Τα στοιχεία που έγιναν γνωστά για την πορεία της οικειοθελούς αποκάλυψης αδήλωτων εισοδημάτων, δείχνουν ότι περίπου 70.000 φορολογούμενοι έσπευσαν να δηλώσουν περί τα 5 δισ. ευρώ και να πληρώσουν 300 εκατ. ευρώ φόρων, προκειμένου να αποφύγουν μεγαλύτερα πρόστιμα και προσαυξήσεις εάν τους ανακάλυπτε η εφορία με τους ελέγχους της.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες, μάλιστα, εκτιμούν ότι το νούμερο θα αυξηθεί αρκετά διότι θα εμφανιστούν και άλλοι ενδιαφερόμενοι μέχρι να λήξει η σχετική προθεσμία.

Το ενδιαφέρον είναι ότι το επόμενο διάστημα θα φτάσουν στα χέρια της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), στην οποία υπάγονται πλέον όλες οι υπηρεσίες της εφορίας, στοιχεία για καταθέσεις αλλά και άλλες κινητές αξίες που έχουν στην Ελλάδα και άλλες 54 χώρες πρόσωπα με ελληνικό Α.Φ.Μ., ενώ του χρόνου θα φτάσουν και τα στοιχεία από άλλες 30 χώρες.

Η ανταλλαγή των στοιχείων γίνεται στο πλαίσιο των Κοινών Προτύπων Αναφοράς (Common Reporting Standards – CRS) του ΟΟΣΑ που έχουν υιοθετήσει 84 χώρες οι οποίες θα ανταλλάσσουν μεταξύ τους κάθε χρόνο στοιχεία για τις καταθέσεις και τις άλλες κινητές αξίες των πολιτών τους.

Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, για παράδειγμα, θα συγκεντρώσει τα στοιχεία των καταθέσεων Ελλήνων για να τα στείλει στην Αθήνα και αντιστρόφως.

Η διεθνής κρίση έχει πιέσει τους προϋπολογισμούς όλων των κρατών και έτσι οι πολιτικές ηγεσίες αποφάσισαν να στριμώξουν το μαύρο χρήμα που φτάνει σε δυσθεώρητα ποσά.

Η Ελλάδα βρίσκεται, δυστυχώς, στην έκτη θέση των χωρών που έχουν σε φορολογικούς παραδείσους το μεγαλύτερο ποσοστό κρυμμένου πλούτου σε σχέση με το εθνικό εισόδημά τους (ΑΕΠ), όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποίησαν ερευνητές από πανεπιστήμια της Νορβηγίας, της Δανίας και των ΗΠΑ (Μπέρκλει) με βάση στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών.

Τα στοιχεία ανέδειξαν το γεγονός ότι διαχρονικά τεράστια ποσά έφυγαν στο εξωτερικό χωρίς να φορολογηθούν, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι σήμερα ένα πτωχευμένο επί της ουσίας Κράτος, την ίδια στιγμή που κάποιοι πολίτες του συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πλέον προνομιούχους φοροφυγάδες παγκοσμίως.

Επομένως η λογική υποδεικνύει ότι υπάρχει έδαφος για να αναζητηθεί φορολογητέα ύλη που φυγαδεύθηκε στο εξωτερικό και ότι τα ποσά που δηλώνονται τώρα οικειοθελώς αποτελούν ένα πολύ μικρό τμήμα του συνόλου, αφού η προσπάθεια ξεκίνησε αργά, πολλά χρόνια μετά την εκδήλωση της κρίσης.

Στην πραγματικότητα, είχαν και στο παρελθόν δοθεί κίνητρα για επαναπατρισμό αδήλωτων εισοδημάτων, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού δεν υπήρξε τότε το «φόβητρο» των ελέγχων που τώρα έχουν ενταθεί, ούτε η απειλή της ανταλλαγής φορολογικών στοιχείων με άλλες χώρες.

Το σύστημα έχει πάντως τα κενά του, αφού ορισμένες χώρες δεν συμμετέχουν στα CRS και δεν θα παράσχουν στοιχεία. Μεταξύ αυτών είναι το Ντουμπάι, αλλά και οι ΗΠΑ. Οι τελευταίες συλλέγουν μεν στοιχεία για τις καταθέσεις Αμερικανών στο εξωτερικό, αλλά δεν δίνουν πληροφορίες για τις καταθέσεις ξένων στη χώρα τους, με αποτέλεσμα σε ορισμένες Πολιτείες που έχουν και χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές να υφίστανται φορολογικοί παράδεισοι.

Η φορολόγηση του πλούτου που έχει φυγαδευθεί έξω χωρίς να φορολογηθεί είναι «ιερό» καθήκον της Πολιτείας και μένει να φανεί η αποτελεσματικότητά της στην αξιοποίηση των στοιχείων που θα φτάσουν στα χέρια των φορολογικών αρχών.

Πηγή: ΕΡΤ