανοποίησης μετατράπηκε σε 29-32% Αυτό, αν όχι τίποτε άλλο, σημαίνει ότι το πλεονέκτημα της περιόδου «Μωυσέως» έχει εξανεμιστεί προ πολλού.

ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΗΤΑ

Όλοι οι τομείς της κυβερνητικής πολιτικής που σχετίζονται με την οικονομία έχουν ακόμη χειρότερες επιδόσεις, με μερικούς να αποτελούν κόλαφο όπως για παράδειγμα το θέμα της αντιμετώπισης της ανεργίας, όπου οι αρνητικές γνώμες είναι 66,3% έναντι μόλις 12,4% θετικών γνωμών. Χειρότερη είναι η κρίση των ψηφοφόρων για την ανεργία  ακόμη και από ότι για την πολιτική παιδείας της κας Κεραμέως (58-12%).

Στην ατζέντα «κράτος» αντιθέτως η κυβέρνηση διασώζεται διατηρώντας θετικό ισοζύγιο στα θέματα ασφαλείας, δημόσιας διοίκησης ενώ και στο μεταναστευτικό οι πολλές αρνητικές γνώμες μάλλον εκφράζουν ένα ετερόκλητο σύνολο, με πολλές αντιρρήσεις να έρχονται ως απαίτηση ακόμη πιο απάνθρωπης στάσης.

Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο πόλους σημειώνεται και μια παράδοξη ισοπαλία: Στη διαχείριση της πανδημίας οι γνώμες είναι ακριβώς μοιρασμένες (40,5% θετικές και άλλες τόσες αρνητικές). Στην κατ’ εξοχήν αποτυχία της κυβέρνησης και στην κατ’ εξοχήν παθούσα περιοχή οι εκλογείς φαίνονται να της χαρίζονται!

Ο ένας λόγος είναι ο συνεχιζόμενος τρόμος αφού παρά την  σχεδόν πλήρη υποχώρηση του δευτέρου κύματος ,οι Θεσσαλονικείς κοιμούνται με το όπλο παρά πόδα. Μόνο ένας στους τρεις ευελπιστεί στην Μακεδονία σε επιστροφή στην κανονικότητα εντός του 2021. Ο παθών είναι αλλιώς  και σίγουρα η όλη στάση των Μακεδόνων θα είναι πολύ διαφορετική από των υπολοίπων στα θέματα αυτά.

Αυτό έχει σημασία και για όσους υπολογίζουν σε μια έκρηξη χαράς από την «απελευθέρωση» που θα επιφέρει η επίτευξη συλλογικής ανοσίας (η κτηνιατρικώς αποκαλούμενη «αγέλης»). Πολλοί διαβλέπουν ότι αυτή η χαρά θα σπεύσει να εκδηλωθεί με ψήφο ευγνωμοσύνης υπέρ Μητσοτάκη στην κάλπη των πρόωρων. Πλανώνται πλάνη οικτρά γιατί η άρση του τρόμου από την ψυχή των ανθρώπων θα οδηγήσει σε ισχυρές φυγόκεντρες τάσεις από αυτά που συγχωρούν, θέλοντας και μη, όσο ο κίνδυνος συνεχίζεται.

Σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πετύχει να αναδείξει το εκούσιο στοιχείο στις καταστροφικές πολιτικές επιλογές. Όσο η συζήτηση περιορίζεται στα διαχειριστικά το πολιτικό της αποτύπωμα θα είναι αβαθές. Θα αντιμετωπίζεται ευχερώς με επικοινωνιακούς όρους με όλο τον μηχανισμό να προβάλλεται επιδεικτικά πως κάνει «ό,τι το ανθρωπίνως δυνατόν». Αυτό που μετράει, κι εδώ,  είναι η πρόθεση

Κυρίως όμως οφείλεται στην επιτυχία της κυβέρνησης και των υποστηρικτικών ΜΜΕ, στο να διαβάζεται η πανδημία με όρους δημόσιας τάξεως. Ο κ Χαρδαλιάς συμβολίζει εμβληματικά αυτή την δυστοπία, με την ανοικτή υποκλοπή της ατζέντας δημόσιας υγείας. Κι όσο κι αν επιχειρησιακά αυτό κοστίζει, σε πολιτικό επίπεδο αποτελεί απόδειξη στρατηγικής υπεροχής μαρτυρώντας την επιτυχή μεταφορά του εστιασμού από την προετοιμασία του «υπεύθυνου» κράτους στην δαιμονοποίηση και την καταστολή του «ανεύθυνου» πολίτη.

Αυτό και μόνο είναι σοβαρός λόγος να επανεξεταστεί η αποτελεσματικότητα της ασκούμενης αντιπολίτευσης στο ζήτημα Όχι μόνον όσον αφορά το βάθος και την θεμελίωση της κριτικής της αλλά  κι όσον αφορά την λαθραία μετατόπιση του κέντρου βάρους της υγειονομικής πολιτικής.