Με την διαδικασία της αξιολόγησης να εισέρχεται στην τελική στροφή και τη συζήτηση για το ελληνικό χρέος να έχει ξεκινήσει, θα ήταν χρήσιμο να οριοθετηθούν μια σειρά από αντικειμενικά συμπεράσματα σε σχέση με το τι πέτυχε η Ελλάδα και η κυβέρνηση σε αυτή την διαπραγμάτευση και σε ποια σημεία οδηγήθηκε σε υποχωρήσεις. Με δεδομένο ότι η εξέλιξη των συζητήσεων ενδέχεται να μεταβάλλει θετικά μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, θα ήταν σε αυτή τη φάση απαραίτητο να εξετάσουμε σφαιρικά τις εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα.

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας είναι προφανώς η συζήτηση για το χρέος. Βάση αυτής της συζήτησης δεν αποτελεί πλέον μια αόριστη πολιτική υπόσχεση, αλλά η δημιουργία ενός αντικειμενικού μηχανισμού παρέμβασης στο ελληνικό χρέος, η ενεργοποίηση του οποίου δεν θα υπόκειται σε πολιτικές αποφάσεις, αλλά σε αντικειμενικά δεδομένα. Ένας τέτοιος μηχανισμός μπορεί να περιλαμβάνει πολλά τεχνικά εργαλεία ελάφρυνσης χρέους και βελτίωσης των όρων και των παραμέτρων διαχείρισης του.

Δεύτερη κατάκτηση της ελληνικής πλευράς, είναι η μείωση της έντασης της λιτότητας σε σχέση με τα δύο προηγούμενα προγράμματα. Τα μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα αποτελούν την βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η προσπάθεια για την εξαίρεση της μεγάλης πλειοψηφίας των εισοδημάτων από νέες περικοπές. Αυτή η αλλαγή των όρων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, θωράκισε τις κύριες συντάξεις και τα χαμηλά εισοδήματα.

Σε ένα τρίτο επίπεδο, αυτό των πολιτικών συμμαχιών στην Ευρώπη, η χώρα μας πλέον δεν είναι μόνη. Πολλές ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο στηρίζουν πλέον τις ελληνικές θέσεις. Η Ελλάδα δεν είναι απομονωμένη, αντίθετα βρίσκεται στην καρδιά ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού μετώπου ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική της λιτότητας και της οπισθοχώρησης των κοινωνικών και θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η ισχυροποίηση αυτή διαδραμάτισε ουσιαστικό ρόλο στην ανάσχεση ακραίων απαιτήσεων και επιδιώξεων, οι οποίες εμφανίζονταν συνεχώς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Οι τελευταίες δυσκολίες

Το ερώτημα, όμως, που τίθεται από πολλούς συμπολίτες μας είναι, αν όλα αυτά αποτελούν περισσότερο μια θεωρητική αφήγηση κι αν τελικά οι τρέχουσες εξελίξεις είναι εντός του πολιτικού και ιδεολογικού πλαισίου του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές, ότι αντίστοιχα ερωτήματα αυξάνονται και υπό το βάρος του συμβιβασμού που απαιτήθηκε για να φτάσουμε μέχρι εδώ. Τα δημοσιονομικά μέτρα τα οποία αξιώθηκαν για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, παρόλο που δεν έχουν καμία σχέση με τα προηγούμενα βίαια πακέτα λιτότητας, προφανώς δεν αποτελούν στόχους, ούτε προτεραιότητες μας.

Τα δεδομένα, ωστόσο, που έχουμε μπροστά μας, σε συνδυασμό  με τα ενθαρρυντικά πρόσφατα δημοσιονομικά αποτελέσματα, αναμφισβήτητα, μας επιτρέπουν να είμαστε αισιόδοξοι για ουσιαστική αλλαγή πορείας και  στρατηγικής εξόδου από την κρίση. Έτσι, η μηδενιστική προσέγγιση των πραγμάτων, η οποία, σκοπίμως, καλλιεργείται από την αντιπολίτευση, μόνο ως πολιτική μικροψυχία μπορεί να εκληφθεί, καθώς βρίσκεται απέναντι  ακόμα και από εκτιμήσεις των ίδιων των θεσμών, που κάνουν λόγο για ρυθμούς ανάπτυξης μέσα στο 2016. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει αυτομάτως ότι δεν υπάρχει επίγνωση των δυσκολιών που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ούτε ότι υπάρχουν περιθώρια θριαμβολογίας.
Χρειάζονται νηφάλια και συνετά βήματα για να ευοδωθούν οι καρποί των μαχών που δώσαμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε με επιμονή και σε πείσμα όσων επενδύουν στην αποδόμηση του κυβερνητικού αριστερού παραδείγματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όλο αυτό το διάστημα πάλεψε σκληρά και θα συνεχίσει να παλεύει, διατηρώντας τις ιδεολογικές και αξιακές του αναφορές. Οι επώδυνες υποχωρήσεις στην διαπραγμάτευση θα πρέπει να αποτελούν σημεία ανάλυσης και ενδυνάμωσης της εμπειρίας της Αριστεράς στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής και στην κατανόηση του διεθνούς περιβάλλοντος.
Το βάρος, όμως, τώρα πέφτει στην δημιουργία όσο πιο ευνοϊκών συνθηκών γίνεται για την οριστική έξοδο από την ύφεση. Παραμένουμε όρθιοι, η κοινωνία και οι πολίτες θα αισθανθούν άμεσα την αλλαγή του οικονομικού κλίματος και με υπομονή και επιμονή θα καταφέρουμε αυτές να είναι οι τελευταίες δυσκολίες στις οποίες υποβάλλεται ο ελληνικός λαός. Με πυξίδα τα ιδανικά και τις θέσεις της Αριστεράς θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε για οριστική ρήξη με το παλιό και σε αυτή την μάχη όσες δυσκολίες κι αν συναντήσουμε θα παραμείνουμε όρθιοι.