Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν περνάει μέρα που να μη μας θυμίζει ότι είναι μια αυταρχική Δεξιά, στην οποία τον τόνο της πολιτικής τον δίνουν καθημερινά στελέχη προερχόμενα από τη μισαλλόδοξη Ακροδεξιά.

Ads

Με γνήσιο εκφραστή της ακροδεξιάς συνείδησης, όπως συνήθως συμβαίνει, τον Άδωνι Γεωργιάδη. Αυτόν που και στην άλλη υπόθεση δολοφονίας άοπλου παιδιού από την αστυνομία, του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου το 2008, είχε και πάλι πάρει θέση υπέρ του δολοφόνου. Δηλώνοντας και τότε ότι ο αστυνομικός «έπραξε σωστά», όπως κατέθεσε πρωτόδικα η σύζυγος του Επαμεινώνδα Κορκονέα, του αστυνομικού που πυροβόλησε και σκότωσε τον Γρηγορόπουλο.

Αυτή τη φορά ο Άδωνις Γεωργιάδης, υπουργός ανάπτυξης και αντιπρόεδρος του κόμματος της ΝΔ, όχι μόνο δικαιολόγησε απολύτως τη δολοφονία του 18χρονου Ρομά από τους αστυνομικούς, αλλά έδωσε και συγχαρητήρια στους 7… λεβέντες της ομάδας Δίας που έριξαν 38 πυροβολισμούς κυνηγώντας 3 άοπλους νεαρούς Ρομά που είχαν κλέψει ένα… αυτοκίνητο. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι το κέντρο της αστυνομίας από όπου έπαιρναν οδηγίες, τους είχε δώσει εντολή να εγκαταλείψουν το ανθρωποκυνηγητό και να σταματήσουν να πυροβολούν.

Η υπερασπιστική γραμμή των 7 αστυνομικών, που πρώτος ο υπουργός ανάπτυξης παρουσίασε δημόσια, φερόμενος σαν εκπρόσωπός τους, στηρίζεται στο γεγονός ότι οι 3 νεαροί Ρομά μπορεί να ήταν άοπλοι, αλλά πέφτοντας με το κλεμμένο αυτοκίνητο επάνω στις μοτοσυκλέτες της αστυνομίας, ουσιαστικά απείλησαν τη ζωή τους. Οπότε, συμπληρώνει την αθωωτική ετυμηγορία του ο υπουργός της κυβέρνησης, βρέθηκαν σε νόμιμη άμυνα.

Ads

Στη συλλογιστική αυτή που χωρίς να εξεταστούν τα στοιχεία της υπόθεσης, χωρίς καταθέσεις των ίδιων των ύποπτων για δολοφονία και χωρίς την εξέταση μαρτύρων προχώρησε από μόνος του ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, υποκαθιστώντας ανακριτικές αρχές και δικαιοσύνη, υπάρχουν κάποια σημεία τα οποία εγείρουν σοβαρές ενστάσεις.

Με πρώτο ασφαλώς εκείνο που αναφέρεται στη μη υπακοή, από πλευράς αστυνομικών, στην εντολή παύσης του ανθρωποκυνηγητού. Ακόμη και στο ενδεχόμενο δηλαδή που πράγματι βρέθηκαν σε νόμιμη άμυνα οι αστυνομικοί, έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν με δική τους πρωτοβουλία να πυροβολούν και να σκοτώνουν αόπλους, παραβαίνοντας εντολή ανωτέρων τους για παύση του πυρός;

Η δεύτερη ένσταση αφορά στο γεγονός ότι πυροβολώντας 38 φορές τους 3 επιβαίνοντες στο αυτοκίνητο, οι αστυνομικοί σκότωσαν τελικά τον έναν εξ αυτών και μάλιστα όχι τον οδηγό και τραυμάτισαν σοβαρά τον δεύτερο.

Οι πυροβολισμοί απευθείας στα σώματα των υπόπτων για κλοπή αυτοκινήτου, άραγε, είναι ο μόνος τρόπος που οι αστυνομικοί έχουν στη διάθεσή τους για να αμυνθούν; Δεν προβλέπεται στην εκπαίδευσή τους, για παράδειγμα, οι πυροβολισμοί να στοχεύουν στα λάστιχα του αυτοκινήτου, προκειμένου να το σταματήσουν; Με δεδομένο ότι οι 3 νεαροί ήταν άοπλοι, θα έλεγε κανείς ότι αυτή η επιλογή ήταν αυτονόητη και σε κάθε περίπτωση προτιμότερη, ως αναίμακτη, εκείνης της… εξόντωσης των υπόπτων για την κλοπή του αυτοκινήτου.

Κι ακόμη, οι αστυνομικοί που καταδίωκαν το κλεμμένο αυτοκίνητο δεν βλέπουν αμερικανικές… αστυνομικές ταινίες; Δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν και άλλοι, πιο αναίμακτοι τρόποι για να συλλάβουν τους υπόπτους; Η ασύρματη επικοινωνία με το κέντρο για παράδειγμα εξασφαλίζει το άμεσο στήσιμο μπλόκων στη γύρω περιοχή, την τοποθέτηση καρφιών σε σημεία από τα οποία θα περνούσαν και άλλες τέτοιες… αστυνομικές πρακτικές με τις οποίες μπορούν να συλλαμβάνουν τους παρανόμους χωρίς να τους αφαιρούν τη ζωή.Όσο πιο ανεκπαίδευτοι είναι οι αστυνομικοί και όσο πιο αυθαίρετα τους επιτρέπεται να φερθούν, τόσο πιο επικίνδυνοι γίνονται. Η τρίτη ένσταση αφορά στον πρωθυπουργό της χώρας και υπεύθυνο για την κυβέρνηση και τους υπουργούς της.

Συμφωνεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη δράση και τις πρωτοβουλίες του Άδωνι Γεωργιάδη; Συμφωνεί δηλαδή με τη στάση του υπουργού του να υποκαθιστά τη δικαιοσύνη και κυρίως να αναγορεύει τους αστυνομικούς αθώους πριν διενεργηθούν έρευνες και πολύ πριν να δικαστούν ποινικά και πειθαρχικά;

Κι ακόμη περισσότερο, συμφωνεί ο πρωθυπουργός με την αθωωτική απόφαση του υπουργού του, όταν είναι γνωστό όταν οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί σκότωσαν άοπλο πολίτη, έχοντας παραβιάσει σχετική εντολή παύσης του πυρός;

Αν ο πρωθυπουργός δεν συμφωνεί με αυτή την καθαρά ακροδεξιά συμπεριφορά του υπουργού του και αν η στάση του Άδωνι Γεωργιάδη δεν εκπροσωπεί επίσημα την κυβέρνηση, τότε πρέπει αυτό ξεκάθαρα να ειπωθεί. Και ο υποπέσας στο ατόπημα υπουργός, πρέπει να παυθεί από τα κυβερνητικά του καθήκοντα.

Αλλά όπως εκ της πρωθυπουργικής αφωνίας προκύπτει, ο Μητσοτάκης μάλλον συμφωνεί με τον υπουργό του ή τουλάχιστον τον ανέχεται γιατί τον βολεύει μικροπολιτικά η στάση του, μια και μαζεύει ψήφους στα θολά της Ακροδεξιάς. Σε αυτό το ενδεχόμενο πάντως, της συμφωνίας ή της ανοχής, είναι καλό να το γνωρίζουν αυτό οι πολίτες για να καθορίσουν τη στάση τους στις επερχόμενες εκλογές…

Διότι το κεντρικό ζήτημα στην υπόθεση του Περάματος δεν είναι η «κακιά στιγμή» ή το «business as usual» κατά τη διάρκεια μιας καταδίωξης 3 παραβατών του νόμου.Το πολιτικό ζήτημα που ανακύπτει είναι ότι η κυβέρνηση, με τη λευκή επιταγή και το συγχωροχάρτι που έσπευσε ο Άδωνις Γεωργιάδης να δώσει στους αστυνομικούς που δολοφόνησαν τον νεαρό Ρομά, εξουσιοδοτεί ουσιαστικά την αστυνομία να σκοτώνει ή και να βασανίζει κατά βούληση.

Αυτό το μήνυμα παίρνουν οι αστυνομικοί από την επιβράβευση της δράσης τους και αυτό το μήνυμα παίρνουν και οι πολίτες. Οι οποίοι πλέον γνωρίζουν ότι σε οποιαδήποτε εμπλοκή τους με την αστυνομία δεν υπάρχει ούτε νόμος, ούτε εντολές ανωτέρων, ούτε ατομικά δικαιώματα. Υπάρχει μόνον η βούληση του κάθε αστυνομικού, ο οποίος είναι ελεύθερος να αποφασίζει για τη ζωή ή τον θάνατο των άτυχων που πέφτουν στα χέρια του.

Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να λέγεται σύγχρονη αστυνομία. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι ως πατέρας ανησυχώ για τα παιδιά μου και ως πολίτης για τον εαυτό μου και για τους δικούς μου ανθρώπους, όταν ξέρω ότι στους δρόμους κυκλοφορούν τέτοιοι «επιβραβευμένοι για τη δολοφονική τους συμπεριφορά» αστυνομικοί. Και όταν η αστυνομία καταχράται την εξουσία που το κράτος της εμπιστεύθηκε, τότε δεν είναι πια κρατική, αλλά καταντά παρακρατική και γι’ αυτό επικίνδυνη για τους πολίτες.
Και τέλος, όταν ο πολίτης δεν αισθάνεται ασφάλεια στους δρόμους κι ακόμη χειρότερα, όταν η ανασφάλεια του πολίτη δεν προέρχεται από την απουσία αστυνομίας, όπως θα ήταν το αναμενόμενο, αλλά αντίθετα, από την παρουσία της, τότε κάτι δεν πάει καλά με τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της χώρας.

Η αφωνία του πρωθυπουργού για την ακροδεξιά και αντιδημοκρατική στάση του υπουργού του απέναντι στην αστυνομική αυθαιρεσία, κάνει την υπόθεση στο Πέραμα ιδιαζόντως ανησυχητική για την πορεία της Δημοκρατίας στη χώρα μας.

Διότι στην Δημοκρατία οι πολίτες αισθάνονται ασφάλεια όταν βλέπουν αστυνομικούς. Μόνο στις δικτατορίες ο αστυνομικός εκπέμπει φόβο κι αυτό γιατί μόνο τότε είναι αυθαίρετος…