Ο εορτασμός της επετείου της Εθνικής Αντίστασης 1941 – 1944 στη χώρα μας σηματοδοτεί ορισμένα χαρακτηριστικά τα οποία δεν μπορούμε να τα βρούμε σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης. Στο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο η Ελλάδα έλαβε μέρος παρά τη θέλησή της.  Υπήρξε δε η πρώτη χώρα σε ολόκληρη την κατεχόμενη από το Γερμανικό στρατό Ευρώπη, εκτός των ουδετέρων, η οποία δίδαξε τον κόσμο ότι οι άνθρωποι του λαού μιας μικρής χώρας που έχουν βαθιά ριζωμένη μέσα τους την έννοια της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της ανδριωσύνης δεν σκύβουν το κεφάλι σε κανένα δυνάστη όσο μεγάλος και δυνατός να είναι αυτός. Και ακόμα ότι, καμία ήττα δεν είναι αιώνια.

Ο λαός αυτός πολέμησε πάνω στα παγωμένα βουνά της Ηπείρου τον πολυπληθέστερο και άριστα εξοπλισμένο εχθρικό φασιστικό στρατό, τον Ιταλικό. (Η Ιταλία ένα άλλο μέλος της Συμμαχίας του ΄Άξονα) τον οποίο όχι μόνο αναχαίτισε και ανέτρεψε τις πείσμονες επιθέσεις αλλά στη συνέχεια ύστερα από σκληρές και ατέλειωτες μάχες μέσα σε λίγους μήνες κάτω από αντίξοες συνθήκες τον κατανίκησε και τον έτρεψε σε φυγή, εγκαταλείποντας βέβαια στο τέλος 15.000 περίπου νεκρούς στα πεδία των μαχών και πολύ περισσότερους τραυματίες, ανάπηρους και κρυοπαγημένους.

Μετά ο πλέον ισχυρότερος την εποχή εκείνη σιδηρόφρακτος, τεθωρακισμένος και μηχανοκίνητος στρατός του 20 ου αιώνα, ο Γερμανικός αφού είδε ότι οι σύμμαχοί τους δεν μπορούν,  επετέθη στις 6 Απριλίου 1941 στην αγωνιζόμενη σε δύο μέτωπα Ελλάδα. Κι έτσι τα ματωμένα  και  ταλαιπωρημένα Ελληνόπουλα του Ελληνικού στρατού βρέθηκαν από τη μία στιγμή στην άλλη από νικητές μαχόμενοι επί 216 ημέρες, ηττημένοι και η πατρίδα τους κάτω από το πέλμα ενός κατακτητή. Τούτος όμως ο λαός, ο Ελληνικός, δεν σκύβει το κεφάλι.  Από τις πρώτες ημέρες της Γερμανικής κατοχής άρχισε να αντιστέκεται αναπτερώνοντας το ηθικό από τη μία άκρη της χώρας ως την άλλη, στην αρχή μεμονωμένα, μετά δημιουργώντας τις μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις καλώντας τον λαό σε απελευθερωτικό αγώνα.

Έτσι δημιουργήθηκε η μεγάλη μας Εθνική Αντίσταση,  απ’ τα πιο προοδευτικά στοιχεία του λαού και σιγά σιγά θέριεψε και δημιουργήθηκε καθολικότητα στην συμμετοχή του λαού με πρωτοπορία τους νέους, αγόρια και κορίτσια, αλλά και όλες τις ηλικίες και κατηγορίες, όπως αγρότες, αστοί  πολίτες πόλεων, φοιτητές, κλήρο κλπ. Η Εθνική Αντίσταση είχε δράση στις πόλεις και την ύπαιθρο. Στα χωριά στην ορεινή περιοχή υπήρχε αντάρτικός στρατός  δηλαδή στρατιωτική αντίσταση και στις πόλεις δρούσαν οι αντιστασιακές οργανώσεις. Η Αντίσταση των Ελλήνων συνεχίστηκε αδιάλειπτα χωρίς κενά μέχρι την τελευταία μέρα της αποχώρησης του Γερμανικού Στρατού.

Έτσι οι Γερμανοί καθ ‘ όλη τη διάρκεια της κατοχής ήταν αναγκασμένοι να διατηρούν 10 με 11 μεραρχίες μάχιμου στρατού στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να μην μπορεί  η Βερμαχτ να στείλει ενισχύσεις στον Ρόμμελ στη Μ. Ανατολή. Ενωμένοι λοιπόν οι Έλληνες ανατίναξαν τη Γέφυρα του Γοργοποτάμου κατακτώντας μία ακόμη νίκη εις βάρος των κατακτητών Ιταλών και Γερμανών και εμείς σήμερα γιορτάζουμε αυτή ακριβώς την επέτειο η οποία πραγματοποιήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1942.

Εδώ λοιπόν δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της Εθνικής μας Αντίστασης το μοναδικό φαινόμενο ομαδικού ηρωισμού ενός λαού στην Ευρώπη.  Την πραγματοποίηση των ηρωισμών αυτών βρισκόμαστε μπροστά σε μία κατακόρυφη εκτίναξη της ψυχής που δίνει στον άνθρωπο τη δύναμη να αναμετρηθεί με τον θάνατο για την ελευθερία και τα ιδανικά του, να τον δεχτεί ως μία πιθανότητα και να τον περιφρονήσει ή να τον αγνοήσει.

Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα από την κατεχόμενη Ευρώπη που οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν να κάνουν πολιτική επιστράτευση για να πάρουν εργάτες, τεχνίτες και διάφορες ειδικότητες για τα πολεμικά τους εργοστάσια γιατί η Αντίσταση κατάφερε να κάψει όλα τα αρχεία των αρμόδιων Υπουργείων. Όλα αυτά βέβαια επετεύχθησαν με εκατόμβες αίματος,  τις διαδηλώσεις, τις συγκρούσεις, τον αγώνα του αδάμαστου Ελληνικού Λαού.

Ο Γερμανικός Ναζισμός με επικεφαλή τον Χίτλερ και το επιτελείο του κατέλυσε κάθε νόημα και αξίωμα ηθικής, δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ιδιαιτεροτήτων και κάθε έννοια δημοκρατίας, ελευθερίας, ανεξαρτησίας.  Βασάνιζαν, προκαλούσαν ανείπωτη δυστυχία και πόνο, δολοφονούσαν μεθοδικά άλλους συνανθρώπους τους επι έξι ολόκληρα χρόνια αφιονισμένοι από την κοσμοθεωρία της ανώτερης φυλής που έπρεπε οι άλλοι λαοί να την υπηρετούν γι’ αυτό το λόγο οι  λαοί άλλος λίγο άλλος περισσότερο άρχισαν να αντιστέκονται και οι πατριώτες κάθε χώρας πολέμησαν με γενναιότητα και αυταπάρνηση την θηριωδία και την απανθρωπιά των Γερμανών κατακτητών.

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ήταν απλά ένας αιματηρός πόλεμος.  Υπήρξε ο πόλεμος της ανθρωπότητας εναντίον του Ναζισμού, του Φασισμού και του Μιλιταρισμού για τη διάσωση των ανθρωπίνων αξιών και ιδεών.  Η νίκη του συνεπώς θα παραμείνει ως το πιο σημαντικό γεγονός και το πιο αξιοσημείωτο του 20 ου αιώνα.

Όταν τερματίστηκε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και αποχώρησαν οι Γερμανοί από την Ελλάδα αφού είχαν παραδοθεί άνευ όρων στις Μεγάλες Δυνάμεις οι οποίες ήταν και συμμαχικές δυνάμεις της Ελλάδας άφησαν πίσω τους μία καθόλα κατεστραμμένη χώρα.  Είχαν καταστρέψει και κάψει όλες τις υποδομές είχαν ανατινάξει σιδηροδρομικές γραμμές, τα βαγόνια των τραίνων και άλλα πολλά, για να αναφερθούμε στα ολοκαυτώματα ολόκληρων χωριών και περιοχών που κάηκαν εξολοκλήρου με άμαχο πληθυσμό που σφαγιάστηκε δηλαδή ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά.

Η αιτιολογία ότι ήταν πόλεμος και συμβαίνουν αυτά δεν ισχύει, διότι οι Ναζί καταπάτησαν κάθε έννοια που περικλείει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν διαγράφονται ποτέ.  Εδώ λοιπόν σ’ αυτό ακριβώς το σημείο μπαίνει η δημιουργία και ο ρόλος του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών.

Οι δίκαιες αξιώσεις και απαιτήσεις της Ελλάδας δεν ικανοποιήθηκαν ούτε κατ’ ελάχιστον.  Αδιαφιλοκίνητη  είναι πάντως η διπλωματική υπεροψία με την οποία η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας απέρριπτε επί δεκαετίες τις Ελληνικές διεκδικήσεις.  Θεωρούμε ότι με τον πολύχρονο αγώνα μας πέρα και πάνω από τις κομματικές αντιπαραθέσεις καταφέραμε και σφυρηλατήσαμε ένα πατριωτικό πανδημοκρατικό μέτωπο διεκδίκησης, γεγονός που αποτελεί πολιτική κατάκτηση που οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να αξιοποιήσουμε.

Δυστυχώς στον 21ο αιώνα βλέπουμε φαινόμενα αναβίωσης του ναζισμού και φασισμού, και αυτό πρέπει όλες οι χώρες , οι ηγεσίες και οι λαοί τους να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους για να μη ξαναζήσει η ανθρωπότητα έναν τέτοιο τρομερό εφιάλτη ξανά.  Για όλους αυτούς που αφήσανε τα κόκκαλά τους στην Αλβανία, στα βουνά μας, στα καμένα χωριά μας, στα μπουντρούμια στους χώρους βασανισμού, στους εκτελεσμένους από άκρο σε άκρο όλης της χώρας. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ. ΑΘΑΝΑΤΟΙ ! !

* Αλεξάνδρα Αποστόλου Σάντα. Εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Των Οφειλών της Γερμανίας στην Ελλάδα.